CHAPTER 41

545 7 1
                                    


🌼 KURT POV 🌼



Kinabukasan ay napag-isipan kung pumunta sa dati naming bahay ni sam. Oo tama sa dati naming bahay ang alam ni samarah ay binenta ko na ito pero ang totoo ay hindi ko na ituloy


Hindi ko rin alam kung bakit hindi na ako pumayag na ipagbenta ang bahay pero ngayon alam ko na kung bakit dahil dito lahat ng masasayang alaala namin kasama ang kambal dito kami nagsimula bilang mag asawa kaya pa mahiral din saakin na ipagbili ito


Pero sinira ko ang lahat ng mga magagandang alaala namin dito


Ang totoo minaahal ko naman talaga si samarah sinabi kulang naginamit ko siya para tigilan niya na kami ni autumn kasi akala ko si autumn talaga ang mahal ko pero mali ako sa part nayun



Napakagago ko kasi hinayaan kung mawala ang babaeng nag mahal saakin ng subra ang babaeng hindi ako iniwan sa oras na kamuntinkan na akong mamatay dahil sa sakit ko hindi niya ako iniwan at lagi itong nasa tabi ko pero putang ina lang dahil napagod na siya sa akin


Pagkababa ko sa sasakyan sa harapan ng bahay ay agad akong nagdoorbe agad naman binuksan ito ni manang rosa


" iho napadalaw ka, ang laki nang pinagbago mo ah! " masayang bati ni manang


" oo nga po e " sagot ko

" mabuti naman at dinalaw mo din tung bahay, pauwi na sana ako pero mabuti nalang at sakto lang ang dating mo habang nandito pa ako "


Si manang kasi ang naglilinis ng bahay tuwing friday at pagkatapos nitong linisin ang bahay ay uuwi narin ito sa kanila


" gusto kulang pong dumalaw dito manang, mabuti nga po ay naabutan ko kayo " sagot ko



" kamusta kayo ni autumn? " tanung nito

"hinayaan ko na po siya"


" talaga ba? " masaya nitong tanung

"opo "

"kung ganun kaya ka bumalik dito dahil may balak ka nang balikan si samarah " masaya nitong sabi

" napagod na po siya saakin manang " sagot ko

" anung napagod, kilala mo naman yun kunwari lang yun pero ang totoo hindi yun mapapagod sayo mahal na mahal ka ni samarah "

" hhhhh manang hindi niya na po ako mahal hhhh binalik niya na po ang kwintas saakin hhh at alam kung alam niyo kung anu ang hhhh ibig sabihin nang pagbalik niya nun saakin hhhh " hindi ko na mapigilang mapaiyak

" iho bakit kasi ngayon lang, bakit kasi kung saan napagod na yung tao syaka mo lang naramdaman na mahalaga parin pala siya sayo, nasaktan na yung tao sa mahabang panahon hhh ang tagal ka niyang hinintay para mahalin mo sya ulit para maramdaman mo na kahit tinaboy mo siya nandyan parin siya sa tabi mo , napagod siya kaya hindi niya natupad yung pangako niya saiyo dahil alam niyang wala narin naman saysay na tuparin ang pangako niya dahil parang wala marin naman yun sayo " mahabang litanya ni manang

" hhhh manang anu po hhhh gagawin ko hhhh?"


" iho pasinsya kana pero sa oras na ito wala akong maitutulong sayo,  nakita ko kung gaano nahirapan si samarah, at ang bahay na ito alam mo kung gaano kahalaga sa kanya ito pero hindi niya na nalaman na hindi mo naman talaga nabenta ito e, pasinsya kana talaga iho pero hindi kita matutulungan makuha ang mag ina mo "


" manang na saakin ang hhhh kambal, nakagawa ako nang mas malaki pang kasalan kay sam hhhh isinama ko ang kambal sa new york ng hindi niya alam 2 year ago at minanipula ko ang utak ng kambal hhhh para kamuhian nila si samarah, sinaktan nila ang mommy nila napagsabihan nila ng masama at higit pa dun mas itinuring nilang ina si autumn hhhh" saad ko

" iho!  Naman bakit pati ang kambal dinamay mo, talagang mas kakamuhian ka talaga ni samarah niyan"

" hhhh napakagago ko talaga manang hhhh "

" subra iho " sagot nito

" nga pala iho ang totoo ay hindi ko naitapon ang mga gamit niyo dati nila samarah inilagay ko iyon sa storage room ,nakakapanghinayang kasi naitapon yun e " saad nito


