Especial Chapter: Mikka Untold

2.7K 51 1
                                    




Mikka Zaman [Pov]

Wala si ate Red may trabaho siya ngayon at ako lang mag isa sa condo na aawa na ako kay ate dahil sa overtime na siya mag trabaho para lang mapa gamot ako. I was five years old nang malaman nila na may sakit ako isang klasi nang sakit na hindi madaling gamotin and now I'm turning ten mas tumala ata dahil nag hihirap na ako huminga.

Napa kapit nalang ako sa gilid nang sofa dahil sa na hi-hilo na naman ako. Palagi nalang ganito pilit akong tumayo para kunin yung gamot na nasa gilid nang tv.

(Knock!Knock!Knock!)

Napa tingen ako sa pinto baka si ate red nayon. Kaya kahit masakit ang ulo ko pinilit ko parin mag lakad palapit sa pinto gusto ko makita si ate Red.

"Ate R———— Kuya Eros? Bakit ka po nandito?"
Gulat kung tanong kasi akala ko si Ate iyon pala si Kuya Eros lang.

"Are you okay Mikka?"
Halata sa mukha ni kuya ang pag-aalala kahit masakit ang ulo ko ngumiti ako.

"Masakit lang ulo ko kuya."
Nang hi-hina na ako kaya na out of balance yung paa ko buti nalang at na salo agad ako ni kuya Eros.

"I need to check you up Mikka but first you need to eat lunch first 12 na kasi halika."
Inalalayan ako ni kuya Eros pa upo at hinanda niya ang mga pinamili niya'ng pag kain.

Pano kaya pag naging sila ni ate red? Bagay naman sila at alam ko sa sarili ko na ma aalagaan niya ate ko pag dumating yung panahon na hindi kona kaya at maiwan ko si ate.Hindi ko kayang makita si ate na iiyak dahil sinisisi niya yung sarili niya pag nawala ako.

"Eto kumain ka nang marami para lumakas ka"
ngumiti si kuya Eros sakin siya binigay sakin ang pagkain.

"Kuya sa tingen mo ma bu-buhay pa ba ako nang matagal?"
Sinubo ko yung pagkain naka tingen lang ako sa pagkain pero alam ko na naka tingen si kuya eros sakin.

"Of course Mikka you live lo——"

"Sabi nang doctor hindi ako mag tatagal sa mundo na ito dahil sa hindi maipaliwanag na sakit na meron ako, sabi nila walang gamot ang sakit ko. Nata-takot ako Kuya Eros. Baka kasi dumating yung time na hindi kona ma kakausap si Ate Red. Ayaw ko makita na umi-iyak si ate dahil wala na ak———"

"Mikka! mabubuhay kapa nang matagal with your Ate, wag mo eh,down ang sarili mo dahil lang sa may sakit ka na hindi maga-gamot. Akala mo ba magiging masaya ate mo pag nawala ka sakanya? Yung iba nga gustong-gusto ma buhay para sa mga taong mahal nila."

Napa tahimik ako ni hindi ko alam na tumolo na pala ang mga luha ko sa gilid nang mga mata ko habang naka titig sa pagkain. Why? Why all this time I feel useless na gi-ging pa bigat ako kay Ate Red.

Pinahid ko ang luha ko at tinapos ang pag kain para uminom nang gamot. Si kuya eros naman he consult me.

"Kuya pasyal tayo sa Paradise Park gusto ko maka kita nang tulips." Sabi sa kaya napa tigil siya at tumitig sakin pero ngumiti lang ako kaya ngumiti din siya at nag nodd.

umakyat ako sa kwarto para maligo at mag bihis pu-punta kami nang paradise park para maka kita nang tulips favorite ko ang tulips lalo na kung kulay pink may mga meaning kasi ang tulips like.

Red Tulips means pag nag mahal ka pwedi mo yon ibigay sa minamahal mo because red tulips flower means passion and romance.

But may favorite is pink tulips means affection,caring,good wishes and love i love pink and that's my favorite color.

