"Tamam, sorun değilse... tanışmaya devam edebiliriz sanırım.." dedim. Gülümseyerek başını salladı. Kalbim aşırı garip atıyordu. Nedenini anlamamıştım ama onunla konuşmak güzeldi. Cidden güzeldi. güzel olur tabi. ilk defa bir insan seninle konuşuyor. sonuçta sen aptalın tekisin.
Ayağa kalkıp lavaboya gitmem gerektiğini söyleyerek dışarı çıktım. Lavabonun yerini görevlilerden birine sorup içeriye kapattım kendimi. "Sus Sunoo. Konuşma. Seni dinlemek istemiyorum bu gün. Sus ve hayatımı mahvetmeyi kes lütfen. Sus."
neden susayım ki? haksızım sanki. sen aptalsın. hastasın. o da hasta. iki hasta birbirinize konuşursunuz. sen onu delirtene kadar.
"Sunoo, lütfen yalnızca onun yanındayken en azından. Lütfen sus, onunla konuşmak istiyorum. Onun yanımda olmak istiyorum. Lütfen Sunoo, lütfen sus."
iyi, sustum. ne yaparsan yap yang jungwon. ikiniz de delirdiğinizde ben demiştim derim.
Sunoo sustuktan sonra çıktı Jungwon ve odaya geri döndü. Jay parmaklarıyla oynuyordu. Havadan sudan şeyler konuştuk diyebiliriz sanırım. Hayatımda geçirdiğim en güzel saat bu, yemin ederim ki bu. Bir saatin sonunda doktor Park başka bir hastasının geleceğini söylediğinden, Jay ile vedalaşıp annemin yanına döndüm. Benim de artık... bir arkadaşım vardı..
_______
29.04.21
Kısa oldu sanki biraz ama ben bu ficin bölümlerini yavaş yavaş uzatacağım o yüzden şimdilik yetineyim bununla aşklarım
Ve bebeğim seni çok seviyorum immei_ hep mutlu ol~~~~~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ phóbos ⌗ jay × jungwon
Fanfiction"Kafam patlayacak, lütfen sus artık..." [angst, story] ©jadedstilll ‐ 2021 !!, psychological disorder, self-harm, suicide, homicide.
