A strange world

Hoofdstuk 10.

Ik draag dit hoofdstuk op aan @babyphat073 omdat ze een van de weinige is die een reactie heeft geplaatst met dat ik veder moet gaan! Bedankt voor de steun! xx

En weer een nieuw hoofdstuk het heeft een tijd op zich laten wachten, maar ik hoop dat jullie het leuk vinden! Veel leesplezier.

POV Jace:

Ik werdt langzaam wakker en ik keek om me heen, Sallie lag nog lekker gerust naast me te slapen. Ik glimlachte en streelde met mijn hand door haar haar, ik vond haar zo mooi. ze was zo levendig en zat vol met pit. Ik grijnsde toen ik aan gisteren dacht, jammer dat ze stopte met zoenen. Ik was een rokkenjager en heb al lang geen nieuwe prooi gehad. Ik zuchtte en ik druk voorzichtig een kusje op haar voorhoofd. Ik kroop uit bed en ik deed me haar wat fatsoenlijker, gewoon een hand er doorheen, zoals ik altijd deed. Ik liet wat druppeltjes vallen en er kwam een kamertje met een douche in het hutje. Al snel stond ik eronder en sloot mijn ogen, ik wist niet wat ik met Sallie aan moest. Alles aan haar was zo breekbaar, maar als je in haar ogen keek wist je dat ze sterk was.

POV Sallie:

Ik werdt langzaam wakker toen ik de druppels hoorde kapot vallen op de tegels. Het moest even tot me doordringen wat het geluid was. Een douche! Ik glimlachte breed en ik stond meteen op en deed de deur open. ''Shit!'' zei ik zacht toen ik de naakte Jace zag, gelukkig alleen zijn rug. Ik sloot de deur zachtjes, mijn wangen waren diep rood gekleurd. Ik kroop weer in bed, ik had zo'n honger. Ik zou Jace straks wel vragen of ik eindelijk wat mocht eten, zo kon ik namelijk niet veder reizen. Ik keek om me heen en ik gaapte, ik was nog steeds moe. Ik denk na over hoe het zou gaan als ik met zijn ouderen broer zou trouwen, ik wil van Jace zijn. Ik zuchtte en keek om me heen, het kleine boshutje was leuk. Ik wou dat Jace bij me kon blijven en hoopte zo dat de voorspelling van mijn droom niet waar zou zijn. Ik keek op toen Jace de kamer weer inliep, zonder shirt. Ik liet mijn blik over hem heen glijden, hij zag er verdomd goed uit! Ik kleurde weer dieprood en wende mijn blik af. ‘’Zie je iets dat je bevalt kleine Sallie?’’’ vroeg Jace met een grote grijns. Ik haalde mijn schouders op en keek hem van onder mijn lange wimpers aan en glimlachte onschuldig. ‘’Misschien, ik ga douche.’’ Zei ik en ik stond op en liep naar de douche. Ik  keek om me heen, de douche was weg, hij had het weggehaald! ‘’Jace! Waar is de douche!?’’ zei ik en ik liep de kamer weer in.

POV  Jace:

Ik grinnikte toen ik Sallie dat hoorde roepen. ‘’Wie zei dat je mocht douche?’’ vroeg ik aan haar. Ik sloeg mijn armen over elkaar en ik leunde tegen de deurpost aan. Sallie keek woest, wat alleen maar grappig was. Ja, ik was weer in mijn gemene bui. Ik had genoeg van al dat schijnheilige gedoe, Sallie kon de pot op. Ze ging sowieso dood en door wie? Door mij natuurlijk. Ik grijnsde en keek haar aan en ik ging aan tafel zitten waar ik al een ontbijt tevoorschijn had gedruppeld. Ik keek haar aan, ze had honger ik zag het aan haar ogen. Als ik haar ondervoedt aan zou laten komen, zou mijn vader boos worden? Ja, maar dat boeide me even niet. ‘’Ga zitten, ik wordt chagrijnig van je en laat zo’n mooie dag niet verpesten door een boze Sallie, die niet mag douche.’’ Zei ik. Ik keek naar haar opgetrokken wenkbrauwen. ‘’Dus je laat me niet eten!?’’ snoof ze en ze schoof aan tafel. ‘’Ja, of moet ik het nog en keertje uitleggen?’’ vroeg ik aan haar en ik rolde met mijn ogen en begon van mijn ontbijt te eten. Gebakken ei, spek, vers brood, melk van alles en nog wat stond er op tafel. Ik zag haar hongerig kijken. Ik schepte op. Toen ze dacht dat ik niet keek probeerde ze een broodje te pakken. Ik zette razendsnel mijn mes tussen haar vingers en ik klakte met mijn tong. ‘’Ik zei, niks eten. Duidelijk?’’ vroeg ik, terwijl ik haar strak aankeek. Ze knikte en trok met trillende vingers haar hand weg, eigenschuld had ze maar moeten luisteren toen ik het wat aardiger zei. Ik at rustig van mijn ontbijt en keek naar haar. Haar blik was naar de grond gericht en ze zat als een klein meisje op de stoel, haar schouders hingen en ze speelde met haar eigen vingers. Ik stond na een tijdje op. ‘’Kom we gaan.’’ Zei ik. Ik trok haar overeind en bond haar polsen weer voor haar aan elkaar, met het touw dat ik tevoorschijn had laten komen. Ik trok haar hardhandig mee naar buiten en ik pakte onze paarden weer en bond die van haar aan de mijne. Ik steigerde op Dark-Fire, mijn mooie hengst. Ik klopte hem op zijn vlank en spoorde hem aan om te gaan lopen. Sallie liet ik achter me aanlopen, ik ging gemeen zijn vandaag. Ik wou mijn gevoelens niet aan haar tonenen. We liepen uren door de inmiddels knie hoge sneeuw, Dark-Fire kwam er makkelijk doorheen. Sallie daarin tegen moest moeite doen om mij bij te blijven als ze niet wou vallen. Maar ze viel af en toe wel als ik Dark-Fire, heel gemeen, harder liet gaan en dan moest ze rennen. ‘’Jace, ik kan niet meer…’’ zei ze na 7 uur te hebben gelopen, ze had het drie uur geleden ook al gezegd maar ik had haar genegeerd, net zoals ik nu ook weer zou doen. Ik keek haar aan en ik zuchtte, ik rolde met mijn ogen en spoorde Dark-Fire weer aan om veder te lopen. Hij hinnikte en liep een stuk in waar het sneeuw tot Sallie haar middel kwam. Ik wist een weg waar weinig sneeuw zou liggen, maar ik had geen zin in om een hele omweg te maken alleen zodat mevrouw geen last zou hebben van de sneeuw. Ik zuchtte en besloot dat het tijd was voor een pauze. Ik pakte wat water en ik keek naar de bebloede polsen van Sallie, de wonden van eergisteren waren weer open gegaan. Ik zuchtte en dronk rustig van mijn water en ik at wat brood en een appel en gaf beide paarden ook wat water en eten door twee bakken tevoorschijn laten komen. Ik keek naar Sallie die naar de grond staarde en alles deed behalve mij aankijken, ze was bang voor me, had ik het gevoel. Dit ging nog een langen reis worden, maar ik ging zo gemeen zijn dat ze niet eens meer me zou tegen durven spreken. ‘’Laten we wat regels afspreken.’’ Zei ik tegen Sallie. Ze keek me aan, haar ogen vol angst.

