Sınıfa girdiğimde herkes bana baktı.
'Ayı oynamıyo burda kafanızı çevirin' demek geçse de içimden hiçbirşey demedim, şu sıralar kibar olmayı deniyorum da.
Sınıfta boş biryer bulup oturdum. Seçtiğim yer tabiki en arka duvar kenarıydı, uyumak önemli.
Ares'le arabadan indiğimizde anlaşma yaptık daha doğrusu ben söyledim umarım o da uygular. Etrafa baktığımda Ares'in de başka biryere oturduğunu gördüm, iyi bari yanıma oturmadı en azından.
Anlaşmaya uygulanıyo bu iyiye işaret.
Elime son zamanlarda kafaya taktığım kitabı alıp okumaya başladım.
Bir süre sonra sınıfa bir çocuk girdi.
OH MY GOT LOOK AT FACE!
Tamam sakinim. Geri kitaba bakmaya başladığında tüm sınıfın bakışlarının bende olduğunu farkettim, sonra ise kafamı kaldırdığımda taş çocuğun bana baktığını hatta sıramda dikildiğini farkettim.
"Burası benim yerim kalk!" Dedi sert bir biçimde. Bir günüm normal geçemez mi?
"Rica etmek diye birşey var odun ve böyle başladığın için yerinden kalkmıycam kendini birşey sananlardan nefret ederim!" Diye birazcık seslice söyleyip önüme döndüm.
Allah'ım nolur birşey olmasın diye düşünüp Ares sınıfta mı diye baktım ama burda yoktu, tam da gidicek zamanı bulmuştu kutluyorum.
"Sen ne diyorsun lan!" Diye bağırıp beni kolumdan tutup duvara yapıştırdı.
Böyle şeyler kitaplarda olmalıydı niye benim başıma geliyordu ki?
Hay ben böyle şansın! Neyse argo konuşmayacağım.
"Bana bak kızım okula yeni geldin demem seni öldürürüm elimden ölün çıkar, bana laflarını dikkat ederek konuşucaksın anladın mı?!" Diye tehditgar bir şekilde konuştuğunda bela mıknatısı olduğumu düşünmeye başladım.
Cidden ama beni kimsemi kurtarmaz bu kadar mı bahtsızım? Ben kendimde kurtulurum kimsenin beni kurtarmasına gerek yok, zaten ortada kurtarıcak kimsede yok.
"Sen galiba şu her okulda olan korkulan çocuksun! Ama bana bu davranışların sökmez salak! Git uğraşıcak başka birini bul!" dedim ve bir hışımla onu yittim ve oda şaşkın olduğundan heralde geri çekildi bende gittim başka yere oturdum.
Yakışıklı olması falan önemli değildi eğer dış görünüşe bakılırsa Ares'te yakışıklı ama onun ne kadar hıyar ve sinir bozucu olduğunu ben bilirim.
Ben ne diyorum ya Ares nerden çıktı.
Kitaba tekrar odaklanma çabasına girdiğimde etraftaki sesler dikkatimi dağıtıyordu. "Oha gördün demi resmen kafa tuttu" "yazık oysaki güzel kızdı" "yarına birşey olmadan gelemez" gibi cümleler duymaktan sıkılıp lavaboya elimi yüzümü yıkamaya gitmeye karar verdim.
Tam sınıftan çıkarken şu salak çocuğun sesini duydum "sen bittin kızım!" Diye seslice söylediğinde duymazdan gelip dışarı çıktım.
Yerleri incelerken lavaboyu arama girişimim süperdi, anlatılmaz yaşanır.
Bir çocuktan öğrendiğim kadarıyla koridoru dönünce olan lavaboya hızla yürümeye başladım. İlk derse geç kalmak istemiyorum.
Koridoru dönerken biriyle çarpışmam bir oldu, hah bende diyordum ne zaman biriyle çarpışıcam. "Ö-özür d-" derken çarptığımın Ares olduğunu farkedince derin bir nefes verdim, sonunda tanıdık birini görmek beni rahatlatmıştı.
"Pardon bilerek oldu" dedim ve tüm sinir bozuculuğumla yanından geçerken kolumu tuttu "Turkuaz iyimisin kötü gözüküyorsun" dediğinde gözlerimi devirdim. "Evet Ares sınıfta beni tek bıraktığın için saol!" Diye sitem edip tekrar yanından geçicektimki tekrar beni karşısına çekti "neoldu? Biri birşey mi dedi?" Diye sorduğunda "hayır!" Diye cevap verip hızla ve ondna uzakta yürüyüp gittim.
Elimi yüzümü yıkadığımda biraz kendime gelmiştim. Aynada saçımı düzeltim hemen sınıfa doğru yol aldım.
Sınıfa vardığımda içerden sesler geliyordu. Hoca nerdeydi?
İçeri girdiğimde tüm gözler tekrar beni buldu ve fısıltılar başladı. Söylenen sözleri duymayıp cam kenarı en arka sıraya geçip oturdum. Ares ise orta sıranın en arkasına oturmuştu.
Birçok kişinin sürekli gözleri beni bulurken aralarında en çok zengin züppesi tarafından atılan bakışlar beni rahatsız ediyordu.
İçeriye bir öğrencinin girmesiyle herkez oraya odaklandı. Çocuk "hoca doğum iznine ayrılmış gelmiycekmiş" dediğinde herkes sevinirken ben çoktan karalar bağlamıştım çünkü ders boştu ve zengin züppesi bana doğru yürüyordu ben daha ne isterim ki?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA KIZI
Teen FictionHani derler ya mafya kızı olmak kolay herşey elinin altında diye düşünülür, ben herşeyi çözdüm ve şu karara vardım mafya kızı olmak hiç ama hiç kolay değil ve yalanlara inanmamak gerek çünkü mafyanın kızıysanız iki cümlenin içinde bir yalan vardır...