Lumabas na kami ni kuya zero sa condo at bumaba patungo sa parking lot nang maka rating kami agad ako nag tungo sa sasakyan ni kuya zee kulay black at memorize kona ang sasakyan niya nag tungo ako sa front seat nag na upo habang naka ngeti kasi excited ako.

"Tinawagan ko ate mo na umalis tayo sabi niya wag tayo mag tagal baka ma pano ka."
Kuya zero said kaya ngumiti lang ako nag simula naman niyang buhayin ang makina.

Naka tingen lang ako sa labas habang naka ngeti sana ma buhay pa akong nang matagal para naman maging masaya si Ate Red siyaka gusto siyang makita na nag lalakad sa altar habang lumoluha sa saya diba tapos ako yung flower girl niya.

Napa tawa nalang ako sa naisip ko dahilan para mapa lingon si kuya pero ngenitian ko nalang siya. Habang nasa byehe hindi ko ma iwasan mag salita.

"Kuya pwedi ba ako humiling sayo?"
naka ngeti akong lumingon kay kuya zero na nag tataka sakin "kuya kahit ito lang pwedi ba?" hindi ma iwasan ni kuya zero na mapa kunot ang noo sa pag tataka.

"Sige ano yon?" tanong niya na nag hihintay sa susunod kong sasabihin.

Tumingen ako sa labas nang sasakyan habang naka ngeti.

"Can you take good care of Ate Red? Alagaan mo siya at pasiyahin ayaw ko na kikita si ate na ma depressed dahil sa pagka wala ko baka mag pakamatay payon haha, gusto ko pang ma-buhay nang matagal pero hindi ko naman hawak ang buhay ko dahil ilang buwan,taon man ay pwedi akong mamatay walang gamot sa sakit ko gusto ko pa sana maka sama si Ate gusto ko pa sana masaksihan ang kasal niya pero hindi ako sure kung masisilayan ko yon dahil sa situation ko. Kahit ito lang kuya zee alam ko wala akong karapatan para huminge nang pabor at sa pagka kilala ko sayo mabait ka at boto ako sayo para kay ate Red kasi sa matagal na namain magka sama at nag promise sa isat-isa na was alang iwanan pero sa tingen ko yung promise namin hindi kona ma tutupad ayaw ko man siyang iwan pero kilangan na hihirapan na din kasi ako this past few days every time na umo-ubo ako may kasamang dugo hindi ko sinabi kay ate para hindi siya mag aalala gusto ko lang na maging okay si ate pag na wala ako ayaw ko panaman na makitang malungkot ako baka hindi mapakali kaluluwa ko hahaha." hindi ko na malayan sa pag taw ako may patak nang luha ang sumabay.

Namalayan ko nalang na umiyak na pala ako nang tahimik sana pala hindi nalang ako nagka sakit para hindi mahirapan si ate.

"I will Mikka don't worry to your ate i will take good care of her ang especially you i will take good care of you mabubuhay kapq nang matagal mikka." sa sinabi ni kuya zero napa ngeti ako at niyakap siya.

"Salamat kuya.. Salamat."

Sa araw naging memorable sakin yon sa tanan buhay ko wala na akong problema.

ONE YEAR LATER.

September 4, 2021
Time of death 11:11pm
Cause of death: Blood Canser
R.I.P
MIKKA ZAMAN
BORN: June 4, 2001

'Life is not unfair never ko yon na sagi sa utak ko dahil pag time mona that's mean sulitin mo ang panahon na meron ka pa life is to short ika nga nila wala akong pinag sisihan dahil alam kong si ate red at kuya zero sila din sa bandang huli life is full of surprises buhay kaman o patay na mahalaga ka parin sa mga taong nag mamahal sayo at ngayon pwedi na ako mag pahinga."
-Mikka



____________BlackMHappy reading blackiss para po to sa inyo lahat i love you

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

___________
_BlackM
Happy reading blackiss para po to sa inyo lahat i love you.

Own By A Doctor  [ COMPLETE  ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon