Birbirinden farklı iki hayat
Bir yanda Annesini doğumda kaybetmiş Devrim ALPSOY
Diğer yanda Babasını 8 yaşında trafik kazasında kaybetmiş Deniz TORAMAN
Onlar aslında hayatlarının birçok noktasında karşılaştı ve hepsinin sonu senden nefret ediyoru...
3 gün geçmişti ve devrimi akşam bahçede ortak kurulan yemek masası dışında görmemiştim bana bakmıyordu bile, telefonuyla ilgileniyordu. İstemsizce kendimi boşlukta hissettim sanki yapbozumdan bir parça yere düşmüş gibiydi. Ben kendimi bildim bileli hep o vardı. Yemekte orhan amcanın sorusuyla masaya odaklandık
-Kızlar bir sorun mu var bilmediğimiz tam lafa girecekken devrim söze girdi.
-Hayır babacım ,çok yorgunuz sanırım denizde yüzmek bizi çok yordu dimi denizcim
-Denizcim mi, tabi aynen orhan amca diyebildim.
O sırada devrimin telefonu çaldı
-Heeey manolya güzelim nasılsın diye telefonu açıp masadan uzaklaştı. Ben kaşlarım havada onu izliyordum , bunca yıldır ben duymadım manolya diye bir isim kim acaba. Kaç gündür bana surat atan kız birden şeker kız candy'ye döndü resmen.
Telefonu kapatıp masaya döndüğünde gülüyordu
Babası Hayırdır kızım neşen yerine gelmiş gibi dedi, benim diyemeyeceğimi dedi allahtan
-Evet babacım manolya'nın ailesi de geliyormuş bir kaç saate burada olurlarmış.
Orhan amca bize dönüp sonra kızına baktı ama şey siz .. dedi ama cümle tamamlanmadı
Devrimin babasına hafif telaşlı bakışını yakaladım "Hala yakın arkadaşım babacım merak etme sorun olmaz " dedi .
Neyden bahsediyor bunlar anneme döndü ama bende anlamadım gibi omuz silkişini gördüm .Sahi ben bilmiyordum annem nasıl bilecek
Saatler sonra karşımızda ki villaya bir araba yaklaştı içinden orta yaşlarında görünen bir çift ve bir kız indi , kızın altında topuklu ayakkabı üstünde mini etek ve minicik bir badi uzun düz saçları ve kocaman gülüşüyle devrime seslendi. Ben film gibi izledim. Kızın yanına koşarak giden devrim hülya koçyiğit'in koşuşu gibi slowmotion geçti zihnimden. Kızı kucaklayıp sarıldığı gibi dönüyorlardı. Onları dikkatli izleyen sadece bendim , bizimkiler ailesiyle sohbete başlamıştı. Dönmeleri durunca manolya dedikleri kız devrimin saçını diğer omzuna atıp boynundan öpüverdi kulağına bir şeyler söyledi ,sadece kızın yüzü bana dönük olduğundan kızın suratında çapkın gibi bir gülüş gördüm.
Burada neler oluyor.
Yanımıza geldiklerinde devrim beni düz bir şekilde aile dostlarının kızı olarak tanıttı. Daha yeni önünde diz çöken o değilmiş gibi . Eli kızın belinde ve vücuduna çok yakın temastaydı kız. Benim baktığımı görünce kızı daha çok çekti kendisine ve kulağına bir şeyler söyledi.
-Babacım müsaadenizle ben manolyaya odasına yerleşmesi konusunda yardımcı olayım dedi
Onlar giderken ben orda kalakaldım, içimden hop şşşt noluyo nereye demek geldi hayrolsun kendine gel deniz.
Saatler geçti bizimkiler sohbet halindeyken orhan amcanın telefonu çaldı
-Hı hı tamam kızım yarın kahvaltıya gelin ama muhakkak dedi. Kapatıp bize döndüğünde manolyanına ilesine devrim sizde kalacakmış bugün dedi , onlar kahvelerini içerken masada bir başıma kaldım. Onda kalma nerden çıktı şimdi ne alaka , ne kadardır tanışıyorlar acaba düşünceleri hücum etti aklıma. Benimle konuşuyor olsa aslında bir şekilde salça olabilirdim ama benden uzak duruyordu ben istemiştim bunu. Ah deniz yıllardır patlamadın sonra patlayacak yeri buldun haaa diye kendimi fırçalarken masadan müsaade isteyip odama döndüm. Canım sıkılmıştı.
Sabahı sabah ettim Villa karşımızdaydı, Odam üst katta olduğundan manolyanın odasına bakıyordu cephe olarak. Önceleri açıktı perde yatak üstünde bacaklarını toplamış karşı karşıya sohbet ediyorlardı gördüğüm kadarıyla, saat gece 1 oldu, 2 oldu derken 3 gibi perdeleri kapattılar ışığı biraz kıstılar. Gözlerim daha çok açıldı dikkatimi çekmişti olay. Aklımdam bin tane şey geçti. Yok artık canım sende deniz.
Sabah olduğunda benim gözlerimin altında torba vardı bu sefer, esneyerek aşağı indiğimde hanımlar hala yoktu ortada. Ben esnerken orhan amca seslendi bana ;
-Kızım git şu uykucuları uyandır aradım açmıyorlar
Ah orhan amca açmazlar tabi kim bilir kaçta uyudular.
Onların eve gittiğimde annesi üst katta oda dedi biliyoruz herhalde allah allah oraya gittim kapıyı çaldım ama duyan olmadı kapıyı açtığımda yerde şişelerden ses geldi ama gördüğüm manzara beni daha çok şaşırtmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağzım ne kadar açık kaldı orda bilmiyorum en son bana seslenen devrimin sesiyle kendime geldim
-Denizzzzzz
-Sen lezbiyen misin diyebildim sadece şoktan mı bilmem kahvaltıya bekliyorlar dedim döndüm geri ama donup kalmıştım. Hiç böyle bir şey beklemiyordum. Sahi ben onun hakkında ne biliyordum ki ?
