Yağmur Kadar Serindin

371 5 2
                                    

Bu sabah güzel bir güne açıyorum gözlerimi perdeyi aralıyorum . Cam buğulu elimle siliyorum buğuyu dışarıda yağan yağmur . Herkes bir yere gitme telaşında biri çarpıyor gözüme öylece duran biri.

Neden hareket etmiyor acaba ?

Gözlerimi bir saniye olsun ayırmıyorum ondan olurda belki hareket eder diye ama o öylece duruyor yağmur hızlanıyor ama onun umrunda değil bile derdi nedir bu çocuğun !

Belli belirsiz suratındaki mimikleri inceliyorum gülüyor galiba deli falan olmaz değilmi giyim tarzı oldukça havalı bir saniye ağlıyor evet ciddiyim ağlıyor şimdide yağmur birikintilerini tekmeliyor bu gidişle hasta olucak .

Anne montum nerde benim ?

- kapı girişindeki askılıkta kızım

Ben çıkıyorum hemen gelirim .

- Nereye bu yağmurda ?

------

Annemin sorusuna yanıt vermeden fırladım dışarı yağmurdan zar zor seçiyordum insanları onu bulmak zor olmadı öylece tepiniyordu olduğu yerde.

Koşarak yanına gittim tam karşısına dikildim şemsiyeyi ona doğru tuttum ben islaniyordum ama o an bunu umursamadım .

- Hey sen ?

Bana anlamsız bi bakış attı cevap bile vermedi deli olamaz değil mi ?

- Sana diyorum derdin ne senin ?

Gözlerini gözlerime dikip

- Sanane !!!

( Haklıydı banane nediye böyle bi saçmalık yaparım bilinmez .)

Bakışları altında gözlerimi başka bir yere odakladım

- Ben burdan geçiyordum da bir sorun mu vardı acaba ?

- Yok bir sorun baş git işine !!!

O yüzden mi yağmur altında tepiniyorsun diyemedim sinirlerimi iyice zıplatı zaten sırılsıklam olmuştum vücudum titriyordu daha fazla dayanamadım ona arkamı döndüm tam gidecek ken bir arabanın üstüme doğru hızla geldiğini gördüm .

Birisi kolumdan sertce çekti kendimi öylece yerde buldum gözlerimi açtımda insanlar çevremde çember halinde bana bakıyorlardı zar zor ayağa kalktım bana merakla bakan insanlara iyiyim ben dedim hepsi yavaş yavaş dağılmaya başladı çevreme bakındım ama o yoktu gitmişti .

Onun konumuna ben geldim bu sefer şoku atlatana kadar öylece yolun kenarında dikildim olan olayları tekrardan aklımdan geçirdim.

Yaşlı bir ninenin hastalanacaksın kızım demesiyle kendime geldim

Koşarak eve gittim

- Nerdesin kızım sen sırılsıklam olmuşsun ? Anne bir arkadaş aradı ona vermem gereken bir kitap vardı biz kızlar bilirsin işte sohbete dalmışız

- Git üstünü değiştir hasta olacaksın böyle.

Annem pek inanmasada üstelemedi direk odama geçtim üstümü değiştirdim saçlarımı kuruttum mutfağa geçip bir tost ve çayla sabah kahvaltımı yaptım.

Yatak odama geçip uzandım ateşim vardı yanıyordum ama üşüyordumda

O sırada annem girdi içeri bana baktı

- Kızım ?

- Efendim anne

- Bu halin ne ?

- Ne var halimde

Annem direk yüzüme dokundu atesimin fazla olmasıyla talaşın dibine vurdu alt komşumuz necmiye teyzenin yanına fırladı bir kaç dakika sonra ikisini karşımda şok halinde buldum.

- Ne oluyor size ?

Kızım Öleceksin bu halin ne senin hemen hazırlan hastaneye gidelim dedi üstüme düzgün birseyler giydim o arada kolumun morardığını gördüm okadar çok sızlıyordu ki sonra üçümüz necmiye teyzenin arabasına bindik hastahaneye geldiğimde vücudum iyice halsizlesmiş olduğunu hisseddim .

Hastaneleri oldum olası sevmezdim hasta insanlar ağlıyan küçük çocuklar kasvetli hersey hastanede olurdu .

Sonra beni yatırdılar doktor beni muayene etti serumuda çaktılar bana allahtan severdim serumları annem ve necmiye teyze ilaçları almaya gittiler sağ tarafındaki perdeyi araladımda gördüklerime inanamadım aynı hastanede ve aynı hasta odasında ikimizde serum depoluyoruz .

You RainHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin