𝘋𝘌𝘕𝘌𝘠- 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐲 𝐊𝐢𝐝𝐬

"10"

^Felix^

Öyle yaşarsınız ki yaşam benliğinizi ve eski yaşamınızı hatırlamazsınız bile. Bizim de öyle oldu. Minho gidince grup dağıldı. Hepimizin şu anda iyi olması bir şeyi değiştirmiyor hala geri dönmek istemiyoruz hem de hiçbirimiz. Neden mi? Bizim gibi mutantları kim ne yapsın? Tek güvendiğimiz sadece bizler olmalıydık başkası değil. Bundan sonra hayatımıza kaldığı yerden(!) devam etmeliydik. Tabi başarabilirsek.

Yıldızlar, ne kadar güzeller değil mi her biri tek başlarına çok güzel parlıyor. Bir de takım yıldızları var tabi. Onlar bizdik. Kendimiz için parlayan ama birlikte olmayınca hiç bir işlevi olmayan yıldızlar. 

Ben Lee Felix 20 yaşındayım, küçükken ailem beni terk etti. Sokağa attılar yani. Birileri de beni bulup evlerine aldılar, onlara güvendim. Nereden bilebilirdim ki beni denek olarak kullanacaklarını. Üstümde bir çok şey denediler ve sadece bana değil yanımda olan diğer çocuklara da . Ağlamanın hiç bir zaman bir faydası olmadı. Bazen aylarca uyanamadık. Bazen de uyuyamadık ama ben o çocuklarla büyüdüm. Büyüyünce de bir şeylerle oyalanıp sosyal hayatımız olsun diye hepimizi aynı gruba koydular. Kimseyi tanımadan 4 yıl daha geçirdik elimizde olmadan birbirimize aile olduk. Biz Stray Kids'iz her şeyini zamanını başarabiliriz.

^1 Ay sonra^

"Arkadaşlar hazırız değil mi?" Ve alışılmış olan o ses "Hazırız Lix" 

"Yah Hannie kafamın içinde konuşmamanı söylemiştim!" Ve "Bende bırakmayacağımı söylemiştim, banyodayken yine su ayarlarını değiştirdin! Yapmasaydın."

"Jisung bazen güçlerimizi kontrol edemeyiz, bir suçum yok yani!"

"Çocuklar kavgayı hemen kesmezseniz bir yerler alev alacak haberiniz olsun."

İkimizde aynı anda korkudan  bağırdık tabi ki. Chan hyung'un ateşle sorunları vardı.

"PEKİ hyung!"

"Aferin. Şimdi herkes hazırsa gidiyoruz."

"Hyung ben de gelsem olmaz mı? Bu sefer olacak bak, lütfen"

"Olmaz Jeongin güçlerin çok kuvvetli birilerini incitme oranın çok yüksek Minho'ya göz kulak ol tek başına kalmamış olur hem." Minho döndüğümüz günden beri kötüydü. Beklenen bir şey olduğunu söylese de hepimiz onun için endişelenmiyor değildik.

Hyunjin en narin olanımız her zaman, özellikle güçlerini keşfettikten sonra. Yaraları yok edebiliyordu. Bu da kendine daha çok bakması gerektiğini gösteriyor. Bir yandan da fazla abartıyordu. Hyunjin'di o. Abartmak için asla bir neden aramaz ama yine de tamamen gönülde taht kuran Hyunjin.

Jeongin en küçük olmasına rağmen en olgunumuz oydu. Gücünü hepimizden önce keşfeden bile oymuş. Demirleri istediği gibi hareket ettirebilir. Güçlü bir özellik. Jeongin'de bunu kullanmasını biliyor. Ama hala tam olarak hazır değil.

YN: Güçleri burada tekrarlamak istedim;

 Chan: Alevle her şeyi yapabilir-Minho: Zihnin düşünmesini engelleyebilir ve Jisung'un gücünü engelleyebilir.-Changbin: geleceği görebilir.-Hyunjin: Yaraları iyileştirebilir.-Jisung: Zihin içine girme, yönetme.-Felix: Su ile her şeyi yapabilir, Chan ile zıt özellikler.-Seungmin: deprem yaratabilmektedir.-Jeongin: Demir kontrolü. Bu kadar umarım  anlatabilirmişimdir.

Bu 1 ayda hepimizin ortak özelliklerini keşfedip kullanmayı öğrenmiştik. Şimdi de bize bunları yapanların yanına gidiyorduk. Herkes cezasını çekmeliydi değil mi? O Lisa denen beyinsizin bize yaptıkları her şeyi geri iade etmeliydik.

YN: Lisa'yı kötü yaptım bana kızmayın:')

3.KİŞİ AĞZINDAN-

Planları hazırdı. Oraya gidip hiç bir şeyden haberleri yokmuş gibi davranacaklardı, sonra da her şeyi bitireceklerdi.

Hastaneye girdiklerinde hepsi yüzlerine sahte ama anlaşılmayan bir gülümseme yerleştirdi. Kapıdaki görevliye selam verdikten sonra sıra ikinci aşamadaydı. Seungmin'i hasta olarak göstermeyi planlamışlardı. Başı ağrıyordu(!). Kesinlikle eskiden yapılan iğnelerden vuracaklardı. Bundan eminlerdi. O sırada biz içeri girecektik. 

Danışman neden burada olduklarını sorduğunda Seungmin'i öne attılar. Bir adamla yukarı çıkarken diğerlerine buradan ayrılmamaları gerektiğini tembihlediler. Dediklerini yaptılar, yapmazlarsa anlayabilirlerdi. O sırada Sungmin'e bir şey olmamasını umdular.

Seungmin'i fazla dolu olmayan bir koridora çıkardılar. Seungmin korkuyordu ama arkadaşlarını yarı yolda bırakamazdı. Bir odaya girdiklerinde doktor gibi görünen bir adamın kapıyı kilitlediğini gördü, işte şimdi kötü şeyler olacaktı. Doktor Seungmin'e neyinin olduğunu sorduğunda Seungmin hala ne yapacağını düşünüyordu, burada ölebilirdi her şey olabilirdi.

Adam soruyu tekrarlayınca bu aralar çok fazla başının ağrıdığını normalden farklı bir ağrı olduğunu söyledi. Doktor kilitli çekmeceden bir iğne çıkardı. Seungmin ne yapacağını bilmiyordu ilk defa bilmiyordu. Korkusunu kenara bırakıp sordu. "O iğne ne için acaba?" Doktor gecikmeden cevapladı "Biraz uyursan geçer diye düşünüyorum uyku iğnesi vereceğim." Seungmin birazdan kendi korkusundan bayılacaktı zaten hiç iğneye gerek yoktu bile. Korkuyla cevapladı. 

"Ben uyku iğnesi istemiyorum aşağı insem iyi olacak." Diyerek kapıya yöneldi ama kapının kitli olduğunu iğneyi yedikten sonra idrak edebilmişti.

.

.

.

.

Bitti...

Sorularınızı alabilirim.

Sanırım her  Cumartesi yeni bölüm atacağım. Bir de yeni bir kurguya başladım seveceğinizi düşünüyorum ilk 5 bölümü yazdıktan sonra onu da yayımlayacağım, iyi günler