Duygu Değişimi

90 2 0
                                    

Sakinleşemiyordum kalp atışlırım hala hızlıydı Ozan okadar güzel saralıyordu ki bir baba yüreği gibi ona bağlanırsam aşk ölür diye korkuyorum. Duygularım can çekişirken onları hayata getiren bir doktor gibiydi Ozan .
Sımsıkı saralıyordu hiç bırakmayacak gibi . Ozanın gözlerine baktım gözleri sulanmıştı . Kendimi geri çektim benim eve gitmem lazım dedim.
Ne oldu ? Dedi
Hiç birşey önemli birşey yok şimdi gitmem gerek dedim.
Eve doğru koşar adımlarla yürüyorum.
Eve geldiğimde annemin suratına bile bakamadım ağladığım belliydi . Nerdesin bu saate kadar ?
Telefonun neden kapalı ?
Annem beni soru yağmuruna tuttu . Anneme kafamı kaldırdım ve o an annem daha çok sinirlenmişti sen ağladın mı ? Ne oldu anlat ? Bu sorulara yanıt verecek halde değildim .
Annemin her sorusunda ağlıyordum çünkü canım yanıyordu.
Anne yok birsey aklıma babam geldi sadece .
Bu cümlem annemi sakinleştirmeme yetmişti .
Şimdi izin verirsen biraz dinlenmek istiyorum dedim anneme usulca .
Annem boğuk sesle tamam kızım yanıtını verdi .
Odama gelip kapıyı üzerime kapattığımda dizlerimin üzerine çöktüm ağlıyorum yapacak hiç birşeyim yoktu hıçkırıklarımı annem duymasın diye yastıkla ağzımı kapatıyordum . Duygularım enkaz altında kalmış can çekişiyor gibiydiler. Ozanın bana bişeler hissetirmesi hepsi 1 gün içerisinde oluyordu . Düşüncelere dalmıştım .
Bundan sonra Umut denen kişiyi unutmam gerekecekti . Ve hatırlamamak için elimden geleni yapacaktım.
Şimdi duygularıma ne olacaktı ?

You RainHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin