Shelter In You (MASVEDO SERIES #2)

Kabanata 5

Nakatagilid lang ako habang natutulog kasi sobrang sakit talaga ng likod ko. I don't know how huge my wound is but it's really painful, kung pagbabasehan ang sakit parang isang palad ang laki ng sugat ko. Ang sakit sobra.

It's my first time having a wound that hurts like this. I anly got bruises back then.

Kinaumagahan halos hindi ako makagalaw ng maayos dahil sa sakit ng likod ko pero pinilit ko paring makapag-ayos kasi may quiz kami ngayon. I can't fail. I don't wanna fail.

"Shit!" Mura ko ng matamaan ng tubig ang likod ko.

Ang sakit talaga.

Nang lumabas akong banyo agad akong sinalubong ni Mommy ng may nag-aalalang mukha.

"Huwag ka muna pumasok ngayon. Ang laki ng sugat mo." I shook my head.

"I need to Mom." Mahinang sabi ko at dumiretso sa kwarto para magbihis.

I can't wear too tight dresses for now because of my wound so I chose to wear a simple denim skirt and loose sleeveless top. Nang makita ni Plue ang maingat na galaw ko agad siyang pumunta sa paanan ko ang nirub ang sarili niya sa paa ko na kinangiti ko..

He really loves me.

Agad kong binuhat si Plue saka hinalikan at binaba rin kaagad. Nang lumabas ako nakita ko na home made pancake ang ginawa ni Mommy kaya kumain ako ng kaunti bago pumasok sa school na may maingat na galaw.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa campus lahat ng nadadaanan ko napapalingon sa akin. Because of what heppened yesterday? I don't know.

Napagpasyahan kong pumunta muna sa bench para doon muna magstay hanggat hindi pa oras ng first class ko. I can't even sit straight because of my wound on the back. Tuwing gumagalaw ako ng kaunti sumasakit siya.

"Hey" dahan dahan akong napalingon sa nagsalita sa gilid ko.

It's him...

"Can I see your back?" Agad akong umiwas ng tingin sa kaniya saka umiling iling.

"It's fine, no worries." Walang buhay na sabi ko pero ramdam ko parin ang titig niya sa akin.

He sighed. "I just want to make sure......" I raise my hand to make him stop.

"It's fine, just....stay away from me." Sabi ko saka dahan dahan siyang binalingan ng tingin.

Umigting ang panga niya at mad lalong umitim ang mga mata niya dahil sa sinabi ko. He looks offended.

"Look it's not my fault, someone pushed me unexpectedly so it happened." I rolled my eyes on his reason.

"If it's not your fault why are you here then?" Taas kilay na tanong ko.

He rolled his eyes in a manly way causing me to stay stunned for a moment. Did he just roll his eyes? It's looks cool when he.....damn!

Napapikit ako para iwala sa isip ang nakita kanina. I am shocked because not all guys are rolling their eyes!

"I just want to make sure." I roll my eyes and chuckled.

May kasalanan din naman siya kasi eh, kung umalis siya kaagad sa ibabaw ko edi hindi naging ganito kalala ang sugat na natamo ko. Para kasi siyang natuod at hindi makagalaw.

"Alis ka na nga" inis na sabi ko kalaunan kasi hindi parin siya umaalis.

Imbis na tuluyan na siyang umalis dahil sa sinabi ko pumunta pa siya sa upuan na nasa harap ko saka umupo doon tapos tumitig sa akin. Agad akong napalunok dahil sa mga mata niya pero tinitigan ko rin siya pabalik ng nakataas ang kilay.