A strange world

Hoofdstuk 8.

POV: Sallie.

Ik keek Jace verbaast na, zijn woorden deden pijn. Ik zuchte en liet me weer op het bed zakken. Ik staarde naar de wand van de tent en hoorde de bladeren van de bomen zacht tegen de tent aan ritselen. Hij zou nooit van me kunnen houden, dacht ik. Ik beet op me lip en voelde tranen opwellen in me ogen. Niemand had ooit echt van me gehouden, me ouders niet, me zus was te jaloers op me om van me te houden en de jongen waar ik als een blok voor was gevallen zou nooit van me houden.

Na een paar uur in gedachten verzonken te hebben gezeten, komt Jace binnen. Ik merkte toen pas dat het was gaan stormen buiten. Jace zijn haar zat vol met sneeuw en zijn lippen waren blauw. Ik keek hem aan en ging rechtop zitten en beet op mijn lip. Ik sloeg me blik neer en staarde naar mijn handen, die in mijn schoot waren gevouwen. Ik drufde hem niet meer aan te kijken na zijn woorden. ''We blijven hier nog een hele dag, de storm gaat pas tegen het eind van de middag liggen.'' zei Jace. Ik knikte alleen maar. ''De paarden?'' vroeg ik zacht. ''Ik heb een druppeltje gebruikt, ze staan nu warm in een stal.'' zei Jace. Ik zuchte opgelucht, Zilver mocht niet doodvriezen daar buiten.

POV: Jace.

Het viel me op dat Sallie heel stil was, het kwam door mijn woorden. Dat wist ik zeker. Ik liet een druppeltje vallen en de tent verving zich voor een klein boshutje. Ik ging in een van de leren stoelen zitten en keek naar Sallie, die zat nu op de bank. Ik stond na een tijdje op en maakte de openhaard aan, de vlammen lieten al snel warmte het hutje in komen. Ik liet weer een druppeltje vallen en er kwam een schaal met een karafaan vol met wijn en een wijnglas. Ik schonk wijn in en ging weer in de stoel zitten en zetten het glas aan mijn lippen en tikte het in een keer achterover. Ik voelde het rode vloeistof door me keel heen gaan. Het prikte even en liet een frisse smaak in mijn mond achter. Er zat veel alchol in, je kon de wijn zo sterk maken als je wou. ''Wil je ook?'' vroeg ik terwijl ik een tweede glas tevoorschijn liet komeb voor Sallie, hem vol schonk en hem naar haar uitstak. Ik grijnsde en keek haar dwingend aan. Dit kon nog wel is leuk worden.

POV: Sallie.

Ik keek verlangend naar het glas wijn in zijn handen, ik had zo'n dorst. Ik keek hem lipbijtend aan toen hij vroeg of ik ook wou. Ik knikte maar en pakte het glas aan, ik kon helemaal niet tegen alchol. Ik ging altijd dingen doen waar ik later spijt van kreeg, je kon werkenlijk alles met me doen, tot een bepaalde grens. Ik zetten het glas aan mijn lippen en nam kleine slokjes. ''Dankje.'' zei ik zacht en ik keek naar Jace, die me onderzoekend aankeek. Alleen, weer die grijns van hem. Het beviel me totaal niet. Ik dronk rustig me wijn op. ''Mag ik misschien wat water?'' vroeg ik, aan hem en ik keek  afwachtend. Hij schudde zijn hoofd. ''Nee, je zou het met wijn moeten doen.'' zei hij. Ik zuchte en schonk een tweede glas in. Toen die op was, had Jace er al een stuk of zes achter over gewerkt en hij likte langs zijn lippen toen ik hem aankeek. Ik voelde de wijn al behoorlijk zitten, het was misschien op dat moment verstandig geweest als ik niet aan me derde glas was begonnen, maar ik deed het wel.

Na mijn vijfde glas duizelde alles flink en ik keek naar Jace, alles aan hem leek nu nog perfecter. Ik giechelde als een klein meisje toen hij me aankeek met een grote glimlach. Ik sloeg me ogen neer en voelde een blos over mijn wangen heem kruipen. Ik keek op toen ik het gewicht van Jace naast me op de bank voelde neerkomen. Ik glimlachde en zijn hand streek zacht langs mijn wang. Hij boog voorover en voor ik het wist zaten zijn lippen op de mijne. Ik sloeg verlangend mijn armen om zijn nek, zijn lippen onderzochten die van mij. Voor ik het wist zoende ik met hem mee. Hij smaakte naar kersen en kaneelstokjes, zijn unieke smaak. Ik kriebelde met mijn handen door zijn haar en klemde ze toen vast en trok hem meer tegen me aan. Hij glimlachde tegen mijn lippen, hij had me en dat wist hij.