🌼SAMARAH POV🌼
Tok tok!! Tunog ng pagkatok sa pintuan
"sam gising kana kakain na ng hapunan " tawag ni ate
Agad naman akong bumangon at binuksan ang pintuan
" sige ate " sagot ko dito
" wag ka mag alala sam magiging ok din kayo ni mama " saad ni ate habang naglalakad kami papuntang kusina
"sana nga ate e " sagot ko dito
"anu kaba hindi kanun matitiis " medyo natatawang usal ni ate
Tumango nalamang ako dito oo alam kung hindi ako matitiis ni mama dahil ilang beses narin itong nagtampo sa akin pero ngayon iba mas nadisapoint ko siya ng subra
Hindi ko tuloy alam kung paano ko pakikitunguhan si mama
Hay nakung buhay naman kasi ito e mas lalo pa akong nalulungkot dahil tatlong araw ko nang hindi nakikita ang kambal hindi kasi ako sanay na hindi ko sila nakikita
Pagkarating namin sa kusina ay nakaupo na ang mga pamangkin ko pati na si kuya at mama
Umupo naman kami ni ate walang kahit isa na nagsimula ng pag-uusap tahimik nalang kaming kumain pati ang mga bata ay hindi nag iingay siguroy nararamdaman nila na may mali
Hanggang sa natapos kaming lahat ay wala paring kumibo kahit isa dun lang nagkaroon ng ingay ng nagpaalam ang mga bata para manood ng tv sa sala
"sam mag-usap tayo " saad ni mama at tumayo na ito sumunod naman ako dito hanggang makarating kami sa kwarto nito
"anak patawarin mo ako sa mga nasabi ko kanina galit lang ako dahil sa ginawa ng lalaking yun" tumango naman ako sa sinabi ni mama
"pasinsya din mama hhh " paghihinge ko ng sorry lumalit ako dito at niyakap si mama habang nakaupo sa kama
"ma hhhhh bakit po kailangan ko maranasan to hhh kabayaran ba to hhh dahil sa pagsuway ko hhh sa ka gustuhan niyo hhhh para saakin hhhh" hinimas naman ni. Mama ang buhok ko
para patahanin ako
"hindi anak hhh hindi mo kasalanan kung bakit nangyayari yan saiyo ang hhh may kasalanan ay si kurt hhhh "
"ma kailangan ko pong pumunta sa new york kailangan ko po makuha ang kambal babawiin ko po kung anu ang saakin hhhh" saad ko dito
"naiintindihan ko anak sana ay makuha mo kaagad ang mga apo ko "
"thank you mama sa pag intindi sa akin " yakap ko ulit dito
"anak kita kaya hindi ko makakayang hindi ka kausapin ayaw ko narin dumagdag sa problema mo ang dami mong pinagdaanan at ayaw kong isa pa ako sa magpapabigat ng nararamdaman mo " sagot ni mama
"pwede po ba ako matulog sa tabi niyo ma ?" tanung ko dito
"oo naman namimiss ko tuloy ng bata ka pa lagi gusto mong tumabi saamin ng papa mo "
Naalala ko naman ang sinabi ni mama nakakamiss nga yon namimiss ko narin si papa
"nga pala mo kamusta na yung restuarant natin? " tanung ko dito
"ok naman na anak medyo nakakabawi narin" sagot nito
Ang restuarant ang dahilan kung bakit ko pinirmahan ang annualment paper ginawa ko yun upang hindi mawala saamin ang pinaghirapan ni papa yun nalang ang tanging naiwan nito at ayaw ko namang tuluyan itong mawala
"anak may hihilingan sana ako sayo " biglang saad ni mama
"anu po yun ma ?" tanung ko dito
"gusto ko sanang sabihin mo saakin lahat ng nangyayari sa buhay mo, ayaw ko kasi nakinikimkim mo lang lahat, gusto ko maging open ka saakin para matulungan kita kahit papaano " sagot nito tumango naman ako kahit alam kung hindi ko iyon magagawa ayaw kong mas kamuhian ni mama si kurt alam ko kasing pagsinabi ko lahat ng mga ginawa ni kurt tulad ng siya ang may dahilan kung bakit muntik mawala ang restuarant at d ko rin nasasabi kay mama na annual na kami subrang dami kung hindi kayang masabi kay mama
"matulog na tayo anak " aya ni mama
"sige po ma, goodnight po i love you " saad ko dito
"i love you din anak " sagot ni mama
Ilang minuto po ay nakatulog narin si mama sa tabi ko tinitigan ko lang ito
"im sorry ma sa lahat " mahina kong sabi bago ako nilamon ng kaantokan
-----------------------------
Kurt Pov
"kids kumain pa kayo ng marami " saad ni autumn sa mga bata at pinaglagyan niya pa ng mga pagkain ang mga plato ng kambal
I really thankful to autumn cause she take care the kids very well hindi naman kami nahirapan sa mga bata dito sa new york dahil hindi na nila hinanap ang mommy nila dahil narin sa mga paninirang sinabi ko sa kambal tungkol sa mommy nila
Alam ko naman hindi tama iyon pero wala akong choice
Nang matapos kaming kumain ay nanood naman kami ng movie mabuti nalang at hindi pa nag uumpisa ang trabaho ni autumn at ako naman ay nag take over sa mga kompanya namin dito sa new york at next narin ako mag uumpisang pumasok kumuha narin ako ng magbabantay sa mga bata kapag pumasok na kami sa kanya kanya namin trabaho ni autumn
"kids gusto niyo ba ng popcorn? " tanung ni autumn sa kambal
"yes po mommy autumn " nakangiteng sagot ni sham
" okay baby wait niyo ako ah kukuha lang ako sa baba " paalam ni autumn at bumaba na ito
" what do you think about your tita autunm kids? " tanung ko sa mga ito
" she's ok dad she take care of us very well and she treat us like her own child" sagot ni zach napangite naman ako
"i hope mommy autumn was my real mom because i hate mommy sam she's a bad woman she's a liar i really really hate her " saad naman ni sham
Napatahimik nalang ako sa sinabi ni sham
"is this a best way ?" tanung ko nalang sa sarili ko pero benaliwala ko nalang kung ang magiging kslabasan nito ay mas mapapalapit ang kambal kay autumn ay wala na akong pake sa mararamdaman ni samarah
End of kurt Pov
--------------------------
Paano ba yan mukang napalitan na si sam sa buhay ng mga anak niya?
BINABASA MO ANG
I'm Sorry I Broke My Promise (COMPLETED)
Romancethis is a story of samarah flaire Cyr she's married for almost 6years naging Masaya naman ang buhay may asawa at bilang ina sa kanyang kambal ngunit isang araw nagbago ang lahat
