Senden Nefret Ed(em)iyorum... (girlxgirl)

Devrim -Aile Bağları

Gönderdiği resim akıllara zarardı bana kıza dokunurken resmini atmış olacak iş mi, sen lezbiyen değilsin deniz senin erkek arkadaşın bile olmadı, niye kızın tuzağına düşüyorsun of deniz

Ona cevap vermedim ama burada da durmak istemiyordum .

Manolyanın dönüş günüydü kısa bir tatile gelmişti zaten babamdan müsaade isteyip eve onunla döndüm.

--5 ay sonra--

Babam uzun zamandır evde değildi , tatilden dönerken moralim bozuktu ve ona çatmıştım aslında sinirimi ondan çıkardım diyebiliriz. İş seyahati adı altında gitti yine kim bilir ne zaman gelecek..

Gidişinin 5. ayında bir akşam çıkageldi , hizmetçiler haber verdi salona indim klasik bir selam alma verme olayından sonra bana dönüp yarın dilara teyzenler geliyor sizinle konuşmamız gereken bir konu var dedi. Dilara teyze demek, deniz demek. İçim ufak bir hareketlendi. Aylardır ölü gibi olan içimde insani tepkiler oluştu. Aylar sonra geliyorsun yine onlar bize geliyor alışkanlık oldu sanırım babacım diye dalga geçtim ama o ciddiydi. Oldukça merak ettim. Yarın akşamı iple çekmeye başladım.

Misafirlerimizin geleceği akşam bende mavi kot şort ve ince bir tişörtle geçirecektim akşamımızı onlar yabancı değil sonuçta değil mi.

Yemek saati yaklaşırken bahçeye giren arabalarını gördüm ve pencereden onların gelişini gördüm. Sakin ve düzgün durmalısın devrim, o mesajlaştığınız günden beri sana bir şey yazmayan o. Cool ol , önemsene , eskisi gibi ol. O anca bundan anlıyor. Ona bu zaman kadar değer verdin de ne oldu. Gitti o kızla takıldı. Kim bilir neler oldu. Aslında beni en çok deli eden şey ne olduğunu bilememekti. O plajdan sonra orda ne oldu onla hala görüşüyor mu aklımda deli sorular dönüp duruyor.

Kapı çaldığında hizmetçimizin açtığı kapıdan önce dilara teyze girdi ona sarıldım , yalan yok bu kadını seviyordum. Ne zaman canım sıkılsa deniz bilmese bile ona gider dertleşirdim bir nebze annemin yokluğunu üstümden alırdı. Arkasından gelen denizi gördüm, aylardır aslında onunla ilk karşılaşmamızı düşündüğüm ve bu konuda çalıştığım için içimde ne olursa olsun suratımda düz bir ifade takımdım ve elimi uzattım.

-Sende hoş geldin deniz.

-Hoş buldum devrim

Elimi olması gerekenden uzun tuttu bırakmıyordu , bizimkiler selamlaşırken o kafasını yana yatırmış bir şey arar gibi yüzüme bakıyordu. Elimi çektim ve konuşmaya başladım.

-Ne o çok mu özledin ellerimi bırakamadın bir türlü

Eski devrim geri geliyordu hissediyordum, aynen devrimcim çek kalkanları , sen insanlara değer verdiğinde onlar gidiyor sonuçta. Bak deniz işte son örneklerinden.

Elimi ittirip içeri yöneldi

-Sen hiç değişmeyeceksin devrim

Salona geçtiğimizde ondan uzak bir noktaya oturdum, eskiden olsa sinir etmek için bile olsa karşısına denk gelirdim ama şu an ondan hem uzak durmak hem sinir etmek istiyordum. Yakın olmamam daha iyi çünkü bir an bile olsa mimiklerimi bozmak istemiyordum.

