Gözlerim çalan telefonun sesiyle aralanınca kendimi yerde buldum. Cidden sabahın köründe arayan kimdi?
Doğrulup telefonumu şarjdan çıkardım.
[Yoldan Çıkanlar adlı gruptan gelen arama]
Onayla tuşuna basıp gülümserken bağıran bir ses duydum.
"ARAYANIN BİR YERLERİNE DİREK SOKAYIM LAN SAAT 8 DE UYANILIR MI?"
Çağın'ın sözüne güldüm
Barın hafif gülerken cevap verdi.
"Canım sıkılınca aramak iyi olur diye düşündüm, kötü mü yapmışım Çağın?"
"Senin fikrini sikeyim e mi?"
Reha sinirli bir ses tonuyla konuşurken ben sadece gülüyordum.
"Çağın kızlar var lan sakin."
"Özür dilerim kızlar ama bu saatte uyanan Çağın, Çağın olamaz geri yatıyorum ben."
Aramayı kapatan Çağın'la gülmeye başlıyordum ki tek gülenin ben olmadığını fark ettim. Akasya, Çise ve ben kahkaha atıyorduk.
"Ne güzel gülüyorsun öy-hasiktir sesli mi düşündüm."
Yerimden yatağıma iyice sinerek utanırken Çise ve Akasya neredeyse deliriyordu.
"Bakın Akasya demedi demeyin bu ikisi bir gün çifte kumru olacak!"
"Petunya uyandın mı kızım?"
Gözlerim hızla açılırken anneme sus işareti yaptım ve telefonu işaret ettim. Anneme fısıldıyarak seslendim.
"Annecim adımı bilmiyorlardı. Şu konuşma bitsin gelip her şeyi anlatacağım sana şimdi çıkar mısın dışarı?"
Annem gülümseyerek dışarı çıkarken mırıldanıyordu.
"Sonunda arkadaşı var.."
Hiç kimseden çıt çıtmazken Akasya birden öne atıldı.
"Demek Petunya ha?"
"Siz, duydunuz mu?"
"Senin fısıldamana kadar duyduk sağ olasın neredeyse bağırarak söylüyorsun."
"Güzel isimmiş Petunya."
"Teşekkür ederim Reha."
Aklıma gelen fikirle telefonu kapatmadan ayağa kalktım ve diz üstü bilgisayarımı açtım. İnstagramdan kendi hesabıma girip bizimkilerin beni etiketlediği postun yorumlarına indim.
Bu sırada hâlâ sohbet ediyorlardı ve bu işime gelirdi. Akasya ve Çise'nin tepkisini duymak istiyordum.
Akasya'nın postuna yorum olarak 'güzelliğe bak be' yazdıktan sonra hemen Çise'nin postuna geldim. Onun postuna yorum olarak da 'şeker gibi kızsın mübarek' yazdıktan sonra ikisinin bildirimi görmesini bekledim.Şüphe çekmemek amacıyla kendi fake hesabımda olan fotoğrafa da 'saçlar <3' yazdım.
"HASKTR AKASYA NOLDUĞUNU TAHMİN BİLE EDEMEZSİN!"
"ASIL SEN NE OLDUĞUNU BİLEMEZSİN! HAYATIMIN EN GÜZEL ANI BU!"
Uh şaşırmış gibi yapmam gerekiyordu, rol yapabilir miydim?
"SİZDEN ÖNCE BEN SÖYLEYEYİM VERA POSTUMA YORUM ATMIŞ!"
Durumun garipliğine kısa süre güldükten sonra onları dinlemeye devam ettim. Az önce kendimin kendi fotoğrafıma yorum atmasına şaşırmıştım..
"BANA DA ATMIŞ, ÇİSE SANA DA MI ATMIŞ?"
"EVET HEM DE ŞEKER GİBİ KIZSIN DEMİŞ BANA!"
"Dur bi dakika sakin olun. Bu kız, yani Vera sadece üçünüzünküne atmış neden bize atmamış?"
"Cidden şüphelendiğin bu mu Reha? Bildiğim kadarıyla kız herkesin postuna atmıyor böyle yorumlar, etiketlendiği postları beğeniyor sadece. Belki bakarken bizi görüp samimiyetimize inanmıştır."
"Madem öyle sence üçünüze birden atması tesadüf mü? Arkadaşsınız sonuçta."
"Ne kadar şüphecisin Reha. Ama üzgünüm şu an düşünmemiz gereken bu değil. Şu an düşünmemiz gereken Vera'nın bize yorum atması!"
"Petunya annem yardıma gelir misin yeni çiçekler geldi."
"Tamam anne geliyorum!"
"Ups ben kaçmalıyım, bu güzel konuşma için teşekkür ederim hepinize."
"Asıl biz teşekkür ederiz Petunya, eğer bu kadar iyi kalpli bir kız olduğunu bilseydik seni almak için 1 saniye bile beklemezdik."
"Her neyse hoşçakal Petunya."
"Kendine iyi bak Sarışın, grup sohbetlerine kendini de katmayı unutma."
Reha'nın gülümseyerek söylediği sesinden belliydi ve bu istemsizce beni de gülümsetti.
"Unutmam unutmam, bulmuşum böyle ortamı kaçırır mıyım? Siz de kendinize iyi bakın."
Aramayı kapatıp telefonu bıraktım ve seraya doğru ilerledim.
Annem beni görünce çiçek tezgahına sırtını dayayıp gülümseyerek bana baktı.
"Dökül bakalım."
Gülümseyerek söze başladım ve söylediğim her cümle de gülümsemem yüzümden eksik kalmadı.
Annem de benden farksızdı, artık arkadaş edinmeme çok sevinmişti.
***
