It Was His (SELF-PUBLISHED)

Chapter 7

"That's enough, Jessie."

Ang malamig na salita ni kuya ang nagpatigil sa amin. Masakit ang sampal na ginawad niya sa 'kin at hindi ako makapaniwalang nagawa niya 'yon. And now? Hindi man lang siya makatingin sa 'kin nang diretso at pilit iniiwasan ang mga mata ko.

"Look at me, Jess. Ngayon mo ibuhos lahat ng hinanakit mo sa 'kin. Tutal diyan ka naman magaling 'di ba?" I laughed sarcastically before I continue what I am saying to her. Nakayuko lang itong nakaupo sa may bench at pinaglalaruan ang mga daliri. That's her hobby when she's uneasy.

"You are just my cousin, yet you're being a hindrance to my own decisions. Okay, I admit that I was wrong all along but did it made you won when you slapped me? No. Did you expect that by doing it, I will follow all your commands? Why not let me to stand on my own? All my life, I've beeng living by my relatives' manipulation and now that I have the chance to prove myself, you're taking it away again from me?"

Kahit anong pilit kong patatagin ang sarili ko habang sinasabi iyon nang diretsuhan sa kanya ay hindi ko pa rin kinayang pigilan ang luhang kanina pang gustong lumabas.

"Hush, my princess." Mas lalo lang akong napaiyak nang lapitan ako ni kuya at ikinulong sa mga bisig niya.

Imbes na kumalma ako ay mas lalo ko lang nararamdaman ang sakit. Kapag kase mag-isa lang akong umiiyak ay parang wala na akong pag-asang sumaya pero sa tuwing may dumadamay sa 'kin ay unti-unti kong napagtantong mali ako. Na hindi ako mag-isa sa laban namin ng anak ko...

"Let's talk later, Jessie. Finn, ikaw na muna bahala sa kanya. Hatid ko lang si Nath sa kwarto niya."

"Sige bro."

Kuya guided me inside until we reached my room. Binuksan ko ito agad at naupo sa may couch. Ang gusto ko nalang gawin ngayon ay matulog hanggang sa matapos na lahat ng problemang ito.

"Fix yourself, Nathalie. Dumating na sina grandma kanina."

"Where are they?"

"Bumisita muna sila kila Tita Belle at mamaya-maya lang ay uuwi na. Gusto mo bang makita nilang ganyan ka?"

Nahimigan ko ang pag-aalala sa boses niya kaya naman napangiti ako nang pilit para kahit papaano ay gumaan ang paligid.

"Why is it so sudden? Excited na ba silang kunin ako papunta sa New York?" He shrugged off his shoulders and lean his on me.

Kuya Nathan is so clingy and he only have this side to our family. Pansin ko kase na kapag kasama niya mga tropa niya or ang ibang mga tao ay parang nakawala siya sa preso. I mean, he's the bad boy type outside our home. That's why he's also a player when it comes to many girls.

"Kuya."

"Hmm?"

"Paano kung isang araw, may sumulpot na babae sa 'yo at sabihing nabuntis mo siya?"

"The fvck?!"

Bigla akong natawa sa reaksyon niyang 'yon. I knew it.

"Ano nga? Just answer me."

"Maybe I'll accept it but I won't marry that girl."

I felt a pang in my heart when he said that. What if I tell to Apollo that I'm pregnant? Will he accept it or reject it?

"Why? Because you doesn't love her?"

"Even though I love her, I won't still do it. You know me, Nath. I hate being tied up with any women."

Maybe guys have different perspective in life. But what confuses me the most is that, why do they pick on girls if they will just leave them behind at the end? I mean, there's a possibility that it was cleared by the both of them that no strings attached but are they even aware that we, girls always expect more than that?

"Feeling ko, ako 'yong nakarma sa pagiging playboy mo."

Umalis siya sa pagkakasandal sa balikat ko at tinignan ako nang seryoso.

"To be honest, that thought always hunt me. I'm so sorry, Nath."

"I just want you to promise one thing kuya, please. I'm not ordering you to do it in just a blink but atleast try."

"What is it?"

"Stop playing their hearts. Kahit huwag ka ng magmahal nang totoo basta huwag mo ng paglalaruan ang damdamin ng mga babae."

___

"Grandma naman...bakit puro mga maternity dress itong mga binili mong pasalubong eh hindi pa nga halata 'yong tiyan ko saka sasama rin naman ako sa inyo sa New York."

Kasalukuyang kaming nasa sala ngayon at nagbubukas ng mga packages nila.

"Ija, binili ko na 'yan para kapag nandon na tayo, hindi ka na lalabas pa para bumili."

Napailing nalang ako kahit sa loob-loob ko ay masaya ako dahil sa efforts niya. Although, sobrang advance niya lang talaga mag-isip.

"Ano palang pinaglilihian mo?"

"Iba-iba po. Minsan asukal, minsan isda."

Everyone laughed to what I said and I suddenly felt the awkwardness. Si grandpa naman ay ibinaba muna ang hawak niyang PSP at nakisalo sa 'min. Kanina pa kase sila naglalaro ni kuya at talagang hindi mo mahahalata na may edad na siya dahil sa pagiging active niya sa lahat ng bagay.

"Nathalie."

"Po?"

"Have you think the possible name for your baby?"

Saglit akong napaisip sa tanong niyang 'yon. Actually, I always think of many ideas but I didn't focus much into it since I don't know the gender yet.

"Hindi pa po eh," sagot ko.

"Well, I suggest that if it's a boy, it's better to name it after his father."

The whole place have been literally shut because of that. Nagkatitigan pa kami ni grandma hanggang sa nilapitan nito si grandpa at piningot sa tenga.

"You old man, better shut your mouth than to say bad words."

"What's wrong? I didn't even say any bad words."

Naramdaman kong tumabi sa 'kin si kuya atsaka ako siniko. Taka naman akong tumingin sa kanya.

"Kaiinggit sila 'no?"

"Hay naku, kuya. Kung gusto mong mag-asawa, magtino ka muna."

"Pero seryoso, I admire their relationship."

Pinasadahan ko silang dalawa na ngayon ay nagtatalo na dahil sa pagbanggit ni grandpa sa ama ng anak ko. Well, pakiramdam ko ay hindi na bago sa 'kin 'yon dahil narealize ko na kahit anong pilit kong iwasan siya, hinding-hindi mangyayari 'yon lalo na't napakaliit lang ng mundo para sa aming dalawa. And there will be the right time that he'll know about my baby.

"Uhm, grandma. Kailan pala ang balak niyong pag-alis? Are you staying here for 2 months?"

"Well...changed of plans, ija. Hindi na natin hihintayin pang mag-four months ka sa pagbubuntis because this coming Friday na ang alis natin."

What the hell?!