*13.BÖLÜM*

272 13 8
                                    

Medya Sofia'nın gelinliği

Keyifli okumalar:)

Yaklaşık bir saattir uyanıktım ve hâlâ aşağıya inmemiştim. Çünkü babamın yüzünü görmek istemiyordum. Uzun soluklu aşk romanım elimde gayet keyifliydim.

Kapını tıklatılmasıyla malesef ki huzurlu ortamımın bozulacağını anlamıştım.

İçeri girilmesine izin verdiğimde benim yaşlarımda tatlı bir kız içeri girdi.

"Günaydın leydim. Ben Elanor babanız kahvaltıya inmenizi emrediyor." Dedi sakin bir tavırla.

"Günaydın Elanor. Babam'a aç olmadığımı ve bugün odamda vakit geçireceğimi söyler misin? Bir de aşağıda işin bitince yanıma gelmeni istiyorum." Dedim gülümseyerek.

Elanor samimi tavrım karşısında biraz rahatlamış ve o da gülümsemişti.

"Nasıl isterseniz leydim." Reverans yapıp odadan ayrıldı. Bu hareketlerden hiç haz almıyordum. Ne kadar soylu olursa olsun hiç bir insan diğerinden üstün değildir benim gözümde.

Geçen on beş yirmi dakikanın ardından kapı tekrar çalınmış içeri Elanor girmişti.

Gülümseyerek doğruldum.

"Hoşgeldin Elanor. Geç otur." Deyip yatağımın yanındaki tekli koltuğu gösterdim.

"Hoşbuldum leydim oturmayabilirim sıkıntı değil benim için." Dedi çekingen bir sesle.

"Rica ediyorum. Elanor." Kafasını sallayıp hızlı adımlarla yanıma oturdu.

"Öncelikle bana leydim diye hitap etmeni istemiyorum. Sanırım yenisin beni arkadaşın olarak görmeni istiyorum. Duymuşsundur belki diğer leydiler pek haz etmez benden bu yüzden arkadaşım yok ama seninle yakın olabiliriz." Diye sıraladım cümlelerimi hızlıca.

"Bilemedim ki şimdi uygun olur mu acaba?" Diye tereddütle sordu Elanor.

"Kimsenin haddine değil karışmak. Bundan sonra en yakın arkadaşım ve özel yardımcım olmanı istiyorum."

İnsan sarrafı olduğumu düşünüyorum. Yani insanları ilk görüşte tanıyabiliyordum. Elanorunda saf ve iyi niyetli oluşu beni ona yaklaştırmıştı. Utangaç insandan zarar gelmezdi tabi eğer rol yapmıyorsa.

"Nasıl istersen ley- Sofia." İstediğim gibi tamamlamıştı cümlesini.

Bu hallerine gülümsemiştim.

"Ee babam ne dedi benim söylediğim şeyi duyunca?" Diye merakla sordum.
Yukarıya çıkar diye düşünüyordum ama öyle olmadı.

"Ne hali varsa görsün, yoruldum onu memnun etmeye çalışmaktan dedi. Ama üzülme sinirli olduğu için böyle söylediğine eminim." Dedi kırık bir sesle Elanor.

Babamla aramızın bu kadar açılması beni derinden üzüyordu. Beni onun küçük kızıydım. Mal ve mevki insanın gözünü gerçekten kör ediyormuş bunu yaşayarak öğrenmem kötü oldu.
"Üzülmüyorum Elanor merak etme. Peki sen ne zaman geldin malikaneye?"

"Sizin gidişinizin ikinci günü olması lazım. Çalışanlar konuşuyordu. Hepsi sizi çok seviyor herkes çok üzüldü olanları duyunca."

"Böyle olması gerekiyordu. Ama ne yazık ki yine buradayım kurtulamadım." Dedim acı bir tebessümle.

"Anneniz kahroldu sizin yokluğunuzda, kralın askerleri malikanedeydi hep belki gelirsiniz ya da haber gönderirsiniz diye. Sizinle beraber kaçan asker de bulunamadı. Zaten onu çok aramadılar."

KARANLIKTAKİ KIZILHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin