CHAPTER 43

581 9 0
                                    

🌼 SAMARAH POV 🌼



Pagkalabas na pagkalabas ko sa airport dito sa maynila ay agad narin akong sumakay sa naghihintay na taxi sa labas

Dahil narin sa nagmamadali narin ako napagpasyahan kung dun dumiritsyo sa bahay nila kurt para matanong ang mga tao dun kung saang hospital na ka admitted  ang anak ko hindi kasi ako nirereplyan nila mama kahit tinatawagan ko sila ay wala ding sumasagot siguro ay galit parin sila saakin


Pero syaka ko na poproblemahin kailangan ko nang makita ang anak ko

Pagkarating din namin sa labas ng gate ng bahay nila kurt ay agad akong nagbayad kay manong

Tinutulungan ako nitong ibaba ang mga gamit ko

Nagdoorbell ako at agad naman itong bumukas

"maam samarah naku mabuti nalang po at bumalik kayo! " masayang sabi ni manang

" saang hospital po si zach manang? " tanung ko dito

" sa Calvin Hospital po yung pagmamay-ari ng kaibigan ni sir kurt na private hospital " sagot nito

"salamat po"

"pumasok ka muna nandito rin si shamarah iha sa loob yung batang yun e araw-araw umiiyak"malungkot na saad ni manang

Kaya sumunod naman ako dito tinulungan din ako ni manang na dalhin ang maleta

Pagkapasok ko ay agad akong sinalubong ni shamarah umiiyak ito.



"mommy hhhhh im sorry po hhhh sa nagawa namin hhhhh sinabi na po ni daddy ang hhh lahat ,mommy please hhhh wag niyo na po kami iwan magpapakabait na po kami hhhhh, " umiiyak nitong saad habang mahigpit itong nakayakap saakin

Naptulo nalang ang luha ko dahil naawa ako sa mga anak ko

"hhhh im sorry din hhhh anak im sorry kung sinabi kung hhhh hindi ko na kayo mahal galit lang ako hhhh nun, subrang mahal na mahal kayo ni mommy " sagot ko at lumuhod ako para pumantay kami nito pinunasan ko ang luha nito at hinalikan ito sa nuo

" hhhh mommy hhhh zach needs you hhhhh narinig ko pa sabi ni hhhh tita ashly na lumalala nadaw ang kalagayan ni zach hhhhh"

" hhhh dont worry hhhh pupuntahan ni mommy si zach hhhh promise aalagaan ko siya para mabilis syang gumaling hhhhh" saad ko
Tumango naman ito

" sam! " tawag ni ate ashly

" ate "

" gosh buti at bumalik ka alam mo bang tinatawagan kita dahil hinahanap ka ng mga bata, at dahil narin nagkasakit si zach pero d ka sumasagot ang sabi ni ng mama mo kay tita ay hindi ka na daw pupunta dito dahil ngayon na ang flight mo paalis ng ibnag bansa " saad ni ate

" hindi ko natuloy hhhh ate hindi ko yata kaya pagnawala ang anak ko hhhhh" saad ko at napatakip nalang ako sa mukha ko niyakap naman ako ni ate

"magiging ok din ang lahat, pero sa ngayon puntahan na natin si zach, sigurado ay magiging maayos na ang kalagayan nito kapag nakita ka niya"

" sige ate " sagot ko

" sham dito ka na muna kila manang ah, babalik din si mommy pupuntahan kolang ang kambal mo " saad ko kay shamarah

" yes, po mommy" sagot nito hinalikan ko ulit ito sa nuo at nagpaalam na

Umalis narin kami ni ate para pumunta sa hospital

Habang nasa byahe ay subra akong hindi ma pakali ..

