| Gece | Adrinette (Tamamlandı)

22.Bölüm

Yorum🥺Lütfen yorum yapınn.Vote bile vermeyebilirsiniz, sadece yorum yapın.🥺🥺
___

Kız üzerine yorganı çekerken Adrien da odadan çıkıyordu.Genç oğlan uyuyan leydisine son bir bakış atıp, elindeki ultrason fotoğrafına baktı tekrardan.

Ne olursa olsun onları koruyacaktı...

___

Marinette Dupain Cheng

Gelen tıkırtılar ile gözlerimi açtım.Bulanık görsem de oradan oraya koşan Bridgette'i fark etmem uzun sürmedi.

"Bridgette!Ne yapıyorsun?Yoksa Felix ile buluşman mı var?"

Eheh, tabi ki de onların arasındaki elektriği fark etmiştim.Bridgette anında durup, sırıtan bana döndü."Ne?Hayır!-Hem, Felix ne alaka?"

"Ne bilim, sabahın bu saatinde kalkıp hazırlanman falan."

"Acaba neden Marinette Hanım?...Matematik kitabın nerede?"

"Kitaplığımda Bri, nerede olac- bir dakika!Sen neden matematik kitabımı arıyorsun?"

"Senin yerine okula ben gideceğim!"

"Ne?"

Hızla doğruldum yatakta.Üzerimdeki yorganı yere atıp, kalkmıştım ki yerdeki yorgana takılıp pat diye yere düştüm.

"AH!"

"Lanet olsun!Düşeceğini hiç düşünmüyor musun?"

Bridgette hızla yanıma gelip beni kaldırırken, odaya annem ve Adrien girdi.

"Marinette!"

Karnım şu an fena halde ağrıyordu.Neden bir Schanderexa bebeğine hamile olduğumuzda en ufak bir acıda çok büyük bir acı gibi hissediyoruz?!Kim bu kuralı koydu ya!

"İyi misin, tatlım?"

Bridgette beni yatağa oturtup kendi işine dönerken annem yanıma oturdu, Adrien da önümde diz çöktü.

"İyiyim anne.Bu arada bana krep yapabilir misin?Canım çekti."

"Kızın işi gücü halen krep..." diye mırıldanan Bridgette'e gözlerimi devirdim."Marinette!Felsefe kitabın nerede?!Bunları nereye koyuyorsun sen?"

"Kitaplıkta dedim ya!Kitaplar altından mı yapılıyor ki gizli kasalara koyayım!"

"Yok!Gel bak!"

Adrien hafifçe gülerken benim yerime ayağa kalkıp, kitaplığa ilerledi.Biraz bakındıktan sonra bana döndü."Hakikaten yok."

"Bak!" deyip bana dil çıkartan Bridgette'i aldırmayıp ayağa kalktım.

"Oralarda bir yerlerdedir iyi bakın kızım."

Kitaplığın içinden seçtiğim Felsefe kitabını bıkkın bir şekilde uzattım."Kör müsünüz?"

"Ben oraya bin kere baktım!"

"Bende baktım ama yoktu."

"Herneyse boşverin.Anne, Bri neden benim yerime okula gidiyor?"

Ellerimi belime koyup, anneme döndüm.

"Bu karınla okula gitmeyi düşünmüyorsun bence?"

Gözlerim karnıma gittiğinde, düne göre daha fazla büyüdüğünü gördüm.Hamile olduğum aşırı derecede belliydi.Endişeleniyordum açıkçası, hem de çok.Çünkü bu bebeğe bakabileceğimden emin değildim.Daha kendim küçüğüm, ama küçücük bir bebeğe bakacağım.Tanrım, ya onu koruyamazsak?

"Marinette?"

Bridgette'in şefkatli sesini duyduğumda düşüncelerimden kurtulup ona baktım.Ama yüzündeki ifadeden düşüncelerimi okuduğu belliydi.

