| Gece | Adrinette (Tamamlandı)

26.Bölüm [Final]

___

Alyssa derin bir nefes verip, Lydia'nın kolunu sıvazlarken diğerleri de Marinette'lerin arkasından geliyordu.Sanırım şimdilik ilk durakları hastane ve cenaze töreni için mezarlık...

___

5 Yıl Sonra

Hey,

Sana yazmayalı uzun zaman oldu.En son psikologum için buraya beş yıl önce önce yazdım sanırım.Ve söyleyeyim; hala psikologa gitmiyorum.Sana yazmayı bıraktığım gün psikologu da bıraktım. Çünkü artık iyiydim ve gerek yoktu.Zaten sana tek yedi gün yazmışım.Yedi günümün nasıl geçtiği ya da hislerimi.Ayrıca Bridgette yattığı komadan kalkınca sanırım benim mutluluğum tavan yaptığı için diğer sorunlarımı umursamadım.Sen ne senden öncesini ne de sonrasını biliyorsun.O yüzden sana yazayım dedim.

Babamın ölümü, beni en çok üzen şeydi.Bir ay boyunca neredeyse hiç konuşmadım.Sadece Emma ile oyun oynuyordum.Adrien buna üzüldüğü için beni psikologa göndermeyi teklif etmişti.İlk kabul etmedim ama sonra bu bir ay içindeki boş hayatımı gözden geçirince gitmeyi kabul ettim.Kimseyle konuşmuyordum, ne hissettiğimi kimseye söylemiyordum; bu yüzden belki psikologla konuşabilirim dedim.Psikolog ile randevumun olduğu gün geldiğinde ise düşündüğümün aksine hiç konuşmadım.Neden bilmiyorum, sanki dilim olmadığı için konuşamıyordum.

Diğer seans da böyle geçince Psikolog kadın bana bir günlük tutmamı istediğini söyledi.Olan şeyleri, hislerimin hepsini oraya yazmamı istiyormuş.Her bir günümü. Kabul edip sana yazmaya başladım.Çoğunlukla sana sürekli hislerimi yazdım.Ne düşündüğüm değil, hislerim önemli çünkü.

Yedi gün boyunca sana yazdıktan sonra sıkıldığımı fark ettim. Herkesten, her şeyden.Babamı özlediğimi, onun sıcak kollarını hala hissettiğimi fark ettim.O an anladım ki aslında sürekli günlüğe yazıp, psikolog kadının anlattıklarını dinleyip, ve boş zamanım olduğundan dolayı sürekli onu düşündüğüm için daha çok aklıma geliyor ve üzülüyorum.Bunu Adrien'a dürüst birşekilde söyledim.Hayatımı devam ettrmek istediğimi fakat onlar bana hatırlatığı için sürekli üzüldüğümü ve Adrien psikologu iptal etti.Ona ne kadar teşekkür etsem az.Her zaman yanımda olup ne istediysem elinden geldiği kadar yardım etti bana. Adrien gibi birini bulduğum için çok şanslıyım.

Neyse... Kendime bir uğraş bulmak istedim.Emma ve Adrien olduğu zamanlar onlarla ilgilendiğimde kısa süreliğine her şeyi unutuyordum.Bana böyle bir şey lazımdı.Ben de Adrien okuldayken ve Emma uyuyorken çizim yapmayı seçtim.Sadece çizimi düşünerek geçireceğim onca zaman...Düşündüğüm gibi bana öyle iyi geldi ki...Gerçekten her farklı bir çizimde daha iyi hissediyordum.Şuanda çizimlerimin dolu olduğu yirmi dört tane koca koca dosyalar var.Adrien bunun işe başladığımda baya yararlı olabileceğini söylüyor.Hatta Bay Agreste bana üniversite diplomamı aldığımda beni kendi şirketine alacağını söylemişti.Çok sevinmiştim ama sonra kendi hakkımla girmeyeceğimi fark ettiğimde reddetmiştim.

Zaten sonra Bridgette uyandı.Öyle çok sevindim ki...Felix'in, dört ay boyunca komada yatan Bridgette'in uyanacağına dair inancı tamdı.Sürekli bana "O uyanacak, hissediyorum.O yüzden üzülme." derdi.Ve doğru da çıktı.Ama Bridgette'in beyniyle alakalı bir problemi çıktı.Sağ ayağını çok az hissedebiliyor, topallıyordu.Bu anı ilk gördüğümüzde hepimiz ağlamıştık.Ama sonra ölümden iyidir dedik.Ayrıca ne de olsa tamemen felçli değildi.

Hastaneden çıktığımızda Bridgette bana aklımı çelen bir şey söyledi."İntikam almak istiyorum Marinette." Bu...beni baya düşündürdü.İlk başlarda ben de intikam almak istemiştim.Hem de çok fazla.Ama sonra intikam alma isteğim gitti.Onun yerine ailem ile güzel zamanlar geçirmek istedim.Ama Bridgette'in bu lafından sonra tekrar düşündüm ve... içim öldürme isteği ile doldu.