My New Brother. { Luke Hemmings And Ashton Irwin}

VERTEK.

POV DIANA

Het is zo ver. Vandaag vertrek ik met mijn vader naar australie. We vertrekken over ongeveer één uur.

'Pap! Kan je me helpen met mijn koffers!' Roep ik hard. Meteen hoor ik voetstappen op de trap. 'Ja schat. Welke moet ik naar beneden brengen?' Vraagt hij dan vrolijk. Ik wijs naar 2 knal roze koffers. Mijn vader knikt en brengt de koffers naar beneden.

•

'Pahap! Ik wil naar de Mac!' Roep ik als ik een grote M langs de weg zie staan. Mijn vader lacht even. En slaat dan af. 'Oke, omdat je het zo lief vraagt. We hebben toch nog wat tijd.' Ik klap in mijn handen. En spring vorzover het kan in mijn auto-stoel.

'En voor mij een Happy-Meal..' zeg ik aan de balie waar we onze eten bestellen. Het meisje knikt en zet alles op een dienblad. Ik loop naar een plekje achterin de Mac.

•

Na een lange reis zijn we dan eindelijk aangekomen in Australië. Ik neem mijn koffers van de band en loop naar mijn vader toe.

We stappen in een taxi en mijn vader heeft een adres door. Eigenlijk dacht ik dat we in een hotel dichtbij de vliegveld zouden gaan wonen voor een tijdje. Maar we zijn al langer dan 1 uur onderweg.

'Pahap! Waar gaan we naartoe!' Roep ik op een gegeven moment. 'Dat zie je zo schat. We zijn er bijna.' Zegt mijn vader terwijl hij een arm om mij geen slaat.

Evenlater stopt de auto voor een huis met bloemen in de voortuin. Ik trek mijn wenkbrauwen op. Mijn vader en boemen? Dat gaat echt niet samen. Binnen 2 dagen zouden ze uitdrogen.

Mijn vader bedankt de chauffeur en loopt met de koffers naar de deur. Even later doet er een vrouw met blonde haren de deur open.

'Aah schatje ik heb je zo gemist!' Roept ze hysterisch. Ik kij verbaasd naar mijn vader. 'Zijn dit je zaken reizen?' Vraag ik als het in mij opkomt.

Hij knikt langzaam. 'Dit meen je niet. Dus al die tijd dat je weg was en ik alleen thuis zat had jij hartstikke veel plezier met haar!' Roep ik met tranen in mijn ogen.

Ik kan het niet meer en ren weg. 'Waarom rent ze weg?' Vraagt de vrouw bezorgt. Ik zie dat mijn vader zijn schouders ophaalt en de koffers binnen ze. Lekker dan hij maakt zich net eens zorgen om mij.