| Gece | Adrinette (Tamamlandı)

23.Bölüm

___

"Gitmek zorundasın!Hadi!"

"Okulu kolay zanneden aklıma ...!"
___

Marinette Dupain Cheng

Kapının hızla açılmasıyla koltuktan sıçradım.

"Anne!"

Bridgette'in olduğunu gördüğümde derin bir nefes verdim.Manyak mı bu kız ya?Böyle girilir mi?Ödüm koptu.İyi ki Schanderexa bebekleri ne olursa olsun ölmüyordu.Yoksa korkudan düşmüştü bebeğim çoktan.

"Ya sen manyak mısın?Niye böyle giriyorsun?"

Bridgette yakınırken beni görmesiyle hızla yanıma gelip ellerimi tuttu.Önümde diz çöküp ağlamaklı bir ifadeyle konuşmaya başladı.

"Marineeettteee!Kölen olayım gönderme beni okula!"

Kafamı iki yana salladım.

"Gitmek zorundasın Bri."

"Ama gitmek istemiyorum."

Gözlerimi devirdim.Bu kız daha bir gün dayanamamıştı.Halbuki biz kaç yıldır dayanıyoruz okula.

"Olmaaazz."

Önümden kalkıp hızla ellerimi ittirdi.

"Marinette sen değil misin?Ben niye senin yerine okula gidiyorum ki!Bak yarın sen git yoksa lensimi çıkartır Marinette olmadığımı herkese gösteririm!"

"Adrien nerede?" dedim konuyu başka yere çekmek için.

"Çekimleri falan bu aralar çok aksattığı için tekrar başlayacakmış her şeye.Geç gelecek o yüzden."

Dudaklarımı büzdüm.Keşke yanımda olsaydı.Ah, onu çok özledim.

"Bu arada," dedi buzdolaptan bir şeyler çıkarmak için mutfağa ilerlerken."Sana bir sürprizi varmış."

Gözlerim anında parıldarken, televizyonu izlemeyi bırakıp arkamdaki Bridgette'e döndüm."Ne sürprizi?"

"Bilmiyorum bana da söylemedi.Sadece akşam geldiğinde bir sürprizi olacağını söyledi."

"Akşam mı?!Ama akşama kadar meraktan ölürüm ben!Niye akşam söylemedin de şimdi söyledin?!"

"Of banane ben yatacağım.Sabahın köründe kalktım!"

Merdivenlere yönelmişken durdu ve tekrar bana döndü."Ödevlerin var çantanda.Yaparsın!"

Hızla yukarı kaçarken arkasından bağırdım."Ya!Buraya gel!Ama..." ben konuşurken çoktan gözden kaybolmuştu."... bugünkü konuyu bilmiyorum...Off!"

Kumandayı alıp, televizyonu kapattım ve Bridgette'in girişte direkt yere fırlattığı çantamı aldım.
İçindeki ödevi bulmaya çalışırken bir yandan da telefonumu çıkarttım.Bugün işledikleri konuları görmem lazımdı.

***
Artık akşam olmuştu.Benim de konuları dinlediğimden dolayı başım ağrıyordu.Ödevler için Bridgette'i çağırasım var ama yazık kız öldü bugün okulda.

Kapının açılmasıyla sevinçli bir şekilde gözlerimi oraya çevirdim."Ad-anne?Baba?"

"Adrien'ı mı bekliyorsun, tatlım?"

Annemin sorusuyla başımı salladım."Ödev ve konular için birisine ihtiyacım var."

"Demiyorsun özledim diye." Babamın dediği şeyle kıpkırmızı olurken kızdım."Baba!"

"Hadi çok konuşmayın.Yemeği hazırlamamız lazım.Adrien da birazdan gelir."

"Ben yedim ama tekrar yiyebilirim eheh."

"Bugün kızımın bu evde son akşam yemeği olacak.Çok güzel olmalı!"

Babam çocuk gibi sevinip hemen mutfağa girerken güldüm.

"Babaaa!Son akşam yemeğim değil.Daha sonra da yiyebileceğim."

"Olsun."

Planımız gereği bu aralar Adrien'ın evinde olacaktım.Sonra ise sadece Adrien ve benim olacağımız ve kızımız için gerekli şeyleri barındıran bir ev alacaktık bu hafta içinde.Oraya yerleşecektik.Dolayısıyla da yarın Adrien'ın evine gideceğimden dolayı bugün evdeki son akşam yemeğim olacaktı.

Bende onlara yardım etmek için ayağa kalkıp mutfağa ilerledim.Fakat kapının çalmasıyla hemen oraya uçtum.

"Marinette yavaş!"

Annemin seslenişini aldırmayıp kapıyı açtığımda işte karşımda sevdiğim adam duruyordu.Elinde paketlenmiş bir kutu ile.Gözüm direkt pakete gittiğinde Adrien güldü.

"O kadar mı merak ediyorsun?"

Başımı hızla salladım."Hoşgeldin bu arada."

Kafasını salladıktan sonra içeri girdi.Annemlerle de konuşurken benim gözüm hala kutudaydı.

"Marinette git Bridgette'i de çağır.Beraber yiyelim."

Hala kutuya bakarken kafamı salladım ve üst kata uçtum.Bri'yi dürtüklemeye başladım.Sonra aklıma bir şey geldiğinde ağlamaklı bir ses tonu ile bağırdım.

"Bri!Bri!Uyan!Ev yanıyor!...BRİ SAÇIM YANIYOR!"

"NE?!ÇEKİL!"

Hızla doğrulurken gözü yarı kapalı bir şekilde ellerini uzatınca, su gücünü kullanacağını anladım.Kahkaha atmaya başladığımda gözlerini açmaya çalışarak bana baktı.

"Bu... şaka mıydı?"