MAFYA KIZI

18.Bölüm

Canlarım özür dilerim şu sıralar çok problemler yaşadım yazıcak vakit bulamadım kendimi toplayamadım ama bugün yazmaya tekrar başladım umarım beğenirsiniz iyi geceler :*

Ares'e kocaman sarıldım ve kendimi topladım, bu kadar kötü bir durumda olmamalıydım beni hala anlatınca bu kadar güçsüz bırakmamlıydı

Ondan nefret ediyordum ama edemiyordum da içimde yara olarak taşıycaktım onu ve hiçbir zaman unutabiliceğimi sanmıyordum

Ben onun yüzünden çökmüş uzun süre hayal bile kuramamıştım ama artık kuruyordum sadece hayalimde ürettiğim kişilerle ve bu bile benim için uzun sürmüştü

Onu heran bir yerde görmekten korkuyordum ve  kendime itiraf edemesemde galiba hala beni görmezden gelmesinden korkuyordum

Onu içimden atmıştım ve onu görünce eskiye dönmekten korkuyordum

O sadece bir yaraydı benim için, üstünü kaşıdığımda kanayan bir yara

"Neyse hadi sen git yatıcam ben ve teşekkürler" dedim sessizce ona bakarak

Ares farklıydı ve çözemiyordum onu bir türlü

"Herzaman yanındayım küçük cadı" dedi ve ayaklanıp giderken arkasından dil uzattım

"Turkuaz o dilini keserim" dedi ve kapıyı kapatım çıktı tabi bende arkasından taklidini yaptım "Torkoaz o Dolono kosorom" dedim kendi kendime

Yatağa geçerken "duydum seni" diye bir ses gelince gülümsedim kendi kendime

İşte ben buydum ani duygu değişikliğim üstüne kimseyi tanımazdım, anında sinirlenip anında kendimi toparlardım

Yatağa uzanıp kendimi uykuya teslim ettim

***

Sabah alarmı kurmayı unuttuğum için Ares'in sesiyle uyandım

"Turkuaz biraz daha uyanmazsan okula tek gidicem!" Diye evin içinde bağırıyordu

"Uyandıımm bozuntu kişilik!" Diye bağırdım bende

Ares dün gece farklıydı sanki aramızdaki o uçurumlara köprü inşa etmeye başlamış gibiydik

Hemen üstüme okul kıyafetlerimi giyip lavaboda rutin işlerimi hallettim

Bugün makyaj yapasım olmadığından dudağıma bir parlatıcı sürüp çantamı alıp
aşağıya indim

Merdivenden inince düşmediğim için kendimi tebrik ettim

Masaya baktığımda masada sadece bir tane kaynamış yumurta kalmış yarım da krep kalmıştı

Şoklukla masaya bakarken babam kapıdan çıkarken "kızım senin için birşeyler bıraktık" dediğinde gülümsedim ama yapmacık bir gülümsemeydi

"Teşekkürler ne düşüncelisiniz 1 kaynamış yumurta ve yarısı yenmiş krep" dedim "aslında krepi Ares bitiricekti de ben bırak dedim" dediğinde babam elimle alkışladım

"Allah'ım ne düşünceli bir baba bana yarım krep bırakmış" dedim hala yapmacık bir şekilde gülerek "ya bari krep bütün olsaydı ben bunlarla doymam ki " dedim

Ares "ondan böyle hayvan gibisin" dediğinde gözlerimi devirdim

"Demek sende geldin hoşgeldin" dedim o anda babam bana anlamayan gözlerle baktı "kim gelmiş kızım Ares hep burdaydı " dediğinde tekrar gülümsiyerek baktım