"Şimdi seni öldürmem için tek bir sebep söyle!" Yediği boklar yetmiyormuş gibi tanımadığı kızla sevgili olmuştu ne yapsaydı Altay şimdi siniri o kadar fazlaydı ki; kardeşinin üstüne kükredi.
"Kardeşinim." diyerek bir adım geri gitti o gittikçe Altay üstüne gitti en sonki varış duvar oldu tabi bakışlarıyla ne kadar yumşatmaya çalışsa da nafileydi.
"UTKU." derin nefes alarak düşündü, düşündü aklına ilk gelenle
"Abi dur kız kim bilmiyoruz, belki numara yapıyor sonuçta düşmanın çok yanına sokmak istediklerini biliyorsun." subhaneke'yi ardından fatiha'yı en önemlisi sigorta şirketinin vermediği güvenceyi ay'tel kürsiye sığındı. okudukça okudu.
"Bu yaptığını ört baz etmez şerefsiz." Diyerek üstüne yürüdü, Altay üstüne geldikçe içinden duaları daha hızlı okumaya başladı.
Soğuk sesiyle çatılmış kaşıyla
"Sırf götünün açığını kapatmak için yaptığını bilmiyorum sanma! şimdi elimde KALMADAN DEFOL." dedi.
Utku'da bilmiyordu anlık korkuyla yalana neden böyle bir yola başvurduğunu ama şuan gitse onun yararına olacağını biliyordu, abisiyle sakinleştiğinde konuşacaktı en azından mantıklı bir açıklama bulmalıydı, abisinin emrini ikiletmeden evden çıktı. Ehliyeti vardı ama kazadan sonra zındık koklardı yolda taksi baktı, bakarken de telefondan arkadaşını aradı.
"Kerem neredesiniz?" diyerek telefonda ki arkadaşına sordu.
"Her zaman ki yerimizdeyiz." dedi, yanındaki sevgilisine göz kırparak
"Bende geliyorum." diyerek önüne gelen taksiye binerek
"Bir sorun mu var kardeşim." merakla sordu, yanındaki kızda merakla baktı.
"Abim işte gelince konuşuruz." diyerek telefonu kapattı.
Altay sağa sola gitti içerde ki hafızası gitmiş kızla ne yapacağım diye dolanıyordu, anlık cesaretle içeri girdi:
Kızın yüzüne baktı, kumral saçına bal rengi gözlerine daldı.
"Merhaba." dedi, ilk kelimesi bu mu olacaktı Altay diye içinden geçirdi ama niye heyecanlandığını kendide bilmiyordu.
Gözünü kaçırarak çekindiği her halinden belliydi
Cevap vermedi kız
"Şey ben hiçbir şey hatırlamıyorum! yani senide hatırlamıyorum." oflaya poflaya söze girerek Altay'a baktı.
kızın karşısında ezilip büzülmesini anlamasa da ifadesini yumuşadı, kendi de nasıl tepki vereceğini bilmiyordu.
"Kısa süreli hafıza kaybı." ilk kez sert ses tonunu yumşatmıştı hafif gülümsemesiyle gamzesi belirginleşmişti "geçici yani." Normalde Sert ve soğuk mimik oynatmadan cevaplardı, kendisi de şaşırsa da bu haline hafif avuç karıncalamıştı.
Hatırlamadığı adamın inişli çıkışlı tavrına anlam veremedi kız ama güven duygusunu almıştı.
Belki sevgilisini hatırlamıyor diye böyle davranıyor diye geçirdi içinden yada nasıl yaklaşacağını bilemediğini düşündü.
"Benim karnım çok aç." kısa bir sessizliği böyle bir cümlenin bozacağını düşünmemişti, Altay hiç olmayacak kadar dişleri görünürcesine tebessüm etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARDAN AYDINLIK
Romance"Sen gündüzsün, ben gece" biraz daha arada ki mesafeyi kapatıp nefesi tenimi tenimi ürpertiyordu, kokusu beynime kazanır gibi çektim ciğerlerime "Sen aydınlıksın, ışıksın" yüzüne düşen kumral saçını geriye doğru attım tâbi ipek saçını okşamayı ihma...
