I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)

CHAPTER 24

Hey guys please read my new stories
In the title of "i lost my memories" check niyo nalang sa profile ko para makita niyo at ang iba ko pang ongoing stories

🌼 SAMARAH POV 🌼

Basang basa ako sa ulan habang naglalakad buhat buhat ang malita ko papunta sa labasan ng subdivision nila kurt para maghintay ng taxi

Hindi naman pwede na mag stay pa ako dun pinalayas na nga ako e at mas lalo pa silang magugulo paghindi pa ako umalis.

"hhhh kamusta na hhh kayo si tito hhh sana ok lang hhh siya" umiiyak kung sambit habang nahihirapan akong mag lakad dahil sa mabigay ang dala ko at basa narin ang mga ito

Pagkadating ko naman sa labasan ay saktong may dumaan na taxi pinara ko naman agad ito

Tumigil na ito sa harap ko

Bumaba naman ang driver at tinulangan akong ipasok ang malita sa loob ng matapos ay pumasok narin ako sa backseat

"maam bakit po basang basa kayo?  Nag aalalang tanung nito

"wala po manong nakalimutan hhh ko lang po kasi yung payong ko " napipiyok kung sagot habang umiiyak pilit ko naman pinupunasan ang mga luha ko pero tangina lang dahil patuloy parin ito sa pagtulo

Di ka paba na papagod self araw-araw  kanalang na umiiyak tanging nasabi ko nalang sa isipan ko

"talaga ba iha .pero kung ganun bakit ka umiiyak ?" tanung nito

"wala lang po talaga ito " sagot ko tumango nalang si manong

"san po pala kayo maam? " tanung nito

"sa luis subdivision po manong " sagot ko napag-isipan ko kasi na kay riley na muna ako mag stay kahit ilang araw bago umuwi sa probinsya

Ilang oras pa ay nakarating na kami sa harap ng bahay nila riley hindi naman ako nahirapang makapasok dahil kilala naman ako ng security guard ng subdivision 

"ito po manong" abot ko nang bayad dito at bumaba tinulungan din ako ni manong na ilabas ang mga malita pagkatapos ay umalis narin ito agad naman akong nag doorbell maya-maya pa ay bumukas narin ang gate at lumabas ang yaya nila riley

" oh maam samarah bakit po kayo naparito at basa pa po kayo? " gulat na tanung nito

" ah nandyan ba si maam riley mo? " tanung ko

"ay opo maam hali po kayo sa loob tatawagin ko lang si maam" inaya ako nito pagkapasok namin ay agad tinawag ni yaya si riley

Agad namang lumabas si riley galing sa kusina

"gosh sam what happen?  Bakit basang basa ka? " sunod sunod na tanung nito
At lumapit saakin at niyakap ako

Napahagulgol naman ako ng yakapin ako nito

D ko nakasi mapigilang umiiyak dahil sa subrang sama ng loob ko at subra akong nasasaktan sa mga nangyari

"tell me what hapoen to you? " alalang tanung nito

"hhhh mag-isa nalang ako ngayon hhhh kinuha ni kurt saakin ang kambal dinala niya hhhh ito sa new york ri hhhh ako nalang mag isa ngayon hhhhh" umiiyak kung kwento dito

"what!!  Napakatarantado talaga nang lalaking yan! " galit na galit na sabi ni ri

"dapat talaga ay namatay nalang talaga siya, napa ka hayop niya wala siyang karapatang ilayo sa iyo ang mga bata" sunod na sunod na sabi ni ri

Napahawak ako dito ng mahigpit ng bigla ko naramdaman ang pag-ikot ng panigin ko

"sam ok kalang ba? " rinig kung tanung nito pero tuluyan na nagdilim ang paningin ko at nawalan ng malay

Fast Forward

Nagising akong umiiyak dahil napanaginipin ko ang kambal na hinahanap daw nila ako makikita ko nasana sila pero agad silang kinuha ni kurt tanging sigaw nalang nila ang narinig ko sa panaginip ko

"hhhh huk i really miss hhhh you my twin hhh i promise hhhh kukuhain ko kayo hhhh" umiiyak kung saad babangon na sana ako sa pagkakahiga pero biglang sumakit ang ulo ko kaya napahiga ulit ako subrang bigat ng nararamdaman ko

Tinignan ko ang sarili ko at nakita kung iba na ang damit ko ang alam koy basang basa ako kanina

Anu ba ang nangyari?  Tanung ko sa sarili ko

Agad ko naman na alala na nawalan pala ako ng malay  habang nagkwento ako kanina kay riley tungkol sa nangyari sa akin

"bes buti naman at gising kana "biglang saad ni riley na kakapasok lang sa kwarto agad itong lumapit saakin at hinawakan ang nuo ko

"nahimatay ka kanina dahil inaapoy ka ng lagnat bakit d mo sinabi kanina na masama pala pakiramdam mo e di sana pinapahinga na muna kita " mahinahon nitong sabi at hinimas ang buhok ko

"wala naman kasi akong nararamdaman na masama ang pakiramdam ko " sagot ko

"hhhh beshy bakit hhh ba hhh nagkaganyan ang buhay mo hhh wala kanaman inaapakang tao ah hhhh bakit ka pinaparusahan ng ganito hhhh" umiiyak na sabi ni ri napaiyak narin ako

Bakit nga ba?  Tanung ko sa isipan ko

" hhhh hindi ko rin alam hhhh hirap na hirap na ako ri hhhh sa isang iglap nawala hhh sakin lahat mag-isa nalang ako hhhh mag isa nalang hhh bakit ko ba nararanasan ito lahat hhhh "

"kasalanan ni kurt lahat to hhhh sam kasalanan niya" galit na sabi ni ri
Hindi nalang ako sumagot sa sinabi nito

"why do i feel like you still love kurt even of what he did to you" saad ni ri na nagpaisip sa akin ng malalim

Bakit nga ba? Bakit sa subrang sakit ng nagawa nito sa akin ay wala akong makapang galit inaamin kung medyo masama ang loob ko pero hindi yun rason para mawala ang pagmamahal ko dito  bakit ba ganito dapat magalit ako ng subra at kamuhian siya pero wala e mas lanang ang pagmamahal ko

"sam answer me " medyo galit na sabi ni ri na nagpukaw sa pag iisip

"hindi naman hhh ganun kadali ri hhh nakalimutan ko siya hhh matagal ang pinagsamahan namin ni hhh kurt hhh " sagot ko

"please sam tama na ang pagiging tanga maawa kanaman sa sarili mo please kahit ngayon man lang isipin mo naman ang sarili mo hindi yung laging ibang tao yung inuuna mo " pangangaral nito sa akin

" i will try but for now ri i want to be alone i need to think " mahina kung sabi tumango naman ito at kiniss ako sa pisnge bago umalis

Naiwan naman akong umiiyak

Anu nalang sasabihin ko kila mama pag-uwi ko siguradong mas magagalit sila kay kurt at paniguradong madidisapoint ko na naman sila

Anu kaya ang gagawin ni samarah sa pagharap niya sa pamilya niya pag umuwi siya probinsiya ? at anu ang gagawin niya upang mabawi ang kambal?