You Rain

Gizli Ev

- Bırak kolumu !
Umut - Gel benimle.
Beni ite ite zorla bilmediğim bir eve getirmişlerdi . Olayları anlamak için ikisini suratına anlamsız bakıyordum .
İkiside tepkisiz ortada bulunan kanapenin üzerine oturdular. Ağlamaktan acıyan gözlerimi ovalıyordum.
Umut - Sen o Ozan denen çocukla aranda ne var ?
- Sanane !
Umut - Bana düzgün cevap ver !
- Vermezsem nolur haaa öldürür müsün ? Umut - Belki !
- hah sen kendine adam mı diyorsun senin en başta deli olduğunu anlamıştım.
Umut - Ben ve deli güzel düşünce .
- Bırak beni eve gitmem lazım .
Bu kelimeme ikiside kahkaha atmıştı . Sorunlu ikili ve benim delici baş ağrım ve tek değerlim annem beni merak etmiş olabilir di çoktan evde olmam gerekirken bu iki psikopatla uğraşıyordum.
- Ahh !!!
Umut - Noldu ?
- Başım...
Umut - Hemen uzan ağrı kesici getireceğim.
Ben bu kelimenin üstüne o ortada bulunan kanepeye uzanmıştım Eren evin bahçesinde dolanıyordu .
Umut elinde bir bardak su ve hapla döndü .
- Bunu içmemi beklemiyorsun değilmi ?
Umut - Başın ağrıyor sanmıştım sadece ağrı kesici . Seni öldürecek halim yok iç şunu.
Fazla ağladımda hep baş ağrım dayanılmaz hale gelirdi bu nedenle bu hapı içmekten başka çarem yoktu.
Umut elime suyu ve hapı uzatırken gözlerimi delip geçiyordu . Bu öfke ne diyeydi anlamamıştım en son cafe olayından sonra ve bu gün ki saçmalağından sonra kinim iyice çoğalmıştı.
- Neden beni buraya getirdin benimle sorunun ne ?
Umut - Borcun var demiştim .
- Gerçekten çok ileri gidiyorsun . Ne borcu ?
Umut - Bedel borcu.
- Ne yapmam gerek söyle ?
Kafayı sıyıracaktım bu neyden bahsediyor anlamıyorum şuan bitsin ve ben eve gideyim yeter .
Umut - Öylece yat .
Sapık mı acaba allahım ben ne yapacağım ya bana bişey yaparsa ?
Korkuyordum gergindim uykum geliyordu ama direniyordum .
Telefonum hiç çalmıyordu ki merakla çantamdan telefonuma baktım nalet olsun şarjım bitmiş . Umut gözlerini bana dikmiş derin derin bakıyordu.
- Bunu bana neden yapıyorsun ?
Umut - Ozan denen heriften uzak dur .
- Neden ? Bir neden söyle ?
Umut o elindeki bardağı yere fırlatmıştı okadar öfkeliydiki her sorumda sinirleniyordu . Cevap vermek istemiyor ama o cevap her ne ise Umutu deli etmeye yetiyordu . Gözlerim dolmuştu yine çünkü korkuyordum .
Umut - Ağlamaaaa !!
O ortalığı birbirine katıyor ve ben ağlayınca bas bas bağrıyordu . Tek yaptığı herşeyi berbat ediyordu .
Ayağa kalkmıştım gitmem gerek dedim.
Umut - Ben bırakırım.
Sonunda mantıklı cevap vermişti .
- Elinn kanıyor !
Umut - Bırak elimi !
Çantamda her zaman bulundurduğum yara bandını Umutun eline yapıştırdım.
Elleri ellerimdeydi hem buz gibi hemde hafif titriyordu . Gözlerimi o simsiyah gözlerine diktim . Beni sanki içine çeken siyah bir hortum gibiydi . Gözleri ve elleri şuan tamamen bendeydi öfkem yok olmuştu . Sakinim tıpkı onun o yüz hatları gibi . Hafif gülümsedi hadi gidelim .
O sözünde sonra ellerimin içinden elleri sıyrıldı. Ayağa kalktı bende aynı şekilde.
Soru sormaktan korkuyordum öfkeli halini görmek istemiyordum beynim almıyordu herşeyi bunu neden yapıyordu ve her olayda nalet olası borcu sokuyordu.
Evden çıkıp arabaya binmiştik Eren salağı ortalarda yoktu .
Sadece ikimiz sessiz kalmıştık eve gelene kadar ve yine o sessizliği ben bozmuştum.
- Şimdi bana açıklama yapaçak mısın ?
Umut - O cafe olayı öyle davrandığım için özür dileyecektim ama her seferinde seni Ozan denen herifle görmek sinirimi bozuyor du bugünkiler gibi . Seni tek yakalayamıyordum bu yüzden Özür dileyemiyordum . Ama şuan sadece benim yanımdasın ve Özür dilerim.
- Kim O kız ?
Umut - Boşver.
- Peki .
Sessiz bir hal alıp düşünüyordum kimdi o kız ve o cafede duygularımı yerle bir etti .
Umut - Eski sevgilim ....
- Nee bunu onun yüzünden mi yaptın?
Umut - Evet .
- Bu kadar ileri gitmen o kız yüzünden yani ?
Umut - Evettttt .
Gerçekten o gün eski kız arkadaşı yüzünden beni kullanması gururumu incitti.
Nalet olsun seni sevmek istemiyorum . Ama o derin bakışları o simsiyah karanlığa hapsediyordu beni .
Şimdi ise gururum incinmişti bu kızı kıskandırmak için beni kullanmıştı .
Derin bir iç çekmiştim ağlamsak suratım birde elimi dudaklarıma götürmüştüm kalbim hızlı hızlı atıyordu sanki içimi parçalıyordu .
Umut - Geldik .
Sadece inmiştim arabadan suratına bile bakmamıştım eğer bakarsam gözlerine ağlardı gözlerim . Yada konuşursam titrerdi ses tellerim . Tek soluk vermeden inmiştim o arabadan. Daralmıştı yüreğim. Başım öne eğik siteye girmiştim bizim apartmanın önünde telaşlı halde beni bekleyen Ozanı görmüştüm daha fazla dayanamazdım işte o ara kayışlar koymuştu bende . Bana koşuyordu bana bakıyordu beni saraladı ben onun o sıcak bedeninde gözlerimi kapatmış hıçkırarak ağlıyorum bana iyimisin diyordu bense kendimden geçmiş haldeyim konuşamıyorum bende onu saraladım bana özgüven veriyordu var olduğu için minnettardım.