Forever Love Chanbaek [TAMAMLANDI]

Without You

"Giriş Notu: Lütfen şaka amaçlı da olsa yorumlarda karakterlere ağır küfürler etmeyin, kalbim kırılıyor:( İyi okumalar❤️"

Benimkisi masum bir sevgiydi. Belki de sadece bir hoşlantı. Eminim yarına bile kalmayacak gelip geçici bir hevesti. Evet emindim...

9 yıl boyunca bunun ne olduğuna bir türlü karar veremedim. Ama bu her neyse inanılmaz derecede güçlüydü. Onun için lisemi değiştirmeye, hayallerimdeki meslekten vazgeçip başka bir üniversiteye gitmeye, ama ne hikmetse aslında ait olduğum mesleği bulmaya, yurt dışından gelen güzel tekliflere rağmen onunla kalıp aynı yerde çalışmaya itecek kadar güçlü bir şeydi. Evet şimdi düşünüyorum da bu güç hayatımı yönlendirmişti.

Evet, sanırım Chanyeol'a deliler gibi aşıktım.
...

En baştan almak gerekirse, Chanyeol ve ben... Ikimiz dünya çapında yaptığımız etkili konuşmalarla, haberlerle tanınan iki başarılı muhabiriz.
Yaklaşık 4 yıldır beraber muhabirlik yapıyoruz. Bu onun çocukluktan beri hayaliydi, hayalim oldu. Çünkü onun için istediğim meslekten vazgeçmiştim. Her zaman cerrah olmak isterdim, operasyonlara koşmak, neşterimle tanınmak, ödüller içerisinde yaşamak isterdim. Beyaz önlük eminim çok yakışacaktı bana. Yani, lise sona kadar böyle düşünüyordum. Ama sonra bir şey oldu. Güzel bir şey...

Her zaman okuldan sonra takılmak için kafeye giderdim. Okul bitmiş, bugün de aynı planı uygulayacaktım. Kulağımda yedi yirmi dört çıkarmadığım kulaklıklarımla favori parçam "Without You" dinliyordum. Şehrin en iyi liselerinin birinde okuduğum için, notlarım da E biraz iyi olduğu için, tabi etrafta dikkat çekmem de kaçınılmazdı. Okul çıkışı beni izleyen kızlara yan bir gülüş atmak kadar sevdiğim ve gururlandığım bir şey yoktu. Okulun kabadayıları bile selam çakarken onları da ihmal etmezdim. Bir ara ne kadar kaptırmış olacağım ki, karşıdan karşıya geçerken kaldırımdan yola inmeyi unutmuşum. Ayağımın tökezlemesi ile telefonum cebimden düşüp yola fırladı. Onu almak için ilerledim. Elime aldığımda kırık olmadığına şükrederken, kendimi ihmal etmiş olmalıyım. Tam şu anda yeşil ışık ortasında duruyordum. Bunun farkına varmam geç olacak ki, arkamı döndüğümde hızlı bir arabanın bana doğru geldiğini gördüm. Evet beyefendi kornaya basıyordunuz lakin ben Flash değilim ve 2 saniyede karşıya geçemezdim. Ama evet 2 saniyede son duamı edebileceğimi düşünüyordum ve elimi kalbime götürdüm. Fakat birisi vardı orada.

Flash olduğunu düşündüğüm...

Kalbime götürdüğüm elimi hızlıca oradan alıp tutarak beni yolun diğer tarafına itti.

Fakat sanırım Flash'ın hızı sadece insanları kurtarmaya yarıyormuş...

Gözlerimin önünde araba çarptı. Tanrıya şükürler olsun ki yavaşlamıştı araba, ama bu onun kafasını yol ortasındaki lanet demir lambaya vurmasına engel olamadı. Onu kanlar içerisinde gördüğüm an kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. Etraftaki herkes koşarak olay yerine gelmeye çalışırken ben orada öylece donup kalmış ve şu yerde duran çocuk sayesinde hayatta olduğumu düşünüyordum sadece. Bazı ambulansı arayın sesleri hariç koşan insanların koluma çarpmaları sonucu kendime gelebildim. Koşarak herkesin çember oluşturduğu yere kendimi attım. Okulda öğrendiğim bilgiler bir işe yarar diye durumuna bakmak istedim. İlk Yardım sertifikasına sahiptim neyseki. Kafası feci kanıyordu ve durması gerekiyordu. Etrafta bir bez parçası aradım fakat yoktu. Hemen ceketimi çıkarıp kol bölümünü yırttım. Ve soğuk kompress yapılması gerekiyordu. Etrafta buz yoktu fakat soğuk bir şeyler olması lazımdı. Yanı başımda duran kızın açmadığı dondurmasını alarak kumaş parçasının içine koydum ve başını özenle sarmaya çalıştım. En azından ekip gelene kadar işe yarayabilirdi.
Yüzünü kapamış uzun ve ıslak saçlarını elimle arkaya attığımda, ne kadar güzel ve kusursuz bir yüze sahip olduğunu gördüm. Yanakları sıcak ve yumuşaktı. Elimi nazik bir şekilde yanağına koydum ve sanki her şey geçecek dermiş gibi hissettirmeye çalıştım. Uzun kirpikleri ve yakışıklı bir yüzü vardı. Üstüne bakılırsa okuyor olmalıydı. Bir öğrenci olması daha da suçlu hissettirdi beni. Ona bir şey olursa kendimi gerçekten affetmezdim. Bir elimle yanağını, bir elimle elini tutarken iki parmağının arasında bir dövme farkettim: