I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)

CHAPTER 40

🌼 SAMARAH POV 🌼

Suntok lang ako ng suntok dito habang umiiyak

"hhhhh napakawalang kwenta mo kurt hhhh sa lahat ng nakilala kung lalaki hhhh ikaw ang pinaka gago hhhh sa lahat!!!! "

"hhhh pinasisihan kung nakilala kita sana hhhh hindi nalang ako nagsayang ng oras sayo sana hhhh hindi nalang ikaw ang pinili ko hhhh, ang dami dami kung isinakripisyo hhhh sayo kurt tinaggihan ko ang pagiging exchange student sa UK dahil sayo hhhh pangarap ko yun e hhh pangarap namin nang magulang ko hhh pero binalewala ko yun kurt para sayo hhhh binantayan kita nung nagkasakit ka hhhh hindi ako umalis sa tabi mo hhhhh, nawalan ako ng oras sa pamilya ko sa kaibigan ko hhhh dahil mas inuna kita hhhh kahit pagod ako galing sa school hhhh pinunpuntahan parin kita sa hospital hhhh para bantayan ka kurt hhhh pero bakit ganito mo suklian lahat ng ginawa ko sa iyo hhhh " mahaba kung sabi dito

Pero hindi ito kumikibo

" hhhh sana namatay kanalang hhhh dati hhhhh!!" sigaw ko dito agad naman akong nakatanggap ng sampal sa mommy nito

" wag na mag mong sasabihin yan sa anak ko, hindi porket ikaw ang nag alaga sa kanya ay makarapatan kana!!! " sigaw nito

" hhhh sasabihin ko ang gusto kung sabihin tita hhhhh"

" tapos kana ba? " malamig na tanung ni kurt

" hindi pa " matigas kung sabi dito tinanggal ko ang lock ng kwentas sa leeg ko at pinakita ko ito sa kanya

" naalala mo pa hhh ba ang kwentas hhhh na ito? Diba sabi mo hhhh huk pag ibinalik ko ito hhh sa iyo hhh ibig sabihin hindi na hhhh kita mahal, at oo ibabalik ko nah hhhh ito sayo dahil hindi na kita hhhh mahal kurt galit na hhh galit ko sayo hhhh pinagsisihan kung minahal kita hhh at pinakasalan kita at nagkaroon ako ng hhh anak sayo!!! " kinuha ko ang kamay nito at nilagay dito ang kwentas

" sa tingin mo ba may pakialam pa ako sa kwintas nayan " saad nito at itinapon ito sa malayo

" hahaha pasinsya kana hhhh nakalimutan ko palang hhhh wala kanang paki alam sa lahat ng pinagsamahan natin hhhhh" punas lang ako ng punas sa mga luha ko habang nakatingin ako dito

" umalis kana!!! " sigaw ni tita
Tumalikod narin ako para umalis pero tumigil ako at muling lumingon

" im sorry kurt if i broke hhhh my promise, sorry kasi hindi ko nagawa ang hhhh pangako ko hhhh hindi ko naman gustong gawin to e hhhh, pero alam kung ito ang gusto mo hhhh, ikaw na bahala sa kambal, sana hindi na tayo magkita pang muli hhh paalam " huli kung sabi bago tuluyan ng umalis

Habang naghihintay ako ng taxi sa labas ng subdivision ay iyak lang ako ng iyak

May dumaan naring taxi kaya agad ko itong pinara tinatanong ako ni manong kung ok lang ako pero hinayaan ko nalang ito

" maam san po ba kayo bababa? " tanung ulit nito

" hhhh sa may park po hhhh malapit sa hudson academy " sagot ko tumango naman ito

Ilang minuto pa ay nakarating narin kami dito agad akong nagbayad dito at bumaba na

Agad kung tinungo ang paborito naming lugar ni kurt dati pagkarating ko ay napa upo nalang ako sa ilalim ng puno

" hhhh im sorry hhhhh pero hindi ko na kasi kaya hhhhh" umiiyak kung saad sa kawalan
Isang oras din ako sa ganoong pwesto habang umiiyak

