Üç sıkı arkadaş olmuştuk. Chanyeol, Sehun ve ben. Staj yaparken gerçekten eğleniyordum. Çünkü yanımda beni eğlendiren kişiler vardı. Özellikle yanımda Chanyeol olması her zaman rahatlatıyordu. Eğer acil durumlarda kamera önüne geçme gibi bir durumumuz olursa, aşırı gerilir ve panik yapardım. Böyle zamanlarda Chanyeol gelir, elini omzuma koyar ve bu işin üstesinden geleceğimi söylerdi. Çünkü bana inanıyordu. İnsanın onun gözlerine baktığında gergin olması imkansız oluyordu.
İşin Sehun tarafına gelirsek bizden iki yaş küçüktü, erken mezun olmuştu. Aramızda en küçük olmasından dolayı afacandı da:) Bizi eğlendirmekte üstüne yoktu. Tabi bizimle eğlenmekte de üstüne yoktu. Günün 928383839 saati beni sinirlendirmeye uğraşırdı. Canı esince hyung der, canı esince Yah Baekhyun diye seslenirdi. Bazen ona dalmamak için kendimi zor tutardım. Hatta onunla neden arkadaşlık kurduğumuzu ara ara düşünmüyor değildim.
Fakat cevap içimde barizdi, o diğer arkadaşlardan farklıydı:Benim Chanyeol'a olan hislerimin farkındaydı.
Nasıl anladığını ben de bilmiyordum. Bunu nereden çıkardığını sorduğumda, yoldan geçen birisinin bile ona neler hissettiğini bakışlarından anlar demişti. Anlaşılan Chanyeol hariç herkes ona olan hislerimin farkındaydı.
Bir de ben hariç.
Kimi zaman sağlık personeli, kimi zaman bir hocam, kimi zaman alakasız bir garson bile Chanyeol'la aramda bir şeyler olduğunu ima etmişti. Ama ben her zaman inkar eden taraf oldum. Çünkü Chanyeol'un kulağına bu tarz söylemlerin gitmesini asla istemezdim. Kendime de yakıştıramazdım. Yıllarca Chan'ın dostluk adı altında sağlamlaştırdığı bu ilişkinin ortasına sevmek gibi bir bomba bırakamazdım.
Fakat ben ne kadar inkar edersem edeyim Sehun hiçbir zaman ne inadından, ne de inancından vazgeçmişti. Bazen ona belli etmemeye çalışsam da, desteği ve tavsiyeleri her zaman işime yarıyordu. Onun verdiği moral olmasa bu kadar ay ne yapardım diye düşünürüm...
Ah ama bir de şu çenesini kapalı tutabilseydi her şey çok güzel olacaktı... Belki de bir gün az kalsın onun yüzünden Chanyeol'dan olacaktım...(Stajyerliğimizin son aylarındaydık. Yaklaşık 1 sene geçmişti işe başlayalı. Bugün üçümüzün de beraber mükemmel bir haber sunmasının şerefine iş çıkışı bir şeyler içmeye gitmeye karar vermiştik. Klasik rutinimiz, Sehunun bardak bardak hatta şişe şişe içip deliler gibi sarhoş olması, Chanyeol'un asilliğini bozmadan 2 bardakla olayı bitirmesi, benim ise sarhoş olma korkusu ile sadece 2 yudum içmemdi. Sehun'u aramıza aldığımızdan beri en korktuğum şey sarhoş Sehun'du. O kadar dürüst oluyordu ki, hayatında sona dek saklaması rezil ya de değil neyi varsa ortaya dökerdi. Bir gün bu sarhoş Sehun'dan nasibimi alacağımı biliyordum. Fakat o günün bu kadar erken geleceğini tahmin etmiyordum.
-Lütfen bana bir şişe daha Baek hyung. Unutmak istediğim çok şey var, neden kimse beni anlamıyor??
-Lanet olsun Sehun senin unutman gereken şeyleri neden bize söyleyerek hatırlıyorsun? Nasıl bir saçmalık bu?
Chanyeol konuştuğuna göre, gerçekten de sinirlenmişti. Yaklaşık 2 saattir Sehun'un bardak bardak devirip saçma hikayelerini anlatmalarını dinliyorduk. Chanyeol o kadar sıkılmıştı ki o bile 4. bardağını içiyordu. Onu bitirmek üzereyken gitmek için hazırlandığını farkettim. Tamam sinirlenmişti ama Sehun'u da burada bırakmazdı umarım.
-Bu kadar yeter Sehun, ben kalkıyorum artık içme maceran bitince taksiye atlayıp gidersin. Baekhyun hazırlan sen de.
Ceketimi giyerken sonunda günü kazasız belasız atlattığıma şükrediyordum. Kapıya doğru gidiyorduk ki Sehun arkamızdan bağırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forever Love Chanbaek [TAMAMLANDI]
Fanfiction~by ekmek reis~ İki Muhabir... 9 yıllık bir aşk. *** #1 in baekyeol (200430) #10 in chanbaek (211212)