ADELE (DÜZENLENİYOR)

15.BÖLÜM

Selamlarr
Nasılsınız
____________________________

Genç kız yerinde dikleşirken sadece boş boş telefona bakıyordu. Öyle ki telefon bir süre sonra kapanmıştı.

Adel her ne kadar umursamaz görünmeye çalışsada yanındaki ikizi biliyordu ki Karan abisinden deli gibi korkuyordu.

Her ne kadar ona bazı konularda karşı çıksa bile tedirgin oluyordu. Kendi babasına bile sözü geçen bir adamdan bahsediyorduk.

Adel'in korkması veya tedirgin olması çok normaldi.

Telefonun bir daha çalmaya başlamasıyla Adel bu sefer Toygu'nun ısrarlı bakışları altında açmıştı.

"Neden ilk aradığımda açılmıyor bu telefon?!"

Bağırmasıyla beraber Adel biraz uzaklaştırmıştı telefonu kulağından. Sesi her zaman ki gibi sertti. Öyle soğuk çıkıyordu ki, o kadar mesafeye rağmen vücudunda hissetmişti tedirginliği.

Abilerinden korkmak istemiyordu. Onlardan onu çok sevmesini veya aşırı derece ilgi de beklemiyordu. Bekleyemiyordu.

Sadece normal bir abi-kardeş olsalar ona yeterdi.

Arada kavga edip sonra kolayca barışmak veya sürekli mızıkçılık yapıp abisini kızdırmak gibi klasik bir abi-kardeş olmak çok da zor değildi.

Adel bunun için her zaman hazır bekleyecekti ama abileri bunu görmezden geldikçe onunda umutları bitiyordu. O da insandı sonuçta.

Israrla istediği bir şeyi karşı taraf sürekli reddettikçe bu durumda gururunu düşünmek zorundaydı. Bir zavallı gibi sevgi dilenmek istemiyordu.

"Sınıfta değildim abi. Çantamda unutmuşum."

Sakin çıkan sesiyle belki biraz sakinleşir veya uzatmaz diye beklemişti ama tam tersi olmuştu. Sessiz hallerine inat daha da sert tutmuştu sesini.

"Boşuna mı var bu telefon! Yanında taşı bundan sonra. Her aradığımda ulaşacağım sana."

O görmese bile kafasını sallamıştı. Sonra ise fazla uzatmadan 'tamam' diyerek kısa kesmişti. Küçüklükten beri alışkanlıktı onda.

Mimiklerini kelimelerden daha çok kullanırdı.

"Az önce Meriç abinle konuştum. Yine ne yaptın Adel?"

Olayların hepsini biliyor olması ama buna rağmen bir nasılsın bile demeyen abisine karşı hayal kırıklığı ile alnını ovmuştu. Tokat atılmıştı ona bunun suçlusu o muydu?

"Ben bir şey yapmadım. Daha ne kadar söylemem lazım bunu size?" Sesinin tonu eskisi gibi hırçın değilde, bunu söylemekten bıkmışcasına sönüktü.

"Ben orada yokum diye bu kadar rahatsın değil mi Adel? En yakın zamanda dönmemi ve düzenine el atmamı istiyorsun galiba."

Adel'in gözleri endişe ile açılırken Amerika'dayken yaşadığı birkaç olayı hatırladı.

Karan abisi çok kısa bir süreliğine ailesini görmek için oraya gelmişti ve bu zamanda da hayatı Adel'e dar etmişti.