" salamat po manang " sagot ko


" sige na iho mauna na ako, at ito pala ang duplicate ng susi ng bahay " saad nito at ibinigay saakin ang susi " oh sige na aalis na ako" paalam nito tumango naman ako at tinignan ko lang ito habang papaaalis ng mawala na ito sa paningin ko ay agad akong pumunta sa storage room at agad akong lumapit sa malaking box dun pagkabukas ko ay bumungad ang malaki naming wedding picture ni samarah kitang kita ang saya sa aming mga mukha sa picture na ito


" sana malaman mo hhh na lahat ng ipinakita ko saiyo dati lahat yun ay totoo sam hhhh sorry kung sinabi kung kaya lang ako nagstay sayo hhhh dahil kailangan lang kita hhhhh " umiiyak kung saad habang hawak-hawak ang picture

Sunod ko naman kinuha ay ang photo album namin binuklat ko ito at nakita ko ang mga picture namin ng college palang kami kasama ang mga tropa pati narin ang picture na kasama na namin ang mga kambal

Napangite nalang ako ng mapakla habang tinitignan ko ito

Sunod na nakita ko ay ang USB kung saan lahat ng mga video namin simula ng girlfriend ko palang siya at nagkaanak kami sa kambal ay nasa USB na ito agad ko namang binuhat ang box paakyat sa kwarto nilagay ko sa tv ang USB at pinanuod ang mga video namin ni sam

Naupo ako sa sofa habang nanood

Napaluha nalang ako dahil bumabalik sa isipan ko ang araw kung saan namin nirecord ni sam ang videong ito

"i love you kurt, mahal na mahal kita subra, your the best boyfriend ever " nakangiteng sabi ni sammy sa akin habang nakavideo ito

" i love you too sam,  your the best girlfriend i have the most caring and most lovable  " saad ko

" talaga ba? " natatawang tanung nito

"oo naman nuh " sagot ko bago natapos ang video at may sumunod naman itong naplay na video kung saan nasa favorite place kaming dalawa naka wheel chair na ako dito dahil narin sa sakit ko

" paano sam kung hindi ko m as kayanan ang operasyon? " tanung ko dito

" wag mo ngang sabihin yan kurt, makakaya mo yun nuh, basta lagi mong tatandaan lagi lang ako sa tabi mo sa lahat ng laban mo sa buhay " sagot nito.

" tama ka, kakayanin ko dahil papakasalan pa kita at magkakaroon pa tayo ng madaming baby " sagot ko naman

" hhhhh basta ah hhhh promise mo k as kayanin mo, kasi d ko alam hhh kung anung mangyayari saakin kurt pag iniwan mo ako hhhh mahal na mahal kita at hindi ko hhhh yata kakayanin pagnawala ka " iyak nitong saad

" oo ,hindi ako papayag na hindi ako ang makasama mo hanggang sa pagtanda mo kaya pipilitin kung labanan ang sakit na ito, hindi ko yata m as kita kang masaktan nuh " sagot ko ngumiti naman ito saakin pinatay ko na agad as ng tv dahil hindi ko na makayang manuod pa

"hhhh sinabi kung hindi kita hhh sasaktan pero ginawa ko, hhhh ang bait-bait mo saakin kahit na malubha na ang sakit ko hhhh dati at subrang payat ko na at nalalagas na ang buhok ko hhhh ay hindi mo parin ako iniwan hhhhh, sa lahat ng magagandang nagawa mo saakin walanghiya ko namang ibinalik sa iyo ay paghihirap hhhh at pasakit hhhhh, patawarin mo ako sam hhhhh " saad ko nalang habng sinasabunutan ko ang sarili ko



" ang sama-sama hhhh ko sayo ,kaya dapat lang na magdusa ako hhhhh, dapat lang na iwan mo ang isang katulad kung hhhh walang utang na loob hhhh !!!" sigaw ko sa loob ng kwarto


-----------------------

Guys sorry kung medyo emotional yung story pero promise happy ending din naman sa huli e

Fan talaga ako ng happy ending kasi ayaw ko talaga na makakabasa ng story ng hindi happy ending sa huli kasi ang pagbabasa ang escaping ko sa harsh na mundong ito kaya dapat happy ending sa huli para atleast naman kahit dito man lang may happy ending nuh

Kayo din ba guys?







I'm Sorry I Broke  My Promise (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon