Yanımdasın

Bölüm 8 (2/2):"Baaka!"

 Bayağadır bölüm atmadım gomenne,yeni bir hikaye konusu aklıma geldi onu da biraz düzenini oturtunca yazmayı planlıyorum.Şimdi,Yeni Bölüm! 

______________________________________________

《Sasuke'nin Bakışaçısı 》

Wow 12 yaş....yani,ben de uzun zamandır ailesiz yaşıyorum ama benim abim var...Hem de böyle bir yaşamla bu kadar neşeli olması...

{"Hey...peki öz aileni tanıyor musun?Veya,kim olduklarını biliyor musun? "

Yalnız yaşadığını söylediğinde gözlerinin biraz dolduğunu farketmiştim.Neden bu konuda konuşmayı sevmediğini şimdi anlıyorum. O,sürekli gülümseyen biri ve bu konuda hassas olduğu için aglamaktan kendini alı koyamayacağından korkuyor.Ve öz ailesi hakkında soru sorduğumda göz yaşları taşacak gibiydi.

Naru {"Bir yangında ölmüşler..."

Oh....Yaaa abi bu aşırı sarstı şu anda.Kendimi tutamayacağım.Ona sarıldım.Göz yaşlarının omzumu yavaş yavaş ıslattığını hissedebiliyorum.

《Naruto'nun Bakışaçısı 》

Birden bana sarılmasıyla bir anlık gözlerim genişledi ve göz yaşlarım birden çoğalıp göz kapaklarımın tutamayacağı kadar arttı.Yanaklarimla beraber Sasuke'nin tişörtünü islattı göz yaşlarım.Ben de kendi kollarımı Sasuke'ye dolaşım ve sarıldım.Ben...titriyor muyum? 

.....○20 Dakika Sonra○

Ağlarken uyuyakalmışım...

Sasuke'nin Kollarında!Oh olamaz,bu çok utanç verici....

Uyandığımda Sasuke koltuğa sırtını yaslamış ben de kollarındaydım.Yüzümün ısındığını hissettim....Kızarıyor muyum?!Neyseki Sasuke şu anda suratımı görmüyor.O da uyuyakalmış.O bana o kadar soru sordu ben de ona sorucam.

•Guruldama~•

Oh...galiba acıkmışım,dolabımda erişte olucaktı.Onu ısıtayım.

......

Ramenimin hazır olmasını bekliyorum.Hmm~Sasuke ne zaman uyanır acaba?Çok derin bir uykucu olduğunu sanmıyorum,belki birazdan..

Ramenim hazır olunca salona geçtim ve Sasuke'nin de uyumakta olduğu koltuğa geçip yemeye başladım.Ben yemeğimi bitirip mutfakta su içerken Sasuke'nin sesini duydum.Uyandı galiba.

{"Sasuke?"

Sasu{"Hm...Naruto?"

{"Ta kendisi!"

Sasu {"Nasıl yapıyorsun bunu?..."

{"Hm?"

Sasu {"Daha yarım saat önce kollarımda ağlıyordun şimdi bana neşeli neşeli cevap veriyorsun."

Yanaklarımın tekrar kızardığını hissettim.Doğru,20 dakika boyunca kollarında uyumuştum.

{"Aa...etto....Sasuke...sen bana sorular sordun ya..."

Sasu {"hm?"

{"Ben de sana soru sormak istiyorum!,ailen hakkında"

Sasuke'nin biraz yüzü düştü birazda "ciddi  misin" der gibi baktı.

{"Ne var?!Sen sorarsın da ben mi sormamam?"

Sasu {"Iyi tamam,sor hadi"

Neden bilmiyorum ama bunu duymak beni cidden mutlu etti.Hmm...Acaba ne sorsam..

{"Peki...Sen bana ailenden bahsetsen?"

Sasu {"Pekala...söylediğim gibi abimle birlikte yaşıyorum,yalnızız"

 {"En başta bunu duyduğumda sormak istemiştim ama hassas bir konudur diye sormamıştım...Şimdi sen bana sorduğuna göre ben de sana sorabilirim ebeveynleriniz nerede?"

Sasu{"Hm...annem...onu hiç tanımadım zaten,tanıyamadım...beni doğururken ölmüş...babam da-"

Gözlerim tekrar dolmuştu,ama bu sefer sasuke'ninkilerin de yaşlanıp parladığını gördüm.Onu rahatlatma sırası bende.Sarıldım.

Sasu {H-hey!ne yapıyorsun usuratonkachi!?"

{"Bana usuratonkachi deyip durma,eğer gerçekten işe yaramaz olsaydım koca okulda arkadaş olup içini dökmek için beni seçmezdin...Ahmak"

Kısa bir süre sessiz kaldık.Sonra ben Sasuke'den ayrılıp tekrar karşısına geçtim.Gerçekten gözleri parlıyor...

{"Evet...babanı anlatıyordun"

Sasu {"Oh,evet....Babam da bir polisti ve 10 yıl kadar önce bir görevde kaybettik..."

Ouch...çok küçükmüş yaa....

Sasu {"Ama babam yaşarken de tanıdığım tek ebeveyinim ağabeyimdi...Babam makamından dolayı eve çok gelemezdi..Abim annem yokken beni büyüten bana bakan kişiydi,babam yokken de erkek olmayı, güçlü olmayı öğretti...Babam sadece yaşadığını bildiğim öz ebeveyinim,gerçekten ebeveyinim diyebileceğim tek varlığım abim..."

Şu aptal,böyle davranmasından nefret ediyorum.Sıkıca sarıldım.Biraz afalladı gibi.

{"Baaka!Artık tek varlığım abin değil!Karşında duran bir arkadaşın var artık!"

___________________________________________

SARJIM %1 Hahaha!