I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)

CHAPTER 25

🌼SAMARAH POV🌼

Dalawang araw din akong namalagi dito sa bahay nila riley at kahit papaano ay medyo nabawasan ang mga dinadala kong problema

Napag-isipan ko rin na umuwi ngayon sa probinsya para maka-usap sila mama

"besh talaga bang ok kana pwede naman kitang samahan papunta sa inyo ?" tanung ni ri habang inaayos ko ang mga gamit kong dadalhin pauwi

"naku besh wag na ok narin naman ako ,kailangan ka ng mga bata dito kaya wag kana mag alala" sagot ko dito tumango nalamang ito sa akin

"tita aalis kana po? " malungkot na tanung ni rhassel kasama nito ang kapatid na si treb mga anak ni riley

Pasalamat din ako sa mga batang ito dahil pinaramdam nila saakin ang feeling na parang kasama ko ang kambal

They slept beside me in my two days stay here sabi kasi nila gusto nilang tumabi saakin para daw parang kasama ko parin ang mga anak ko

"yes baby rhassel pero wag ka mag alala tita will comeback at promise na kasama ko na sila sham at zach pagbalik ko dito" ngite kong sagot dito.

"promise yan tita ah miss ko na kasi sila e " malungkot na saad ni rhassel

"promise baby rhassel " sabi ko dito

"besh mamimiss kita, lagi mo akong tawagan ah " malungkot na saad ni ri

"oo naman " sagot ko at niyakap ito
Ilang minuto kaming nagyakapan

"tama na yan malelate kana sam sa flight mo " natatawang saad ng asawa ni ri

Tumango naman kaming dalawa ni ri at pinunasan namin ang mga luha namin

"sige ri baba natayo " aya ko dito binuhat naman ni bryan ang malita ko

Pagkababa namin ay nagpaalam na ako sa mga bata at kila manang

Fast Forward

Pagkadating namin sa airport ay bigla na namang umiyak si riley

"hhhh mukang matagal tagal bago ulit hhh tayo magkita " umiiyak nitong sabi
.

"mukha nga besh matatagalan pa kailangan kung pumunta sa new york sa lalong madaling panahon mag aaply ako ng trabaho dun para madali ang paghahanap ko kila kurt para mabawi ko ang kambal " sagot ko

"i tried to call kurt last time to know where they live in new york but he didn't  answer me" biglang saad ni bryan

" ok lang sigurado ako na hindi ka nun sasagutin dahil alam niyang magkaibigan kami ng asawa mo " sagot ko dito
Tumango naman ito

Napahimik nalang kaming tatlo
Maya-maya pa ay tinawag narin ang flight ko

" aalis na ako mag ingat kayo ah " paalam ko sa kanila

"ikaw din besh " paalam nito at nagbeso muna kami tumango nalang saakin si bryan

Naglakad narin ako papasok tumigil ako at muling lumingon sa kanila at kumaway
Gumanti din ang mga ito napangite nalang ako at nagpatuloy na

Nakaalis narin ang sinasakyang kong eroplano napagpasyahan kung umidlip nalang 1 hour pa naman bago kami maka landing sa Iloilo taga dun kasi kami talaga pumunta lang ako sa manila dahil nakapasa ako dun sa entrance exam ng pinasukan kung college school at dun ko din nakilala si kurt

" isuot niyo pong maayos ang inyong mga seatbelt dahil lalanding na po ang eroplano " anounce naman ng flight attendant kaya naman napagising ako sa aking pag idlip inayos ko naman ang seatbelt ko maayos naman nakalanding ito