✓ phóbos ⌗ jay × jungwon

0.4

Yine seansımı bekliyorduk annemle. Pek iyi hissetmiyordum bu gün. Gerçi bir haftadır iyi hissetmiyorum. Garip şekilde midem kasılıyor ve bulanıyor. Bir iki defa kustum bile. Başım da dönüyor arada, çatlayacak gibi ağrıyor da. Bir an öleceğim sandım hatta. Şükürler olsun ki hala yaşıyorum.

"Yang Jungwon, Doktor Park sizi bekliyor."

Ayağa kalktım gitmek için. Başım döndü yine, düşüyordum az kalsın ama dengemi sağlayabilmiştim şükürler olsun ki. Yavaş ve dikkatli adımlarla Doktorumun odasına geldim, kapıyı tıklatıp içeri girdim.

"Hoşgeldin" diyerek karşıladı beni. Yine başım dönmüştü ve yine düşüyordum ben o sırada. Hafta boyunca olan durumumdan bahsettim ona. Bu zamana kadar hiç olmamıştı. Belki de ben hatırlamıyorum... Bilmiyorum. Yorgun hissediyordum. Konuşmak için fazla yorgundum. "Eğer fazla yorgunsan bu gün sen dinle ben anlatayım hm?"

Doktorun dedikleriyle duraksadım. Bana ne anlatabilirdi ki... Sakince evet anlamında başımı salladım. O da konuşmaya başladı. "Jay ile konuştum geçen hafta, seninle tanışabileceğini söyledi. Fakat korkup kaçarsa onu yanlış anlamayacağına söz vermeni de istedi. Senden iğrendiğini falan düşünmeni istemiyor. İnsanlar bir anda kendisinden kaçan birini görünce böyle hisseder diye düşünüyor, ki teknik olarak haklı da. Seninle konuşmak için buraya gelecek ama eğer fazla yorgunsan sonra da gelebilir."

Duyduklarımla midemdeki kasılma da dahil bütün yorgunluk sebebim ortadan kaybolmuştu. Aşırı iyi hissetmiştim bir anda. "Hayır, şimdi konuşabilirim. Ben iyiyim... Yani sanırım. İyi hissediyorum."

Kadın gülümsedi. Biraz beklememi, Jay'in birazdan geleceğini söyleyerek odadan çıktı. Şizofrenisi olan benimle antropofobisi olan oğlunu aynı yerde yalnız bırakacak kadar güveniyor muydu bana ben bile kendime güvenmiyorken...

_______
21.04.21