Yaz Yağmuru ۵ NamMin✔️

۵ Ceza

Final dişer bölüm olucak bilgilendirme yapayım.
ve geçen bölüme verdiğiniz oy ve yorum için minnettarım yine aynı şekilde rekor yorum oy gelir mi?

Yağmur yaz ayına inat bardaktan boşanırcasına yağarken Namjoon çaresizce yürüyor bir yer bulmaya çalışıyordu. Etrafta hiç bir şey yokken sırtında Jiminle birlikte ıslanarak yürüyordu.
Ayakları çamura batıp çıkarken üstünde bir kolu boydan boya yırtık bir gömlek vardı.
Gözlerini etrafta gezdirirken yağmurdan dolayı çok bir şey de görünmüyor görüşünü engelliyordu.

Omega kollarını bir anda refleksle alfaya sardığında bir şeyler mırıldanmıştı. Namjoon bunu anlamasada sadece 'iyi olacaksın' diyordu. Jiminin titrediğini hissediyor ve umudunu yitirmemeye çalışıyordu.

Bacaklarının altından sıkıca tutup onun duruşunu düzelttiğinde derin bir nefes alıp tanrıya dua ederek daha hızlı yürümeye başladı. İnanıyordu biri onlara yardım edecek karşısına çıkacaktı.
Ve bunu içinden geçirir geçirmez ormanın ilerisinde araba sesi duydu koşar adımlarla sesin geldiği yöne yürüdüğünde karşısına siyah eski bir araba çıktı. Yola çıkıp ona el ettiğinde yaşlı adam alfayı görüp yavaşlamıştı.

Camını açtığında tedirgin olmuş ama bu havada neden dışarıda olduklarını merak etmişti.

"Bayım lütfen yardım edin e-eşim yaralandı hastaneye gitmemiz gerek."

Yaşlı adam alfayı süzüp gözü sırtında ki yüzü bembeyaz olmuş omegaya kaydığında iç çekip başını salladı. Kafasıyla arkaya geçmelerini işaret ettiğinde Namjoon hızla kapıyı açmış ve yavaşça Jimini arkaya oturtmuştu hemen yanına geçip oturduğunda yaşlı adam arkaya dönüp alfaya baktı.

"Hastaneye gitmeye kalkarsak 3 saatlik bir yolumuz var ama evim yakınlarda eşinin durumu ne bilmiyorum ama yardımcı olabilirim."

Namjoon ikilemde kalınca adamın bileğinde ki dövme dikkatini çekmişti. Bu dövme genellikle 'şifacı' denilen bilge kurtlarda olurdu. Başını sallayıp onayladığında Jimin Namjoona sokulmuş ve acı acı mırıldanmaya başlamıştı gözleri kapalı olsada bilinci yerindeydi.

"Geçecek güzelim biraz daha sabret."

Namjoon kollarını ona sarıp kendine çektiğinde ensesine sardığı kumaşı hafifçe kaldırıp baktı. Islanan yaradan artık kan gelmiyordu ve çokta derin gözükmüyordu.

"Eşin nasıl yaralandı?"

Adamın sorduğu soruya karşı alfa yutkunurken Jiwanların kaçtığını hatırlayıp yumruklarını sıkmıştı.

"Uzun hikaye..."

"Ne güzel, hikaye dinlemeye bayılırım."

Ön aynadan arkaya baktığında Namjoon iç çekmiş ve adamla göz göze gelmişti.

"İkimizi kaçırdılar belki adımı duymuşsunuzdur ben ünlü şef Kim Namjoon. Tam ellerinden kurtulacağımız sırada eşimi yaraladılar ve onlar bizi bırakıp gitti. Ben ise yardım bulmak için uzun süre yürüdüm ormanın içinde, gerçekten sizi bize tanrı gönderdi."

Yaşlı adam gülümsediğinde iki katlı büyük ahşap evin önünde durdu. Arabayı park edip dışarıya çıktığında arka kapıyı açmış ve Namjoona yardımcı olmuştu.

Evin kapısını açıp içeriye davet ederken üst katta ki boş odalarından birine yatırmasını söylemişti.

"Bakalım yarası ne durumda."

Adam yatağın kenarına oturup jimini yan çevirdiğinde kumaşı çıkartıp yarayı incelemişti. Neyse ki ensesiyle omuz hizasında ki yere gelmiş ve ve bir kaç yeri kesilip derin olmasada açılmıştı.