Shelter In You (MASVEDO SERIES #2)

Kabanata 20

Napabuntong hininga ako ng makita sa tabi ko ang isang hikaw ni Bianca na nahulog ata. I am missing her a lot now but she can't stay any longer because she needs to study too. I pouted and keep her earing.

It has a good weather today so I decided to go outside and walk Plue. I really like the weather because It's not that sunny so I can walk freely without minding that I might get sunburned. Plue is also enjoying his walk since this is his first walk with me since we got here.

I am smiling sweetly while looking at Plue who's smelling everything in this dusty road. Kakaunti lang ang dumadaan na tricycle at wala ring four wheels na nagagawi.

I can literally hear the pipping of birds around us. Hindi ko namalayang napapalayo na pala kami dahil sunod na sunod lang ako kay Plue at nakailang liko na kami.

"Shit" mahinang mura ko saka napatingin sa dinaanan namin pero hindi na ako pamilyar.

Kusang huminto sa paglalakad si Plue saka tumingin sa akin gamit ang mapupungay niyang mga mata na para bang alam niya na naliligaw na kami. Tiim bagang nalang akong bumuntong hininga saka diniretso ang daan kung nasaan kami ngayon. Sa main highway rin naman ata ang dulo nito kaya doon nalang ako sasakay para magpahatid sa bahay. But the problem is I don't have any money with me here. Pero okay lang, sa bahay nalang ako magbabayad.

Lakad lang kami ng lakad, sinusundan lang namin ang daan pero wala atang katapusan ito. I wanted to ask anybody but I am afraid to. Inis akong tumingin sa paligid at nakita ko na may mga lalaking nakatingin sa amin kaya mabilis akong napaliko sa isang daan.

Mas lalao lang ata kaming lumayo. Umingos na si Plue sa paanan ko senyales na pagod na siya kaya agad ko siyang binuhat at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa kabilang barangay na ata kami. Napalayo na talaga kami.

I sighed and decided to stop walking. Nangangalay na ang mga binti ko sa kakalakad. Tumayo ako sa ilalim ng puno saka nagpalinga linga.

I don't have my phone with me so I have no any other choice but to find my way back home all by myself.

I started walking again pero nakakailang hakbang palang ako may bumusina sa likuran ko at tunog ng unti-unting humihintong kotse. I slowly look back and I immediately saw a familiar car.

Napabasa ako sa ibabang labi ko ng dahan dahang bumukas ang driver's seat at kasabay no'n ang unti-unting pagbilis ng tibok ng puso ko.Damn.

When Dave went out of his car our eyes immediately met. Plue bark a couple of times before he jump from my arms and run towards Dave. Nagpacute si Plue sa paanan ni Dave pero tiningnan lang siya ni Dave ng matagal.

Agad bumalatay ang inis sa sistema ko dahil sa pambabalewala niya kay Plue kaya agad akong lumapit sa kanila at binuhat si Plue.

Inis kong inirapan si Dave.

"Why are you here?" I rolled my eyes again and caress Plue's fur.

"I don't know." Agad kumunot ang noo niya saka bahagyang tumingin sa plaigid.

"Isa....."

"We are lost, we were just walking kanina and I lost my way." Umigting ang panga niya saka sinuyod ako ng tingin.

Kumunot ang noo ko sa ginawa niya. I am wearing a jagger pants and crop top today and pair of expensive sleepers.

"It's too far from your house...." inis na sambit niya sabay ikot papunta sa passenger's seat saka binuksan 'yon.

Minuwesta niya akong pumasok sa loob kaya agad naman akong pumasok habang karga karga parin si Plue. Hindi nagtagal pumasok narin siya sa driver's seat. Tumingin muna siya sa akin saglit bago tuluyang pinatakbo ang sasakyan.