BERCESTE 🍁LAL

Adını 'Sen' Koydum!

Herkese selam! Bölüm sonuna beklerim 😈🖤

************

Az önce duyduklarını sindirmeye ve üzerimdeki şaşkınlığımı atmaya çalışıyordum. Az önce resmen beni Özgür'e istemişlerdi. Anneme baktığımda bana gülümseyip,

"Kızım sen ne diyorsun? Kararın ne?" Diye sordu.

"Sen nasıl uygun görürsen annecim." Dedim bende. Ben bunun hesabını Özgür'e sorardım ama! Benden habersiz annem ile iş birliği yapıp istemişti. Annem Hasan babama ve Tülin teyzeye bakıp,

"Lalin doğduğunda çok sıkıntı çekmişti. Küçük bedeni 1 ay yoğun bakımda savaşmıştı. Babası onu hiç istememişti. Kötü talihi büyüdüğünde de peşini bırakmadı. Ama benim kızım her zaman güçlü bir şekilde ayağa kalktı. Kızımı sevdiği adama vereceğim benim gibi olmayacak diye kendime söz verdim. Çok şükür bugünleri de gördüm. Oğlunuz oğlum oldu, benimde sizden tek isteğim kızımı kızınız görmeniz." Dedi. Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı bile. Kötü günlerin ardından her zaman iyi şeyler olduğuna inanırdım. Özgür benim şansımdı.

"Emin olabilirsiniz Gül hanım. Lalin'i kendi kızımızdan ayrı tutmayız." Dedi Hasan babam. Tülin teyze ise yanında yer açıp beni çağırdı.

"Gel kızım, otur şöyle." Dedi. Anneme baktığımda olur dediğinde geçip oturdum.

"Gül seni tanıdığım için çok memnunum. Çok iyi bir dostluğumuz var ve bunu bir ileri seviyeye taşınsın istiyorum. En azından başlangıç için adını koyalım. Melda benim için ne ise Lalin de aynı şekilde." Dedi. Annem gülümseyerek,

"Gençler kararı bize bıraktı madem. Verdim gitti o zaman. Bir ömür mutlu olsunlar." Dedi. Herkes mutlu bir şekilde alkışlayıp sevinirken, Özgür ve ben gidip annelerimizin ve babamızın elini öptük.

Bir anda kendimi Özgür ile sözlü bulmuştum kendi doğum günümde. Tarifi değişik bir duyguydu. Mutlaka Özgür ile konuşmam gerekiyordu.

Annemden izin isteyip Özgür ile dışarı çıktım. Bu akşam Onur abimlerde kalacağımı söyleyip öyle çıkmıştım. Özgür ile beraber sahile geldiğimizde gözlerimi kurdele ile bağlayıp arabadan inmişti. Kapımın açıldığını hissettiğimde Özgür elimi tutup beni arabadan indirdi. Bir süre yürüdükten sonra beni durdurunca,

"Özgür nereye geldiğimizi söylemeyecek misin acaba?" Deyince gülümseyip dudağıma ufak bir öpücük kondurup cevap verdi.

"Sabret güzelim açıyorum gözlerini geldik." Dedi. Başımı tamam anlamında salladım. Gözlerimi açtığında sahil kenarında, kumların arasında ufak şirin bir ortam yaratmış bana gülümseyen sevgilime baktım.

"Hey sen..." Deyip dönüp onu öpmeye başladım. İlk başta şaşırmış olsa da sonra  bana karşılık verdi. Ondan ayrıldığımda gözlerindeki pırıltı ve mutluluk içime akıyordu.

"Berceste Lalin Cellat. Imm.. kulağa hoş geliyor. Çok değil bir kaç ay sonra sana bu şekilde seslenecekler." Dedi. Güldüm ve sarıldım.

"Özgür bu olanlar gerçekten çok güzel ve ben çok mutluyum ama senin kariyerin ne olacak? Tülin teyzenin endişeleri, çevrenin baskısı, ben kendimi geçtim seni düşünüyorum. İkimizin de okulları var. Nasıl olacak?" Dedim. Ellerini yüzüme yerleştirdi.

"İnan ben bunları çok düşündüm Berceste. Ama seninle iken hiçbiri beni acıtmaz ki. Annemin tek endişesi beni mutsuz görmekti, onu da sen giderdin. Okul konusuna gelince her şey eskisi gibi kaldığı yerden devam edecek. Hiçbir endişen olmasın güzelim." Dedi.