" mas lumala ang kalagayan ni zach dahil hindi ito kumakain syaka lang daw sya kakain kapag ikaw na ang nagpakain sa kaniya" biglang saad ni ate

Kaya naman hindi ko mapigiling mapahagulgol

" hhhh napakasama ko hhhh dahil kahit sinabi na ni mama na hhhh nahospital si zach hhhh ay nagpabingi bingihan parin ako nagmamatigas parin akong pumunta dahil sa galit ko hhhhh" naiinis kung sabi dahil naiinis ako sa sarili ko dahil masyado akong naging ma pride



"wag mo nang sisihin ang sarli mo sam nadala kalang nang galit mo " saad nito tumango naman ako

20 minutes din bago kami makarating sa hospital

Nakasunod lang ako kay ate kung san ito pupunta hanggang sa huminto kami sa isang kwarto agad naman kumatok si ate at binuksan namin ito ni kuya

Nagulat ito ng makita ako

" sam" gulat nitong saad nginitian kulang ito

" halika sam pasok na tayo " aya ni ate sumunod naman ako dito pagkapasok ay nakita ko sila kurt pati narin ang mommy nito

"sam " tawag ni kurt saakin pero hindi ko ito pinansin lumapit lamang ako sa anak kong nakahiga sa kama habang natutulog makikita sa mukha nito ang hirap sa dinaramdam nitong sakit umupo ako sa tabi nito at hinimas ang buhok nito

"hhhh im sorry anak hhhhh, kasi ngayon lang pumunta si mommy hhhh" paghingi ko nang patawad dito..

"mommy" mahina nitong tawag saakin ng imulat nito ang kanyang mata

"ako nga anak hhhhh"

"mommy im hhhh sorry hhhhh " sagot nito at umiiyak narin niyak as p ko ito

" its ok anak hhhh, im sorry din hhhh sa mga sinabi ko hhhh mahal na mahal ko kayo ng kambal mo hhh kaya magpagaling ka nga ah " saad ko dito

"basta mommy hhhh ikaw po ang mag aalalaga saakin, wag niyo po ako iwan hhhh "

"promise anak hhhh hindi ako aalis sa tabi mo hhhh, kaya wag kana umiiyak kasi baka mas lumala ang sakit mo "

Tumango naman ito sa sinabi ko

"kumain kana ba? " tanung ko dito habang pinupunasan ko ang luha ko

Umiling naman ito

"bakit hindi paano ka lalakas niyan, hinihintay ka panaman ng kambal mo " saad ko

"kasi po gusto ko kayo ang mag alaga saakin " sagot nito ngumite naman ako

"simula ngayon ako na ang mag aalaga sayo hanggang sa gumaling kana"
Ngumite naman ito sa sinabi ko

" gusto mo bang kumain na? " tanung ko dito tumango naman ito

Kaya inaayos ko ang pagka upo nito para makakain sya ng maayos tinulungan naman ako ni kurt sa pag aayos ng pagkain ni zach

Sinimulan ko na nga itong pakainin mabuti nalang at naubos din ng anak ko ang pagkain pinakain ko rin ito ng mga prutas at pinainom ng gamot sanay na ako sa mga ganito dahil ako din ang nag alaga dati kay kurt ng mahigit anim na buwan

Nagpaalam naman sila ate at mama ni kurt na aalis na sila at bukas nalang sila babalik
Kaya kaming tatlo nalang ang natira nila kurt at ni zach sa kwartong ito

Pinagpahinga ko narin si zach nang makatulog ito ay biglang nagsalita si kurt

"mabuti naman sam at pumunta ka akala ko ay tuluyan kanang pupunta sa new york" saad ni kurt

" hindi naman ako katulad mo kurt e na sarali lang ang iniisip pero alam mo kamuntikan ko narin magawa yun pero naisip kung hindi ko pala kaya namawala ang anak ko kaya tinalikuran ko yung pagbalik ko sa new york" walang gana kung sagot habang ang tingin ko ay nasa anak ko lamang

"sam im sorry hhhh mahal na mahal kita hhhh patawad kung sinabi kung kinailangan lamang kita pero ang totoo minahal talaga kita hhh lahat ng pinakita ko sayo dati totoo yun hhhh" umiiyak nitong sabi

" i wish i care " sagot ko dito at tinapunan ko na ito ng tingin


"sam please hhh sana bigyan mo ako ng chance hhhh aayusin ko lahat "



" pwede ba kurt itigil muna yang kalokohan mo at ang isipin mo nalang ay ang anak mo hindi yung mang uuto kananaman " sagot ko tumahimik naman ito at hindi na muling nagsalita



Anu ba tingin mo saakin kurt parang bagay na pwede mong balikan at iwan saad ko sa isipan ko




--------------------------------------













I'm Sorry I Broke  My Promise (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon