CHAPTER 18

330 8 1
                                    

🌼 SAMARAH POV 🌼

Kina umagahan ay sabay kaming nagising ng kambal sabay kaming naligo nang matapos ay binihisan ko narin sila

"mommy doon na po tayo titira kila lola? "tanung ni shamarah

"oo anak "sagot ko dito

Tok! Tok! Napatingin kami ng kambal sa pintuan ng may kumatok

"pasok"sagot ko dito

"maam bumaba na daw po kayo sabi ni manang kakain na daw po muna kayo bago umalis "sabi ng isaang maid tumango naman ako dito

"mga anak kumain na muna tayo "aya ko sa kanila

Nang makababa kami ay agad kaming pumaaok sa dining area

Nakita ko naman si manang na nag aayos ng plato

"oh iha kumain na kayo "aya nito

"manang sila kurt po?"tanung ko dito

"na una na sila iha "sagot nito tumango nalang ako

Nang matapos kaming kumain ay napag pasyahan kung libutin muna ang buong bahay

"ma mimiss ko ito "saad ko nalang sa kawalan habang nakatayo ako sa terrace

"maam yung mga gamit niyo po ay naipasok na lahat sa kotse aalis na daw po kayo "tawag ng maid sakin tumango naman ako at sumunod dito pababa ng makalabas ako sa bahay ay muli ko itong tinitigan bumalik sa isipan ko lahat ng alala ko sa bahay na ito at napapahid nalang ako nang pisnge ng tumulo na naman ang luha ko

"mommy come here na po "tawag ni shamarah sakin agad naman akong pumasok sa loob ng kotse

"mommy ma mimiss ko po yung bahay natin"malungkot na saad nj zach

"me too anak "sagot ko dito

Nang tuluyan makalabas ang kotse sa gate ay napahagulgol nalang ako

"mommy wag na po kayo umiyak "pag aalo sakin ni zach

"im sorry hhh mga anak mamimiss kulang kasi yung hhhh bahay natin " sagot ko

Habang nasa byahe parang wala parin ako sa sarili ko iniisip ko kasi ang bahay naalala ko tuloy na ipinagawa pa ito ni kurt dati habang nag aaral palang kami ng 3rd year college ako ang kinukunsulta nito sa kung anung klaseng design ng bahay ang gusto at yun nga ang sinunod niya pero ngayon tung buhay na iyon ay pag mamay ari na nang iba

Masakit lang isipin na parang sa isang iglap nawala na sakin lahat tanging ang kambal nalang yung natira at kung mawala pa sila hindi ko na alam ang mangyayari sakin

"mommy "

"mommy!"napabalik nalang ako sa ulirat ko nang tawagin ako ni zach

"bakit anak? "tanung ko dito

"nandito na po tayo kanina pa namin kayo tinatawag "sagot nito

"im sorry anak malalim lang ang iniisip ko "sabi ko at bumaba narin sa kotse sinalylabong naman kami agad ng mga maid

"iha its nice to see you again"bati sakin ni tito zander ng makita niya ako

"ako din po "nahihiya kung wika

"by the we iha im really sorry sa ginawa ng anak ko ako na ang nanghihinge ng pasensya"sabi nito

"wag po kayong mag sorry wala naman po kayong nagawamg mali sakin"

"i really dont know why my son did that to you"saad nito

"kahit ako po ay hindi ko din alam "sagot ko

I'm Sorry I Broke  My Promise (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon