Shelter In You (MASVEDO SERIES #2)

Kabanata 17

Inis kong inirapan si Mekael dahil sa pangungulit niya tungkol kay Plue. I won't bring him again because he's a traitor.

"Bella diba hindi pa nakakapagbayad si Dave? May kinuha siya diba?" Tanong ng kasama namin na tamad ko lang na tinanguan.

Napakamot siya sa batok niya saka nahihiyang ngumiti sa akin. "Bella ikaw nalang magpaalala oh, nahihiya kasi kaming lumapit kay Dave." Napakunot nalang ang noo ko.

This is the last day of Academy Day and championship of every sports. Bukang bibig 'to ng mga nakakasalubong ko kanina and I don't really care.

"Oh my! Start na pala! Tara na Bella!" Tumatalon talon na sabi ni Mekael saka hinila ako patayo.

"Where?" Nagtatakang tanong ko pero tumakbo na siya habang hila hila ako. Kasama namin ang mga kagrupo namin at lahat sila halatang excited habang ako walang kaalam alam tungkol dito.

And after a couple of minutes I just found myself standing outside the covered court while panting hard because of running. I can already hear the loid scream inside.

Hindi na ako nakapagreklamo pa ng hilahin na nila ako para makasiksik papasok sa loob.

I can hear Dave's name around me. They are cheering for Dave. Everyone is cheering for Dave. Habang naghahanap ng mauupuan sandali kong tinapunan ng tingin si Dave na seryosong naglalaro. His jersey is now wet because of his sweat and I can see him breathing so fast because of tiredness. Second Quarter na pala.

Nang makahanap kami ng upuan hindi ko na pinigilan pa ang sarili ko na sundan ng tingin si Dave. He's really a good player. The esy he dribble and shoot the ball is so graceful that it's so easy for him. I have seen a lot of people playing basketball. My ex-boyfriend is a basketball player pero hindi pa ako bumilib ng ganito.

"Oh shit!" Hindi napigilang mura ko kasi biglang natumba si Dave dahil binangga siya ng kalaban.

"Hmmm may concern dito." Pagpaparinig ni Mekael kaya inirapan ko nalang siya.

The game continued. It's a very nice game and right now I know that Dave's team will win. Not that the other team is not good. They are all good but Dave's team play really well. No doubt that they will got this one. They will be the champion.

Nang mag end 'yong second quarter mas lalong nag-ingay ang mga nanonood kasi tambak na ang kalaban nina Dave. I watch how Joan hand Dave's water when he got to their belachers. Agad akong nag-iwas ng tingin.

"Alis na tayo?" Aya ko kina Mekael pero kinunutan niya lang ako ng noo.

"Huh? Tapusin nalang natin ang game. Nandoon naman ang mga boys sa stall kaya bahala na sila doon."

I roll my eyes. "Fine, I'll go first" sabi ko saka tumayo na.

The third quarter started. I started to walk away.

"Bella ang daya!" I didn't mind them.

Habang pababa na ako sa mga bleachers para tuluyang ng makababa sandali akong sumulyap sa mga naglalaro. Unexpectedly, My eyes found Dave's eyes. He look so shocked for a seconds that he didn't catch the ball that supposed for him. Agad akong umiwas ng tingin saka wala sa sariling bumalik sa pwesto namin kanina.

Mekael shockingly looked at me. "Akala ko aalis ka?" Tanong kaagad niya.

"Ang sikip" dahilan ko sabay tingin ulit sa mga naglalaro.

I saw Dave playing with a small smirk on his face. I wetted my lips.

As expected, they won. Malaki ang lamang nila sa kalaban. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako dahil nakita ko na ilang beses napatingin si Dave sa direksyon namin. Kumunot ang noo ko saka pasimpleng tumingin sa likuran ko. But I think I am just imagining things.