𝘋𝘌𝘕𝘌𝘠- 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐲 𝐊𝐢𝐝𝐬

"13"

Jeongin-

"Hyung hayır bak beni dinle. Daha tam iyileşmedin. Onlar hallediyordur hem, sen dinlen burada."

"Jeongin anlamıyorsun gücümün Jisung ile bağlantılı olduğunu biliyorsun. Ona bir şey oldu hissediyorum..."

"Ama hyung ya sana bi-"

"Jeongin şuan bize ihtiyaçları var ve ben kendimi düşünemem 6 kişi 2 kişiden önemsiz mi! Kendimizi mi düşünelim sence bu durumda. Şimdi Chan'ın odasında bazı ilaçlar var onları al ve dışarı gel." Minho öyle diyince daha fazla ısrar edememiş dediklerini yapmıştım. 

---

"Sanırım hislerime göre hala buradalar. bak Jeongin Chan hyung'un dediği gibi burası bir hastane ama normal değil yani bizim gibi mutanlar ve bunları yapan insanlar var yani gücünü kullanmana ben izin veriyorum. Bizim için yapman gerek."

"Deneyeceğim hyung deneyeceğim..."

İçeri girdiğimizde bir doktor aceleyle etrafta bir şey arıyor gibi geziniyordu. Bir an göz göze geldiğimizde gözleri fal taşı gibi açıldı, ne yapmaya çalıştığını anlamasam da yanımıza geldiği aşikardı. Bir anda kollarımızdan tutup çekince asıl şaşıran taraf biz olmuştuk. Minho hyung kendini geri çekince üst üste düşmüş hemen toparlanmıştık. Minho hyung'un sinirli olduğu belliydi.

"Ne yapıyorsun, sana bize dokunma hakkını kim verdi!" Doktor kekeleyerek ama kızlı bir şekilde konuşmaya başladı.

"Bakın anlamıyorsunuz bir arkadaşınız ölmek üzere sizin kanınız uyuyor yardım etmezseniz ölecek ve ben katil olacağım"

İkimizde şoka uğramış aval aval adama bakıyorduk. Adam beni takip edin deyince düşünmeden arkasından koşmaya başladık. Bir kapıya geldiğimizde adam hızla kapının kilidini açtı ve asla görmek istemeyeceğimiz o görüntüyü gördük. Kandan yüzü bile anlaşılmayan Seungmin. Ne olduğunu anlamadan gözlerimdeki yaşları fark ettim. Minho düşünmeden kan alınan masaya oturdu doktora acele etmesini söyleyip durdu ama doktorda ağlamaktan işini yapamıyordu. Bu kadar üzülüyorsa neden burada çalışıyordu. Bir çok insanın öldüğüne eminim. Diye içimden geçirmeden edemedim. 

Doktor Minho hyung'dan çok fazla kan almış onunda mayışmasını sağlamıştı. Bilerek mi yaptı orası bir bilinmezdi işte. Sonra beni lavoboya yönlendirdi. Elimi yüzümü yıkamamı istedi. O kadar dalgındım ki anlayamadım bile. Yüzümü yıkarken kapının kapandığını hissettim sorgulamadım. İşim bittikten sonra kapıya yöneldiğimde kitli olduğunu anladım. Artık o kadar yorulmuştum ki Seungmin'i düşünerek uyuya kaldım. 

Chan-

"Bak Lisa bizi buradan çıkar zaten arkadaşlarım zor durumda, bak yemin ederim onları çıkar bana ne yaparsan yap."

"Hyung yeter! Sanki biz yokmuşuz gibi davranıyorsun! Sabahtan beri onları çıkar ben kalayım, onları çıkar ben kalayım! İyi misin?! Sensiz ne yapacağımızı da düşünseydin! Minho ve Jeongin yok! Felix ve Jisung baygın, Seungmin desen nerede bilmiyoruz! Sen hala onları bırak beni al!"

"Hyunjin yeter sus!" Ben diyecekken Changbin atlamıştı. Hyunjin çok konuşuyordu, en büyük bensem kararları da ben verecektim. Ben bunları düşünürken Lisa konuşmaya başladı.

"Bakın yeter artık, bizim işimiz sizin gibi mutantlara deney yapmak! Anlıyor musunuz!? Aileleriniz sizi bırakmasaydı burada olmazdın hem Jeongin ve Minho'da konuğumuz söyleyeyim dedim. Sekizinizde burada 5 kişi baygın haberiniz olsun." Deyip gitti.

5 kişi baygınsa sadece üçümüz ayaktaydık. Hyungin, Changbin ve ben. İşler giderek zorlaşıyordu. Jihyo ve Nayeon'u acilen buraya gelmesi gerekiyordu...