Yaz Yağmuru ۵ NamMin✔️

۵ Bizim için

Yorumlarınız beni çok
mutlu ediyor 🖤
Oy sınırı; 45

"Özür dilerim Jimin seni kırmak istememiştim, biraz ayrı kalalım ama lütfen bu sende kalsın..."
Kızaran gözlerimle Jiwana baktığımda avucumun içine çıkardığım yüzü koymuş ve kapatmıştı. O kadar halim yoktu ki hiç bir şey demeden arabadan indim ve bahçemize girip anahtarımı çıkardım.

Kapıyı yavaşça açıp içeriye girdiğim de bizimkilerden sadece halamın salonda oturup muhtemelen beni beklediğini gördüm.
Geldiğimi görünce hemen ayaklanıp yanıma gelmiş ve korkuyla yüzüme bakmıştı.

"Oğlum bu halin ne, sen niye ağladın ne oldu?"

"B-ben çok yorgunum hala, benimle uyur musun? Eski günlerde ki gibi bana babamla annemi anlat."
Gözlerim dolduğunda hemen kendine çekip sarılmış ve başını sallamıştı. Bana destek olup birlikte merdivenleri çıktık ve benim odama girdik.
Yoongi hyung deliksiz uyuyordu tabi babasının yanında çalıştığı için yoruluyor olmalıydı.

Üstümde ki ceketi çıkarttığımda halam dolabımdan pijamalarımı çıkartmış ve giyinmeme yardım etmişti. Bir ıslak mendiller yüzümde ki fazlalığı çıkarttığımda birlikte battaniyemin altına girdik. Başımı göğsüne yasladığımda kafam yerinde değil gibiydi bir tuhaf hissediyordum.
Halam saçlarımı okşamaya başladığında anlatma pozisyonunu almış ve konuşmaya başlamıştı.

"Senin bu baban varya dışarıdan fazla soğuk görünürdü böyle kaba saba sert biri gibi dururdu ama evindeyken hele annene karşı tam tersiydi. Bir dediğini iki etmezdi o kadar aşıklardı ki birbirlerine..."

Gülümsediğim de babamın o halleri bir bir gözümün önüne gelmişti. Gözlerim istemsizce dolduğunda onları özlediğimi daha iyi hissetmiştim.

"Bilmez miyim hiç babam hep derdi eğer evlenmelerine izin vermeseymiş dedem kaçıracakmış annemi."

Halamda güldüğün de yüzünde buruk bir ifade oluşmuştu. Onun ne kadar kardeşine düşkün olduğunu biliyordum ben nasıl babamı kaybettiysem o da kardeşini kaybetmişti.

"Deli çocuk, zor ikna ettik zaten annenin ailesini biliyorsun. Ama onlarda haklılardı baban uzaktan bakınca çok sert biri gibi duruyordu ama tanıdıkça sevdiler. Ama senin babanda az değil biliyor musun annene az çektirmedi."

Kaşlarım havalandığında başımı biraz kaldırıp halama baktım. Bana gülümsediğin de yanağımı okşamış daha sonrada saçlarımla oynamaya devam etmişti.

"Bunların tanışma hikayesini biliyorsun zaten sürücü kursunda tanışıyorlar. Bizimki haftada üç gün ehliyet dersi veriyordu arkadaşının yerinde bizim kızda oraya ehliyet almak için gidiyor. Baban tabi yaptığı işte fazlasıyla ciddi zaten asla burnundan kıl aldırmaz. Annenin ilk sürüşün de bir sürü laf ediyor tartışıyorlar. Ama annen tabi inat ediyor alacağım ben bu ehliyeti diyerek gitmeye devam ediyor bizimki de sürekli uğraşıyor asla geçirmiyor derslerden. En sonda ise annen dersten geçip belgeyi alıyor, bizimki de aynen şöyle diyor 'Zorda olsa bu ehliyeti başarıyla aldın ama sadece bu belgeyi değil kalbimi de kazandın.' "

Gözlerim büyüyüp halama baktığımda gülümsediğini gördüm. Babam hiç tanışma hikayelerini anlatmamıştı ilk defa şu an duyuyordum ve ne yalan söyleyim etkilenmiştim. Babam zor biriydi dışarıdan fazla soğuk dururdu ama evdeyken asla öyle bir adam değildi. Annem sadece 'bu baban bana az çektirmedi' der hep geçiştirirdi ama böyle bir hikaye olacağını tahmin etmemiştim. İç çektiğim de halama biraz daha sarıldım ve gözlerimi kapattım.