This Is What I Want (SB19 SERIES #1)

Journey 26

~All my life I've been waitin' for
I've been prayin' for
For the people to say
That we don't wanna fight no more
There'll be no more war
And our children will play
One day, one day, one day, oh
One day, one day, one day, oh ~ pagkanta namin sa kantang 'one day' ni Matisyahu.

Wanjeonhan! (perfect!) bigla nalang tumayo si Sir Charles at pumalakpak ganon din si teacher Hong. Kaming lima naman ay nakatanga lang.

Nandito kami sa office ngayon gaya ng sabi ni Tatang. Hindi ko alam ang ibig sabihin ng iwinika ni Sir Charles pero mukhang maganda naman iyon dahil mukha namang maganda ang sinabi niya. Awkward kaming ngumiti.

The Visuals, The Talent! Aallll! Perfect! Papuri nito. Napa-bow naman kami sakanya.

I know, this group will dominate the world some day. HA. HA. HA. tawa nito na parang kontrabida siya. Dominate the world kaagad? Taas naman masyado ng pangarap hehe.

Now, Hmm. Pirmahan na lang ng kontrata.. I Guess? Ganon na lang yun? Pirmahan kaagad? Walang elimination?

Sir. Question lang po. Nagtaas ng kamay si Stell.

Yes?

Bakit parang ang bilis naman po? Isang kanta lang pasok na? Audition pa po ba tawag dito? Bat walang elimination? Sunod sunod na tanong niya. Napatango naman kami.

Okay. To be honest, all most hundred na ang mga pinagtesting namin. Madami kaming sinubukan pero walang pumasa. Kayo lang. Paliwanag ni Teacher Hong. Napatango nalang kami.

Binigyan nila kami ng mga papel na sa tingin ko ay kontrata. At ballpen para pangpirma. Binasa ko muna yun at pinirmahan. Napahinto ako ng maramdaman na may mga matang nakatingin sakin. When I look at it I saw the four of them staring at me. I just wink at them. Maya-maya ay pumirma na rin sila.

Okay. Ipapatawag ko nalang kayo mamaya para maayos ang schedule niyo para sa training. You can go now. Nagpasalamat kami at nag-bow bilang tanda ng paggalang dahil halos tatlo sila ay may lahing koreano.

Atapang a bata Justin. Komento ni Stell. Kinindatan ko naman siya.

Hehe. Ako pa. Huwag kayong masiyadong ma believe ako lang toh. Pagyayabang ko kunwari. Tumambay muna kami dito sa isang resto para kumain ng lunch.

Ano palang update sa isang kuya mo? Tanong ni Sejun.

Nagtext siya. Napatigil sila ng sabihin ko iyon.

[Flashback]

Kuya Cj:

Did you eat well?

Napatayo kaagad ako ng mabasa iyon. Nanginginig akong nag-type.

Me:

Kuya..

Kuya Cj:

Mm. Sarap naman non sa eyes.

Me:

Kuya, bakit hindi ka nagpapakita? Kamusta ka?

Kuya Cj:

Not now bujing. But don't worry I'm okay. How about you?

Me:

Oo kumain na ako.

Ayokong sagutin ang tanong ni kuya kung kamusta na ako dahil una sa lahat, hindi ko alam.

Kuya Cj:

You're not okay.

Reply niya. Hindi siya patanong dahil parang siya na ang sumagot sa tanong niya.

Me:

Kuya, bakit black profile mo? Pano kita makikilala? Pangit ka na siguro noh?

Tanong ko. Pero hindi na siya sumagot. Kaya naman naghintay pa ako ng ilang minuto pero wala na talaga kaya natulog nalang ako dahil pagod na rin ako.

[End of Flashback]

Napatango sila. Nag-usap pa kami hanggang sa may isang black na kotse ang huminto sa harap ng resto. Halos lahat kami ay napatingin doon dahil talaga namang agaw pansin iyon. Napabuntong hininga ako ng makita na lumabas ang isa sa mga guard ni Kuya. Mukhang alam ko na ang pakay nila.

At hindi nga ako nagkakamali.

Mr. Justin your brother wants to talk with you. Ani nito. Tumango na lang ako ng tipid at bagsak ang balikat na sumunod sakanya at pumasok sa sasakyan. Hindi ito umaandar.

Nagtratrabaho ka na pala? Tanong nito at mahahalata mo na naiinis siya

Mm. Bored na sagot ko. Pano niya nalaman? Siya ba ang may ari ng cctv ng buong bayan?!

Bakit hindi mo sinasabi sakin? Tanong nito. Malamig ang pagkakasabi niya.

Why would I? Tanong ko ng hindi siya nililingon.

Because I am your brother---.

Matalim ko siyang tinignan.

If you're my brother the act like one. Mariin kong sabi.

[This is what I want:Enaria_21]