Yaz Yağmuru ۵ NamMin✔️

۵ Kızgınlık

ŞARKI BİTERSE TEKRAR AÇINIZ

Yorumlarınızı çok merak ediyorum
lütfen yorum yapın.

Bir insan hayatı boyunca hep mutlu olmayı, aşık olmayı isteyip, en sonunda buldum derken tam tersi cehennemi görmüş müdür?
O biri ben oluyorum.

Park Jimin, şimdi ki yeni soyismiyle Kim Jimin.

Annemle babam öldükten sonra bir daha mutlu olamayacağımı hiç bir zaman onlar varken ki gibi gülemeyeceğimi, nefes alamayacağımı düşünmüştüm.
Bu düşünce bir kaç hafta sonra halamların evine iyice yerleşip onlara alışmamla yavaş yavaş kafamdan silinmişti.
Bana gerçekten eksik kalan tarafımı doldurup yeni bir hayat vermişlerdi. Kuzenlerim bana kardeş, halamla yengem annem, amcamla eniştem babam olmuştu. Ama bazen, bazı geceler o kalabalık ailenin içinde kendimi o kadar yalnız hissediyordum ki...

Kendime 'bencillik' ediyorsun diyip sinirleniyor, hayatına şükür etmelisin diyordum. Benim yerimde olan ve çok daha kötü durumda olan çocuklar vardı biliyordum, duyuyordum...

Ama ben sadece sevilmek istemiştim küçükken yaşadığım o eksikliği birisi doldursun istemiştim. Annemle babam gibi bir aşk yaşamak, evlenmek, çocuklarım olsun istemiştim. İlkokuldan beri hiç bir zaman popüler, sevilen biri olmadım. Etrafımda ki herkesin bir grubu vardı ama ben o grubun içinde hiç olmadım. Film ve diziler de ki aşklara hep özenmişimdir, bir de annemle babamın nasıl birbirine aşık olduğunu bildiğimden dolayı hep öyle güzel bir aşk yaşamak istemiştim.

Ama karşıma hiç öyle kalbimi delice attıracak biri çıkmadı, yaşım ilerledikçe de artık ben aşka olan inancımı kaybettim. Sonra bir gün hayalimi gerçekleştirebileceğim bir yarışma çıktı karşıma ama tabi önüme engel çıkmazsa olmazdı.

Kim Namjoon, hayatımı, beni değiştirecek alfa.
İlk başta bana olan tavrından dolayı rahatsız oluyordum, o beni omega olduğum için istemezken ben onu yoluma çıktığı için istemiyordum.
Omegam her zaman ona karşı ılımlıydı hatta onu hiç bu kadar havalarda uçuyorken görmemiştim. Aşık olmuştu o alfayla bağlanmıştı ve nefretle başlayan ilişkimiz bir anda aşka evrilmişti.

Şaşırtıcı değildi her zaman diziler de böyle olmaz mıydı zaten? Onun da bana bağlandığını sevdiğini düşünmüştüm, ama büyük yanılmışım.
O kadar üzülüyorum ki kendime bir o kadar da kızıyorum ki bunu sözlerle anlatamam.

Oradan yanından ayrıldığımda tüm gazeteciler etrafımda toplanmış ve mikrofonlarını uzatıp bana soru sormaya başlamışlardı. Boş gözlerle onlara bakarken nereye gideceğimi de bilememiş başım dönmeye başlamıştı.

"Açılın! Bay Kim'i rahat bırakın, eğer dağılmazsanız polis çağıracağım."

Seokjin hyungun sesi kulağıma gelirken beni sıkıca tutmuş ve bir yere doğru yürütmeye başlamıştı. Etrafımızdakiler dağılırken yanaklarımı ıslatan şeyin gözyaşı olduğunu ve ağladığımı arabaya binince fark etmiştim.
Kalbim acıyordu kalbim çok acıyordu...

^^

Seokjin Jimini evine bıraktığında omega için çok üzülüyordu, Namjoonun böyle bir şey yapmasını beklemiyorum dese kendine yalan söylemiş olurdu ama gerçekten bir nebze de olsa omegayı sevdiğini düşünmüştü. Bu yaptığı çok ağırdı, ama Namjoon gibi biri için böyle bir intikam alması normaldi. O her zaman işini, kariyerini, mesleğini ön plana çıkaran ve onlara aşık bir adamdı. Jiminin ailesinin onu herkesin içinde küçük düşürmesi ve yaşanılan olaylar alfa için affedilemezdi. Kendisinin canı yanmıştı ve omeganında yanmasını istemişti.