I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)

CHAPTER 37

🌼 SAMARAH POV 🌼

(Half of months later )

Kalahating buwan na kami dito at masasabi kung palala ang mga nangyayari

Nung 1 week namin dito ay sinubukang tumakas ni autumn pero nahuli din sya ng mga tauhan ni kurt at dahil dun ay ikinulong na ito
Hindi na ito nakakalabas at dinadalhan nalang ito ng pagkain lagi ko itong naririnig na umiiyak at nagmamakaawa kay kurt na hayaan na siyang makaalis pero walang nangyari

I must say that autumn are inlove to the father of her unborn child saad ko nalang sa isipan ko habang nakamasid ako sa kambal na nakikipaglaro sa mga pinsan nila

Yun wala paring nangyayari still they hate me
Always saying a hurtful words to me but what i can do they are my child and i love them so much even though they hate me

" aray! " daing ko nang may tumamang bola sa ulo ko narinig ko naman tumawa ang kambal

"hey shamarah why did you do that to tita sam? " tanung ni ashlyr anak ni ate ashly

" cause she deserve that "

" shamarah!!! How can you do that to your mother? " tanung ni ate ashly dito

"ate hayaan mo na" saad ko kay ate

"no sham wag mong hayaan na ginaganyan ka ng mga batang ito " Galit na sabi ni ate at binalik ang tingin nito kay sham

" bakit mo ginawa yun? " tanung ni ate dito

"because i hate her, shes the reason why mommy autumn are sufferring " sagot nito

" hindi kasalanan ng mama mo kung bakit yan nangyayari kay autumn, kaya wag mo siyang si sisihin"

" ashly why are you shouting my grandchild!? " biglang tanung ni tita na kakarating lang

"kasi naman mommy binato niya ng bola yung nanay niya, at sa tingin mo ba tama yung ginawa niyang apo niyo "

"ok lang naman yun deserve naman kasi yan ng babaeng yan e" saad ni tita at tinignan ako

" alam mo mommy may pinagmanahan talaga yung kambal mong anak pati din tong apo niyo"

" wag mo akong masagot sagot ng ganyan ashly! " sigaw ni tita

"tama na po "  pag aawat ko pero si ate ashly ay ayaw magpaawat

" bakit ba mommy, huh alam niyo sana kung mabuti nga kayong halimbawang ina dapat hindi mo kinukumbinsi yang anak mo sa mga kagaguhan niya " sagot ni ate

" ate tama na " awat ko

" no sam, wag mo hayaang nilalait kalang ni mommy, dahil umpisa palang malaki yung utang na loob dapat nila sayo dahil ikaw ang nag alaga nang anak nila nung nagkasakit yun at ito ang igagati nila sayo " saad nito alam ko na tama naman si ate eh pero matagal nayun wala naman akong magagawa sa pagbabago ng mga tao eh or what should i see sa paglabas ng mga totoo nilang kulay

Natahimik naman si tita sa sinabi ni ate

"o bakit mommy d ka makapagsalita?" tanung ni ate pero hindi siya pinansin ni tita at sa halip hinila lang nito si sham papalayo sumunod din dito si zach

"mom why sham do that to tita? " nalilitong tanung ni ashlyr

" hayaan mo na anak " tugon nalang ni ate

"ikaw sam matoto kang lumaban, hindi sa lahat ng panahon kailangan mo lang lagi magpakumbaba nuh " paalala nito saakin
Tumango nalamang ako

------------------------------

Kinagabihan ay nakita kung may bitbit na tray ng pagkain si manang para dalhin kay autumn

Dahil curious ako sa kalagayan nito ay agad kong kina-usap si manang na ako nalang ang magdadala ng pagkain

"manang ako na po magdadala nyan kay autumn " saad ko dito

"ay naku maam hindi po pwede ,kabilinan ni sir na kami lang daw ang gagawa nito "

"okay lang yan di nya naman malalaman e kasi nasa business trip siya ngayon, at isa pa kung kinakatakot mong papalabasin ko si autumn pwes hindi ko yun magagawa ,please na manang gusto ko lang makita ang kalagayan niya kung naghihirap na siya para naman makabawi na ako sa kanya " pakikiusap ko dito

" sige na nga po maam ,mapilit po kayo eh" sagot nito at binigay saakin ang tray pati narin yung susi

"thank you po manang "

Agad narin akong pumunta sa kwarto nito nilapag ko muna ang tray sa lapag para mabuksan ko yung pinto

Nang mabuksan ko na ay pumasok na ako

Pagkapasok ko ay nakita kung nakaupo sa gilid ng kama si autumn at umiiyak ito

Bigla naman akong naawa dito

Nang maramdaman nitong may ibang tao ay inangat nito ang tingin nito nabigla ito ng makita ako

" bakit ikaw ang nagdala niyan? " tanung nito

"wala gusto ko lang ,curious kasi ako sa kalagayan mo "

"so ,masaya kana dahil nakita mo akong nahihirapan "

"medyo " sagot ko tumahimik naman ito

" kumain kana" aya ko dito umupo naman ito at nag umpisang kumain nakatingin lang ako dito

" kung gusto mo palang tumakas, bakit nung nasa new york hindi mo na ginawa? " tanung ko dito

" i can't si kurt at mga tauhan niya ay nakabantay sa akin"

" anu bang ginawa mo at hindi ka mabitaw bitawan ni kurt, kahit na nagpabuntis ka sa iba tinanggap ka parin niya"

" im sorry sam hhh kung maiibalik kulang lahat sa dati hhh hindi na sana ako hhh nakipagbalikan kay kurt hhh" paghingi nito ng patawad

" alam mo bang subra akong naiinis sayo dahil napamahal yung mga anak ko sayo ng subra at ako wala silang paki sa akin?, alam mo hhhhh ba kung gaano kasakit hhh saaking marinig na tinatawag kanilang mommy at samanatalang ako tinuturing nilang panira hhh, alam mo ba kung gaano kasakit yun hhh autumn, kinuha mo na aang asawa ko hhhh bakit naman pati anak ko hhhh " mahaba kung litanya dito

"im really hhh sorry talaga hhhhh"

" napakaswerte mo hhhh kasi pinapahalagahan ka hhh nang mga taong mahal ko hhhh!!"

"hhhh tulungan mo akong makaalis dito hhh sam at pangako hindi na ako magpapakita kay kurt at sa mga bata hhh ng saganun makuha mo ulit ang loob nila "

"hahaha ang galing mo hhh at sa tingin mo ganun kadali yun, pag tinulangan kita magiging malaya ka, at sa tingin mo ba hhh pag umalis ka ay makukuha ko ulit ang loob nila hhhh hindi kasi paniguradong mas magagalit lang sila sa akin hhhh"

"please hhhh sam" pagmamakaawa nito

" hindi ko gagawin yun, hindi pwedeng ako lang ang mahirapan dito autumn hindi pwedeng ako lang ang magdusa! " sigaw ko dito at tinalikuran ko na ito at umalis agad kung kinandado ang pintuan

" bakit ba ako parin yung nagdudusa hhh wala na ba itong katapusan hhhh? " tanung ko nalang sa kawalan

-------------------------------------