İncir Ağacım-𝐲𝐚𝐫𝛊 𝐭𝐞𝐱𝐭𝐢𝐧𝐠

*Özel Bölüm 2*

4 Yıl Önce... Balo günü...

...

Genç kız, yeşil elbisesini giydikten sonra aynada kendine baktı ve çok içten bir şekilde gülümsedi...

Bugün en güzel günlerinden biriydi...

Belki de en güzel günüydü...

Sevgilisi ve annesi onu aşağıda bekliyordu. Kız hızla kendine üstten baktı ve sorun olmadığını gördü. Çantasını alıp, üstüne bir mont geçirdi ve apartmandan aşağı indi. 

Aşağı inince annesine baktı ve annesinin sıcak gülümsemesi ile karşılaştı. Ardından çok sevdiği sevgilisine baktı. Sevgilisi ona pek hayran dolu bakışlar atmasa bile genç kız onun yakışıklılığına hayrandı.

Kız, yanlarına yüzünde bir gülümseme ile gelirken genç çocuk çoktan taksiye binmişti.

Kız neden bu şekilde yaptığını garipsememişti çünkü genel olarak bu ruh halindeydi Doğan, Dina'ya karşı.

Taksi çok hızlı bir şekilde onları balo salonuna götürürken kimse konuşmuyordu.

Genç kızın annesi bu durumu garipsese bile ağzını açmamıştı sadece kızına çok güzel olduğunu söylüyordu, Dina da teşekkür ediyordu.

Balo salonuna geldikleri zaman genç çocuk kalkarak arka kapıyı açtı. Kız gülümseyerek o'na teşekkür etti ve koluna girdi.

"Hadi çocuklar siz önden gidin. Ben geleceğim hemen."

"Tamam anne." dedi Dila ve sevgilisini bekletmek istemediği için hemen içeri girdiler. Dila'nın telefonu çaldığında Dilay'ın aradığını gördü. Dilay, üniversite için Ankara'ya gitmişti, bu yüzden baloyo gelememişti. Telefonu açtı ve konuşmaya başladılar. 

-2 Saat sonra-

Hareketli dansların ardından en sonunda dans etmek için bir müzik çalmaya başlamıştı. Doğan, Dina'nın gözlerine bakarak hafif bir gülümseme yerleştirdi yüzüne, ardından elini uzattı.

"Dans edelim mi?" dedi. Dina ise bu teklifi hemen kabul etti. Doğan, bir eli Dina'nın belinde yer buldu, diğer eli ise Dina'nın uzattığı eli ile buluştu ve dans etmeye başladılar. Aradan 15 dakika geçmişti, Doğan yüzünü Dina'nın boyun girintisinden çıkardı ve konuşmaya başladı. 

"Bu şarkıda sıkıldım, sana şarkı söyleyebilir miyim?"

Genç kız kafasını sallamakla yetindi. 

"Durup baktım göz ucuyla..."

"Başa biri vardı yanında..."

"Sakin kalamazdım benim olacağını bilmesem..."

"Bilmem kaç yüz kişi içinden..."

"Gördüm deli gözlerini birden..."

"Belki tanımazdım seni..."

"O konsere gelmesen.."

"Çok güzel bir sesin var Doğan'ım..."

"Biliyorum... Fakat, senin güzelliğin önüne geçemez Dina'm..."

"Herkes oturuyor, gel bizde oturalım..." dedi genç kız.

"Bekle... İskeleye gidelim, seninle bir şey konuşmam gerek bebeğim..."

Kimse bilmiyordu, o konuşmanın çok kötü olaylara döneceğini...

Her şey Doğan yüzünden olmuştu... İkisini de bu hâle getiren Dina'nın Doğanıydı...

"Tamam, hadi gidelim." 

İskeleye vardıklarında Dina, iskeleye yaslandı.

"Dina, çok yaslanma. Düşersin." Bu cümleleri duyunca gülümseyerek kafasını salladı. 

"Bak bebeğim... Benim gitmem gerek... Bunu sana nasıl söylerim bilmiyorum fakat üzgünüm..." 

Kız, sevgilisinin kurduğu cümleler ile afallamıştı. Neyden bahsediyordu? Nereye gidecekti? Söz vermişlerdi birbirlerinden ayrılmayacaklarına?

"A-ANLAMIYORUM DOĞAN?!"

"Üzgünüm... Yarım saat içinde gitmem lazım."

"Neden gideceksin? Neden beni bırakacaksın?" 

"Babam ile Amerika'ya gideceğim, konservatuvar bölümü okuyacağım... Babam güzel bir okulda okumamı istiyor ve biliyorsun ki... seninle konuşmamı zaten istemiyordu... Seninle konuşmayacağım bu sürede." Dina'nın gözlerinden yaşlar gelince Doğan elinin tersi ile gözyaşlarını silmeye başladı...

"Doğan... Seni seviyorum... Gitme..."

"Geleceğim... Söz geleceğim... İncir ağaçları çiçek açtığı gibi geleceğim..." 

"Gel... Sensiz yapamam ben..." 

Genç çocuk sustu ve hafifçe gülümseyerek, genç kıza yaklaştı. İlk önce elini dudaklarında gezdirdi... Sonra minik ve uzun olmayan bir öpücük yerleştirdi kızın dudaklarına...

Bu öpücük sondu... Onların sonuydu...

...

Eğer burada, benimle devam eden okurlarım varsa... Bu bölümü onlara ithaf ediyorum...

İnstagram: 2erfin.