POV Sallie:

Ik keek op naar Jace toen hij weer tegen me sprak. Ik slikte en knikte langzaam. ‘’Ok….’’ Ik kon mijn zin niet afmaken want meneer praatte er alweer doorheen. ‘’Ohja, dat wou ik ook even zeggen. Niet praten tegen me als ik daar geen toestemming voor heb gegeven, want ik houdt daar niet van, elke keer als je dat wel doet, dan moet ik je slaan.’’ Zei hij simpel weg. Mijn ogen vergrootte zich en ik slikte, ik stond te rillen als een rietje van de kou en ik keek hem aan en staarde toen naar mijn bebloede polsen. ‘’Spreek me aan met Lord Jace, als je dan wel praat. Want ja, ik ben een Lord.’’ Zei hij ook nog. Ik keek hem aan en wou mijn mond open doen om iets te zeggen, maar ik sloot hem snel weer. Ik miste thuis nu zo erg, ik wou naar Laine toe. Misschien moest ik haar als ik op mijn eindbestemming was maar is schrijven. Ik slikte en ik voelde een ruk aan mijn polsen, dat betekende dat ik weer moest gaan lopen. Betekende gisteravond dan helemaal niets voor hem? Toen hij mij zoende, ik voelde me kompleet. Ik wist dat als ik hier mee dood ging, we allebei een gebroken hart zouden hebben en Jace bij me weggehaald zou worden voorgoed. Ik keek om me heen naar de bomen, de wind begon weer te waaien. De bomen fluisterde stemmen mee in de wind en ik sloot mijn ogen even en moest denken aan de woorden van Laine. Zouden ze haar nu de boodschap brengen dat het niet goed met me ging? Ik dacht van niet, ook al had ze me gevonden toen ik van Silver af was gevallen. Ik keek naar mijn merrie, ze zag er zo mooi uit in de sneeuw. Ik wou dat ik mijn witte cape om kon doen die ik mee had genomen van thuis, hij zat in een van de tassen aan het zadel van Silver. Ik besloot de poging te wagen, ik had het zo koud. Ik liep namelijk alleen in mijn strake leren donkerbruine broek met een wit vest erop, gevoerd met bond, mijn handschoenen had Jace ook afgepakt, eikel. Ik zuchtte en ik beet op mijn lip en probeerde naar de tas te komen waar mijn cape in zat en ik begon met moeite de tas open te maken. Het lukte niet echt, aangezien mijn handen vastgebonden zaten en ik ook nog is moest doorlopen. Eindelijk had ik een lus open en ik begon aan de tweede, al snel was die ook open. Ik glimlachten en pakte met trillende vingers mijn cape. Ik kreeg opeens een klap, hard en recht in mijn gezicht. Tranen sprongen in mijn ogen en ik keek op naar Jace. ‘’Blijf met je tengels van die cape af, ik hoop dat je doodvriest.’’ Zei Jace. Ik keek hem met grote ogen aan en ik veegde een traan die over mijn gloeiende wang heen liep weg. ‘’Jace, betekende die zoen gisteravond voor jou dan helemaal niks?’’ Vroeg ik zacht en ik keek hem aan. Ik ontving nog een klap, dezelfde wang, ik had gepraat zonder zijn toestemming. Ik greep naar mijn wang, hij deed me pijn zowel lichamelijk als geestelijk. ‘’Nee, zoals ik al zei: Ik hoop dat je doodvriest, ik haat je en wat zou iemand van zo’n lelijk wijf als jou moeten. Je bent alleen aantrekkelijk om te neuken, met een zak over je kop. Nou niet zeiken en doorlopen, ik wordt met de seconde misselijker als ik naar je moet kijken en praatte.’’ Zei hij. Zij woorden deden pijn, hij trok weer aan mijn touw en ik begon zachtjes te snikken. Ik ben een mislukkeling.

----

Het zou leuk zijn als jullie misschien een reactie zouden plaatsen met eventuelen tips! Of misschien dingen die ik nog in het verhaal kan verwerken.

Fijne dinsdag avond nog! xxx