🌼SAMARAH POV🌼
4 na oras din akong namalagi bago ko napagpasyahang umuwi na
Pag kauwi ko ay agad kung hinanap ang kambal pero d ko sila makita
"ate nakita mo ba ang kambal? "tanung ko dito nang makita ko ito pababa ng hagdan
"hindi e umalis din kasi kami kanina pagbalik ko wala na sila baka naman pinasyal lang sila ni kurt para makapagbonding sila ,diba bukas na flight nun " sagot ni ate
"siguro nga ate "sagot ko pero d ko alam kung bakit parang may mali kanina ko pa ito nararamdaman habang nasa favorite place namin dati ni kurt ako kanina
"sige ate punta lang ako sa veranda ate para makita ko pag dating ng mga bata "paalam ko dito
Tumango naman si ate kaya tumungo naman ako sa veranda
Pagkadating ko ay umupo ako dun malapit sa harang
Ilang oras pa akong naghintay pero d ko parin natatanaw ang kambal hanggang sa mag umpisa nang magdilim pero wala parin sila kaya naman kinakabahan narin ako
"maam bumaba na daw po kayo" tawag sa akin ni yaya na nagpapaukaw sa akin sa pag iisip
"sige yaya sabay na po tayong bumaba" sagot ko dito at lumapit pero nakayuko laman ito at waring may malalim na iniisip
"yaya ok kalang ba? "tanung ki dito
Pero mukang d ako nito narinig
"yaya" ulit kung tawag dito medyo nagulat naman itong napatingin sakin
"ha ,bakit po maam?"aligagang tanung nito
"ok lang po ba kayo para kasing malayo ang iniisip nyo? "tanung ko
"ah, ok lang naman po maam" medyo malungkot nitong saad
Winalang bahala ko nalang baka may iniisip lang ito o baka namimiss niya yung pqmilya niya sa probinsya
"baba na tayo yaya" aya ko dito tumango naman ito
Habang pababa kami ay tinanong ko si yaya
"yaya bakit nga pala d kayo sumama kila kurt baka kasi mahirapan siya sa pagbantay sa kambal ?"tanung ko dito
"ah, kasi po maam d na po kami pinasama ni sir kaya niya narin naman daw alagaan ang kambal" mahina nitong sagot
"ah ganun po pala, ang tagal naman nila na mimiss ko na kasi ang kambal" malungkot kung saad
"maam " tawag nito saakin
"bakit yaya? "tanung ko
"ah,, wala po " nag aalinlangan nitong saad na para bang may gustong sabihin sa akin pero hindi niya masabi
"anu po ba yun yaya? "tanung ko
"wala nakalimutan ko na kasi ang sasabihin ko sana sayo" medyo natatawa nitong sagot
Tumango naman ako
Nakarating narin kami sa dining hall
"oh sam upo kana "aya ni ate
Sinunod ko naman ito at umupo sa tabi niya
Nag umpisa narin kaming kumain subrang tahimik ng lahat pero d ko talaga matiis na hindi magtanong kung saan na masyal ang kambal kaya tinanong ko si tita
" tita san po ba namasyal sila kurt, ang tagal naman yata nilang umuwi? " tanung ko dito
"uuwi din naman sila maghantay kalang ,bakit d na ba pwedeng ipasyal ni kurt ang mga bata? "galit na saad ni tita
"gusto kulang naman po malaman kung san sila pumunta nag aalala na po kasi ako sa mga bata" sagot ko
"pwede ba tumahimik kanalang, anu ba tingin mo d kayang alagaan ni kuya ang kambal " mataray na saad ni karry
"d naman sa ganun " sagot ko
"nawalan na ako ng gana kumain halikana karry"aya ni tita kay karry at umalis na sila
"sorry po tito "pag paumanhin ko kay tito
"no it's ok, i know that you are just worried to the twins but don't worry baka pauwin narin naman sila "nakangiteng saad ni tito tumango naman
Natapos kami lahat kumain napagpasyahan ko na lumabas para doon na hintayin ang mga bata
Pero umabot na ng 12 nang gabi ay d parin nakauwi sila kurt kaya subra na talaga akong kinakabahan
"sam pumasok kana sa loob, dun mo nalang sila hintayin " saad ni ate at may hawak din itong kape na ibinigay din sa akin
"thank you ate, pero ok lang dito nalang ako baka pauwi narin sila baka subrang traffic lang kaya d pa sila nakakauwi "sagot ko dito at ininom ang kape
"oh sige pero kapag d pa sila nakauwi pumasok kana " saad ni ate at nagpaalam na saakin
Naiwan naman akong naghihintay parin
At hanggang sa makatulog nalang ako dito sa labas wala parin sila
Kinabukasan
Nagising nalang akong may yumuyogyog sa akin
"tita gising na po kayo, bakit po kayo dito sa labas natulog?" tanung ng anak ni ate ashly
"nakatulog kasi ako kakahintay sa kambal, nandun naba sila sa loob? " sagot ko
"wala pa po e pumunta po kasi ako sa kwarto niyo para ayain ang kambal na mag play pero wala pa po sila" sagot nito
"ah sige baka mamaya payun baka sinulit lang ng tito kurt mo ang pagbonding nila kasi may flight na ito mamayang gabi papuntang new york" sagot ko at pilit ngumite
Tumango naman ito
"tita pasok na po tayo sa loob" aya nito
Sumunod naman ako dito pero nagkahiwalay din kami nang patutunguhan dahil bumalik ito sa kwarto niya para kuhain ang laruan niya
Ako naman ay papunta sa kisina pero napatigil ako nang marinig ko nag uusap sila yaya
"naaawa talaga ako kay maam sammy d niya alam na sinama ni sir kurt ang kambal sa new york at kagabi pa ang flight nang mga ito at sigurado nandun na yung mga yun sa new york" saad ni yaya kausap ang iba pang katulong
"oo nga e ang alam ni maam namasyal lang sila sir " sagot din nang isa
Bigla naman napatulo ang luha ko
" Niloko mo hhhh ako kurt sabi mo ay iiwan mo hhhh. ang kambal sakin bakit pati sila kinuha mo hhhhhh ako nalang mag isa ngayon hhhh iniwan niyo ko mag isa hhhhh napa upo nalang ako sa sahig
"maam nandyan po pala kayo!" gulat na gulat na saad nila yaya
"hhhh bakit d niyo po agad hhhh sinabi sakin hhhhh?"umiiyak kung tanung dito
"sorry po maam pero kabilinan kasi ni maam karah na wag sabihin sa inyo kundi papaalisin niya kami dito "
"alam ni tita hhhh ito kaya pala hhh " saad ko nalang
Ang pamilyang meron ako ay hindi ko alam na sa isang iglap biglang mawawala saakin at ang masaklap naiwan akong mag-isa at d alam kung paano babangon at magsisimula
BINABASA MO ANG
I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)
Romancethis is a story of samarah flaire Cyr she's married for almost 6years naging Masaya naman ang buhay may asawa at bilang ina sa kanyang kambal ngunit isang araw nagbago ang lahat