Yemek yedik ve salona kahvelerimizi içmeye yöneldiğimizde gün daha nasıl tuhaflaşır diye düşünürken dilara teyze birden kalkıp babamın yanında ki koltuğa oturdu. Biz karşı koltuklarda kalmıştık

Babam boğazını temizledi ne zaman önemli ya da benden kaynaklı bir şey diyecek olsa böyle yapardı. Oturuş pozisyonumu dikleştirdim.

Babam: Kızlar bizim size söylememiz gereken bir şey var.

Bizim mi...

Dilara Teyze: Biliyorsunuz sizin doğumunuzdan beri birbirimizi tanıyoruz , ben eşimi kaybettiğimde deniz 8 yaşındaydı ve orhan bana her zaman destek oldu

Babam: Bana hitaben Seni uzun zaman yalnız bıraktım ,aramız çok iyi olamadı .Büyük sebeplerinden birisi benim sana eksikliğini tamamlatacak kadar yakın olamadım sana bir anne yada iyi bir baba olamadım biliyorum

Birbirlerinin konuşmalarını devam ettiriyorlardı resmen, bir ona bir diğerine bakıyordum, elimde ki bardağı sehpaya koydum denize baktım o da anlamadım der gibi bakıyordu

Devrim: Eee yani ?

Dilara teyze : Devrim güzel kızım, ben her zaman senin yanında oldum biliyorsun seni kendi kızımdan ayırmadım asla

Babam: Aynı şekilde bende denizi kendi kızımdan ayırmadım. Yani biz zaten uzun zamandır bir aile gibiydik.

Bunları derken denizle göz göze geldik. Aile ve biz gülesim geldi denizle bir aile olduğumu düşündüm de şaka gibiydi.

Aklımdan bunlar ve başka şeylerde geçerken gözlerim onlara kaydı çünkü babam dilara teyzenin elini tuttu.

Babam :Yani işin özü biz evlenmeye karar verdik.

Dilara Teyze: Denize dönüp yani bebeğim sizin de onayınızı almak istedik ve buraya taşınmayı düşünüyorum senin de onayını alırsam.

Denizin yüzüne bakınca koca gözlerinin daha da açılıp gözlerinin onların ellerine kilitlendiğini fark ettim. Elimi yüzünün önünde salladım birden bana baktı

-Ne yapıyorsun devrim çattı gene kaşları

-Aile olacakmışız deniz diye kahkaha atmaya başladım aynı evde yaşayacakmışız

Ben kahkahalar ile gülerken bizimkiler gülümsüyordu deniz ise sinirli bir şekilde etrafa bakıyordu. Dilara teyzenin dolan gözlerini gördüm gülmemi yanlış anlamış olabilirdi kendimi toparladım.

Devrim : Babacım evet biz tam anlamıyla bir baba kız gibi olamadık ama ben dilara teyzeyi tanıyorum ikiniz de uzun zamandır yalnızsınız benim açımdan bir problem yok. Zaten üniversite sınavından sonra kim bilir biz nerde olacağız belki farklı bir şehirde ya da farklı bir ülkede olacağız eğitim için. Siz mutlu olacaksanız bende mutlu olurum.

Babam: Güzelim açıkçası senden böyle olgun bir tepki beklemiyordum. Teşekkür ederim.

Gözler denizin üzerindeydi o da benim tepkime takılmış olmalı ki vay be devrim sen ve olgun cümleler ha diye şaşkınlık tepkisini belli etti.

Deniz: Açıkçası şaşırdım ama devrimin dediklerine katılıyorum ilk defa da olsa. İkinizi de seviyorum ve mutlu olacaksanız bir süre bana baktı beraber yaşamayı kabul edebilirim. Alt yazısı sana katlanabilirimdi sanırım

Herşey'i düşünürdüm ama onunla aynı evde yaşamak hiç aklıma gelen bir şey değildi açıkçası. Ama yüniversite sonuçlarına kadar beraber yaşayacaktık. Onunla oyun oynamak güzel olacaktı güzel günler beni bekliyor...