"Olsun, gepgeniş bir üst giyerim?Karnım belli etmez." dedim konuyu değiştirmek amaçlı. Annem direk reddetti.

"Olmaz tatlım.Hani öğrenciler belki anlamaz ama öğretmenler kesinlikle anlar.Özellikle kadın öğretmenler."

"Ama...ama..." itiraz edecek bir şeyler bulup, arkadaşlarımla son bir kez görüşmek istiyordum. Çünkü son zamanlarda belli ki çok şey olacaktı ve ben onlara zaman ayıramayacaktım.Arkadaş olarak kastım Alya, Nino falan değil.Alix, Juleka, Mylene, Nath, Kim... Onlarla son kez görüşmek istiyordum."Bridgette hiçbir konuyu bilmiyor!"

"Eminim kolaydır." diyen Bridgette'e işaret çekmemek için kendimi zor tuttum.

"Tamam, bak burası doğru güzelim ama yine de gidemezsin."

Adrien da annemlerin tarafına katılınca ona kızgınca baktım.

"Marinette tatlım, Adrien'a kızma.Bu konuyu dün sen yatıyorken konuştuk.Bu daha iyi emin ol."

Oflayarak dönen sandalyeme oturdum.

"Hem okula gidersen krep yetişmez."

"Tamam, kesinlikle buradayım!"

***
Adrien Agreste

Bridgette ile arabaya bindiğimizde, dalgın olduğunu fark ettim."Hey, iyi misin?"

Bridgette bana bakıp kafasını salladı.

"Ben iyiyim de...Marinette değil."

Marinette mi?Ama daha şimdi onun yanından ayrıldık ve krep yiyeceği için çok mutluydu?

"Nasıl yani?"

"Aklında bir çok soru var.Geleceğiniz ile ilgili..."

"Benim de öyle...Ama Marinette benden güç alsın diye hiçbir sorunum yokmuş gibi gösteriyorum.Ben de çok endişeliyim."

"Bence...okuldan sonra Marinette'i karşına al, konuşun." dedi, okula gelmişken."İkinizin de buna ihtiyacı var..."

Sanırım evet, konuşmalıydık.İkimizin de birbirimizin yanında olduğunu hissetmeye ihtiyacı vardı.Hem böylelikle gelecek hakkında konuşma fırsatımız da olurdu.Hatta... ufff Adrien çok zekisin sen!

Gülümseyerek duran arabadan hızla indim.Bridgette de çıkarken ilerdeki grubumuzun şaşkın bakışlarla Bridgette'e baktıklarını gördüm.Tanrım, Bridgette'i Marinette mi sandılar?

"Marinette?Burada ne işin var?" dedi Alya tahmin ettiğim gibi.Dün onlara Marinette'in yerine Bridgette'in geeceğini ve doğal davranmaları gerektiğini yazmıştım.Biliyorlardı ama Bridgette mavi lens taktığı için Marinette'e acayip benziyordu.İkiz olmalarına şaşmamalı.

"Marinette değil ki, Bridgette bu."

Herkes şaşkınca Bridgette'i süzdü."Oha, gerçekten Marinette'e acayip benziyorsun!" diyen Nino'ya gözlerini devirdi Bridgette.

"İkiz olduğumuzdan dolayı olabilir mi?Neyse, hadi sınıfa geçelim.Çanta öküz kadar ağır.Bunu her gün nasıl taşıyorsunuz?"

"Taşımak zorundayız."

Sınıfa geçtiğimizde benim yanıma Nino geçti.Bridgette de Alya'nın yanına.Matematik hocasının girmesiyle sırıttım.Şimdi görürsünüz Bridgette hanım!Kolaymış!

Herkes tabletlerini çıkartırken hoca sınıfa küçük bir selam verdi.Tahtaya yazmaya başladığı 2.dereceden denklemler ile Bridgette'in fısıltısını duydum.

"Oha!Siz dersi başka bir dilde mi görüyorsunuz?"