Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Düz yazı yazamıyorum☺🔫
**
Bay Kim'in attığı mesaja görüldü atıp, duştan yeni çıktığım için ıslak olan saçlarımı durularken bir yandan id'yi girmeye çalışıyordum. Bir yanım Bay Kim'in dersi kapatmış olması için dua ederken, bir yanım bunu istemiyordu.
Dersi açmıştı, giriş yapıyordum. Fazlasıyla heyecanlıydım, Tanrıya şükür ki yüzyüze değildi. Yüzyüzeyken Marinette'in Adrien'ın yanındaki halimden bir farkım olmuyordu, umuyordum ki sanalda da öyle olmazdı. Genelde derslerde pek konuşmazdım, hatta dinlemezdim. Birkaç öğrenci dışında dinleyen olduğunu da düşünmüyordum.
Bay Kim'le ilk defa doğru düzgün konuşacaktık sanırım.
Derse giriş yapmıştım, 'Kim Taehyung' yazan ekran da baktığımda yalnızca boş bir sandalye görmüştüm. Büyük ihtimalle adam sıkılmış kalkıp gitmişti.
Mikrofonum ve kameram kapalıyken hayal kırıklığıyla ekrana bakıyordum, ta ki elindeki kupayla kameranın görüş açısına giren Bay Kim'i görene kadar.
Elindeki içinde kahve olduğunu tahmin ettiğim kupadan bir yudum almış, kameraya dönmüştü. "Kamera," demişti o derin sesiyle. "Kameranı aç Jeon."
"Bay Kim, ben duştan çıkmışt-"
"Bu beni ilgilendirmiyor. Kameranı aç." Sözümü kesip kendisi devam etmişti ve Tanrı'm, fazla seksiydi!
Kameranı titrek parmaklarımla açtığımda, Bay Kim ekrandan bana yalnızca bir bakış atmıştı.
Islak saçlarım, çıplak üst vücudum dikkatini çekmeliydi. Öyle ummuştum. Ama o bana yalnızca bakış atmıştı.
Somurtup ona bakmaya devam ettim, o ekranı paylaştı ve önüme saçma sapan matematik soruları gelmişti. Cidden mi? Soru mu çözecektik?
"Anlamadığın konuyu söyle bana."
"Hepsi." dediğim gibi ekrana 'cidden mi?' bakışı atmıştı.
"Jeon, her derste milyon defa tekrar yapıyorum. Neredesin sen?"
Dinlemiyordum diyemezdim ama ne diyecektim?
Bir şey demek yerine sessiz kaldım ve yalnızca iç çekti. Soruları çöze çöze anlatmaya başladığında göz devirdim. Aptal matematik, aptal.
**
Yaklaşık 30 dakikadır dersteydik, mikrofonum kapalı onu dinliyordum. Zoom'un kapanmasına 10 dakika vardı. Konular yetişmeyeceği için tekrar oda açacaktı büyük ihtimalle.
O konuyu anlatırken çattığı kaşları, dışarıdan güneşin vurduğu esmer teni, kıvır kıvır siyah saçları deli ediyordu insanı. Bu adamı dışarıdan görsem hoca değil, porno yıldızı sanacağıma yemin edebilirdim.
Önüne gelen saçlarını o güzel parmaklarıyla geriye atnası son noktaydı.
Parmakları zaafımdı.
Parmaklarını ekranda görmek bile deli ediyordu. "Hassiktir ya, mükemmelsin be adam."
Dediğimle kameraya kaşları havada bir şekilde bakmıştı. Mikrofonum kapalı olmalıydı, hayır hayır. Kapalıydı, değil mi?
Beni duymamıştı.
Öyle umuyordum.
Kapalı değildi mikrofonum, lanet olsun ki değildi.
Bay Kim öylece bakıyordu. Nefesimi tuttuğumu fark edip kaşlarını indirmiş ve sanki hiçbir şey olmamış gibi ders anlatmaya devam etmişti.