" ito na ang huli kung pag iyak sa iyo kurt pinapangako kung hindi na ulit mangyayari to sa akin!!!" sigaw ko at tumayo na para umalis pero napatigil ako ng makita ko ang nakaukit naming pangalan ni kurt sa puno napangite nalang ako ng mapakla

" anu pa bang saysay ng nakatatak naming pangalan dyan kung wala ng pag asang magkabalikan pa kami " saad ko at kumuha ako ng mga naputol na sanga ng kahoy at agad kong kinudkod ito sa nakaukit para mabura ang pangalan ko dun

" sinira mo ang lahat ng sa atin hhhhh kurt kaya wala ng dahilan para ipagsiksikan ko pa ang sarili ko sa inyo ng anak mo hhhh mag sama kayo mga hayop kayo kung pwede kulang ibalik ang lahat sa dati hhhh hindi sana ikaw ang pinili ko at sana wala akong mga anak na masasama ang ugali hhhhh kagaya mo hhhhh!!! 

Sa huling sandali ay kinuha ko ang walit ko at hinanap ko dun ang singsing namin ni kurt pati ang engagement ring at itinapon ko ito sa ilalim ng puno

" wala ng dahilan para itago ko payan, magsisimula ako ng panibagong buhay ng hindi ko na kayo iniisip pa!!! " sigaw ko habang pinupusan ko ang luha ko muli kung tinignan ang paligad bago napagpasyahang umalis na

This is a new start kung saan sarili ko naman ang iisipin ko saad ko sa isipan ko

------------------------------

🌼KURT POV🌼

Pag kaalis ni samarah ay isa isang nagsibalikan ang lahat ng nakaraan namin sa isipan ko simula ng una naming pagkikita hanggang sa naging girlfriend ko siya at ang tungkol sa kwintas na binigay ko sa kanya at ang pangako nito

" kasalanan ko kung bakit mo hindi na panindigan ang pangako mo " mahina kung saad

" its ok anak magiging malaya ka na nga ng husto, wala na si samarah hindi kana niya guguluhin at hindi niya na kukuhain ang kambal " saad ni mommy pero nakatulala parin ako sa kawalan

" anak " tawag ulit ni mommy

" mom, bakit ganun, bakit ako nasasaktan akala ko magiging masaya na ako e  ,ma binalik niya ang kwintas sa akin ibig sabihin nun hindi niya na ako mahal at kasalanan ko yun? " tanung ko dito

" wow! Anu to kurt sa huli ang pagsisi, kung saan natauhan na yung tao syaka mo hahabulin? " saad ni ate ashly at umalis na ito

" its ok daddy, hanapin nalang po natin si mommy autumn " sabi ng anak kung si shamarah

Sa oras na ito hindi si autumn ang iniisip ko kundi si samarah

Kaya naman agad kung hinanap ang kwintas pero nahirapan akong maghanap dito
Hanggang sa hapon na ay hinahanap ko parin ito

Sa kamalasan ay biglang bumagsak ang malakas na ulan pero hindi parin ako tumigil

" anak tumigil kana sa paghahanap ,malakas na ang ulan baka mag kasakit ka pa!! " sigaw ni mommy habang nakapayong ito papalapit sa akin

" hhhh hayaan niyo na ako mom kailangan ko hhhh po iyon mahanapa hhhhh" umiiyak kung saad

" no anak pumasok ko na bukas mo na hanapin yun" saway nito pero hindi ko ito pinakinggan

" mom, pumasok na po kayo, papasok din naman ako pagnahanap ko na e " saad ko dito tumango naman ito at pumasok na sa loob

Hanap lang ako ng hanap hanggang sa nakita ko narin ito

"salamat at nahanap kita " pasalamat ko ng makita ko ito kaya pumasok narin ako sa loob ng bahay at naligo at nagpatuyo na at nagpahinga nalang ako sa kwarto

" im sorry sam " bigla kung saad habang hawak ko ang kwintas

" mahal parin pala kita hhhh akala ko si autumn ang totoo kung mahal hhh pero mali pala ako hhhh" umiiyak kung saad sa kawalan

------------------------

Hays lagi talaga sa huli ang pagsisisi

Magkakabalikan pa kaya sila?