𝘋𝘌𝘕𝘌𝘠- 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐲 𝐊𝐢𝐝𝐬

"6"

Bebiş Jeongiin^^

~Jisung'un anlatımıyla~

"Sizce burada daha ne kadar duracağız çocuklar?" 

"Bilmiyorum Jisung bilmiyorum." Derken bizi duymuş gibi kapıya Minho geldi.

"Ne oldu sıkıldınız mı yoksa? Ama daha durun sizi doğduğunuza pişman edeceğim, özellikle Jisung seni."

"Neden be neden ben ne yaptım sana!" 

"Sorunda o Jisung hiçbir şey yapmadın. Hiçbir şeyden haberiniz yoktu. Sadece çalışmakla meşguldünüz. Hatırlarsınız belki benim 3 kedim vardı Soonnie Doongie ve Dori şimdi neredeler biliyor musunuz? Hayır? Bilmiyorsunuz değil mi? Öldüler Jisung öldüler beni bıraktılar. Ama hiçbirinizin umurunda değilim. Ben kimim ki Stray Kids'in dansçısı Lee Minho. Kimsenin yaşadıklarımdan haberi yok.  Siz nasıl kardeşsiniz o zaman hadi bana bir açıklama yapın!"

"M-minho b-biz bilmiyorduk ki. Neden konuşmayı seçmedin. Eğer anlatsaydın dinlerdik seni değil mi?" Konuşan Hyunjin'di. 

"Neyse! Artık bunların bir önemi yok ben burada kalacağım. Kimseyi de istemiyorum. Sizde burada çürürsünüz artık."

Bu sefer dayanamayıp ben konuşmaya başladım.

"Bak Minho sırf seni dinlemediğimiz için hayatını mahvedemezsin. Diğerleri ne halde haberin var mı? Sende bunları bilmiyorsun. Gel inat etme Minho. Eski hayatımıza geri dönelim."

"Neden tekrar kalbimi kırın diye mi? Bu konuşma burada bitmiştir." 

"Ama Minh-..."

Hemen ayrıldı. Çözüm yolumuz yoktu ki. Başımızda değişik adamlar beklediğinden Chan'lara da haber veremiyorduk. Hem telefon çeker miydi ki burada. Ah ah bir sürü sorun vardı ve öylece kalmıştık.

~~

"Çocuklar size bir şey söylemeliyim sanırım" Diyeceğim şeyi merakla bekliyorlardı. Daha fazla uzatmadım ve konuşmaya başladım.

"Şimdi beni tanıyorsunuz değil mi?" Deyice ikisi de kafasını salladı. Tabi tanıyorlardı. Aslında yalan olan birini tanıyorlardı.

"Ben o tanıdığınız kişi değilim evet Jisung'um, ama tanıdığınız Jisung yani sizin bildiğiniz Jisung değilim."

"Ne demek istiyorsun açık açık söyler misin Jisung!"

"Tamam anlatıyorum. Neden bu zamana kadar bekledim, çünkü benden korkmanızdan beni bırakmanızdan korktum. Benim sizden başka kimsem yok çocuklar. Bu yüzden söyleyemedim." 

"Neyi Jisung neyi!" Changbin hyungu iyice kızdırmadan tekte söyledim.

"Ben bir mutantım..."

"Tsh mutant mı? Ne alaka Jisung bende bekliyorum bir şey diyeceksin diye."

"İster inan ister inanma Hyunjin. Olay şu, babam gerçek babam değil. Ben küçükken babam psikopat adamlarla deneyler falan yapıyormuş tabi ki bunun birinin üzerinde demesi gerekti değil mi 10-15 çocuğu almış üzerimizde deneyler yapmıştı. Yan etki midir bilmiyorum ama zihnimle bir şeyler hareket ettirebiliyorum. Anksiyete dediğim şey oydu. Kendimi zorlayınca bayılmamın sebebi buydu. Şimdi inandın mı Hyunjin?"

İkisi aynı anda birbirine baktılar. Sonra Hyunjin hemen konuşmaya başladı.

"Sanırım benimde söyleyeceklerim var. "Bende küçükken öyle bir yerdeydim. Dediğin diğer çocuklardan biride ben olabilirim."