CHAPTER ELEVEN

10 1 0
                                    

                                                                                 CLYNT

I keep on glancing at her with a small smile, I just can't help it she looks so cute and adorable while eating her strawberry, para kasi siyang batang unang beses pa lang nakakain ng strawberry in her entire life, tumatalon-talon pa siya at napapapikit sa bawat subo niya. Minsan talaga may pagka childish siya.

Busy siyang kumain at ayaw ko naman siyang istorbohin kaya hindi na di ako nagsalita.

"Clynt" Tawag niya sa'kin.

I turn back to look at her ng mapansin kong huminto siya sa paglalakad, we stare at each other and she looks like meron siyang gustong sabihin pero hindi niya alam kung paano, I waited for a second pero every time she tries to open her mouth to say something she hesitant and close it again 'cause she looks like she's running out of words.

"Yes?"

She stares at me for a second pagkatapos dahan-dahan nagtaas baba yung pareho niyang balikat then she look at me again in my eyes with her puppy-dog-eye and pouted her pinkish lips.

Damn! I want to know if this girl is aware that this mannerism of hers can definitely sweep someone's feet over her, it feels like I'm about to go crazy just looking at her like this.

"Iyong sa utang ko sa inyo" She breaks the silence between us with her shy voice. "Pwede bang ano ah ...." She looks down at her feet.

I frown as I wait for her to continue talking.

"Pwede bang bayaran ko na lang sa bakasyon iyong utang namin sa inyo?" She unsurely ask me. "Kasi mahihirapan akong bigyan ng oras ang mag part-time job ngayon dahil sunod-sunod ang mga thesis at research paper namin para sa mga major subjects this semester"

I scoff in frustration and look away. Hindi ko naman kasi pinapabayaran sa kanya ang hospital bill nila dahil at the first place ako naman ang nag offer kay tita na sa ospital na lang namin dalhin si tito 'cause I know we have best and great Doctors on our hospital. I want to help them, that's it.

In defeat, I look at her again and meet her waiting stare. I stare at her trying to read her mind but at the end alam ko naman na hindi siya tatanggap ng kahit na anong sagot bukod sa gusto niyang marinig.

"Pay me anytime you can" I roll my eyes in frustration. "No pressure, are you happy now?" I added sarcastically.

She just nodded her head happily, wala naman akong magagawa kung hindi ang pumayag sa gusto niya. Matigas ang ulo niya at mataas ang pride para pumayag na humingi ng tulong sa iba lalo na sa'kin.

"Let's go no—" Nagulat ako ng bigla niya akong pigilan sa braso.

Natigilan ako dahil sa higpit ng pagkakahawak niya sa braso ko, nawala na ang pa sweet niyang reaksyon at napalitan na ng galit at inis habang nakatingin ng masama sa likod ko.

Kunot noo at nagtataka ko siyang tinignan pero hindi niya inaalis sa likod ko ang tingin niya kaya mas lalo akong nagtaka kung ano bang meron do'n, pero ng lilingon sana ako mabilis niya ako ulit pinigilan.

"Sandali lang" She said ng hindi ako tinitingnan.

"Why? what's going on?"

She didn't answer me kaya ng subukan kong lumingon ulit I was shocked when she tightened her grip on my arm even more.

"Huwag kang lilingon"

I opened my mouth to ask her but I stopped when I heard her let out a heavy sigh and look and bite her lower lip.

Fortunate MistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon