Yaz Yağmuru ۵ NamMin✔️

۵ Nişan

Bir oy bir yorumunuzu isterim...

"Neyin var Jimin? Hadi yemeğini soğutmadan ye oğlum."
Yengemin sesiyle düşüncelerimden uzaklaştığımda tüm gözler benim üzerimdeydi. Kendimi düzeltip elime kaşığı aldım ve çorbadan içmeye başladım. O günün ardından tam üç gün geçmişti ve üç günden beri o alfa bozuntusunun dedikleri kafamda yankılanıyordu resmen, bana o nefretle sanki bir pislikmişim gibi bakışına anlam veremiyordum.

Ben ona ne yapmıştım da bu kadar nefret ediyordu? Hiç bir anlamı yoktu ben bile ona karşı önyargısız, normal davranmaya çalışırken benim üstüme geliyordu.

"Bu yarışmada ben juri olduğum sürece sana kazanmak yok Park Jimin."

Yarışmada olduğum sürede bu adam önüme taş koyup engel olacaktı bu kesindi, ve ben bundandan sonra asla hata yapmamam gerekiyordu. Gerçekten kazanmak istiyordum ailem için, hayallerim için en önemlisi de annem için. Sofradan kalktıktan sonra mini için de su ve mama kutusunu doldurdum ve bahçeye çıktım. Hava kararmış ve gökyüzün de ay hilal şeklin de tam bana bakıyordu.

Çardağa oturup bacaklarımı kendime çektiğim de tenime değen ılık rüzgarla ürperdim. Evde ki herkes yani daha çok halam ve yengem nişan hazırlıkları için koşuşturuyordu hemen iki taraf karar vermiş ve yarın için gün belirlenmişti. Zaten aile arasında küçük bir tören olacaktı ve mekan için de bizim evin bahçesini düşünmüştük. Yarın sabahtan aldıklarını ve kafalarında planladıkları her şeyi bahçe de kullanacaklar ve süsleyeceklerdi.

Sağ olsunlar arada fikrimi sormuşlar ve abartılı olan şeyleri çıkartmışlardı. Telefonumu elime aldığımda Jiwandan 24 mesaj bildirimi geldiğini gördüm. Sıkıntıyla ofladım ve kısa cevaplar yazıp telefonu masanın üstüne koydum.

"Jimin!"
Sese döndüğüm de bana doğru gelen hatta koşan Yeji ile gülümsedim ve ayağa kalkıp kollarımı açtım.

"Sonunda bitti mi?"
Sıkıca birbirimize sarıldıktan sonra kolundan tuttum ve yanıma oturmasını sağladım. Yeji mahalleden arkadaşımdı bizim karşımızda oturuyorlardı ve dördümüz de birlikte büyümüştük. Benimle aynı yaştaydı ve okulada birlikte gidip gelmiştik. Onu baştan aşağıya süzdüğüm de utanıp kıkırdadı ve elini saçlarında gezdirdi.

"Güzel olmuş mu Jim? Yeni boyattım babam biraz kızdı ama sonrasında alıştı."

"Bayıldım Yeji gerçekten çok yakışmış. Sen şimdi tamamen döndün mü eve?"
Başını salladığında gülümsedim, mutlu olmuştum çünkü yanımda çok büyük destekçiydi ve şimdi bu stresli dönemim de eminim ki çok yardımcı olacaktı. Yeji benim aksime üniversite okumuştu ve şimdi dört yıllık bölümü bitirip evine dönmüştü.

"Evet döndüm ve seni çok özledim Jim. Sana anlatacağım çok şey var!"
Gözleri parmağıma kaydığında gözleri şaşkınlıkla açılmış ve hemen elimi tutup yüzüğümü incelmeye başlamıştı. Onunla mesajlaşıyorduk ama bu konudan asla bahsetmemiştim.

"B-bir dakika sen gerçekten de nişanlandın mı?! Annem bir şeyler geveledi ama çok önemsememiştim. Ben asıl şu yarışma için seni sorguya çekecektim ama kısmet nişanlınaymış."
Asla nefes almadan konuştuğunda burukça gülümsedim ve hırkamın kollarını parmaklarıma kadar çektim.

"Adı Jiwan halam annesini falan tanıyormuş önceden, beni görmek istediklerini söyledi bende kabul ettim. Yarın da burada nişan olacak..."
Beni ağzı açık dinlerken bağdaş kurmuş ve rahat bir pozisyon almıştı.