pilot bölüm

72 9 19
                                    

Sabahın ilk ışınlarında uyanıp misler gibi güne başlamak yerinde bir anda çakan şimşek sesiyle uyandım. Etraf zifiri karanlıktı. Saat 4:30'du. Kolyemde elimi gezdirirken bir anda odamın kapısının önünden bir gölge geçti. Umursamadım. Ta ki evde yalnız yaşadığımı hatırlayana dek...

Yavaşça yatağımdan kalktım. Kapıdan dışarı çıkıp öldürüleceğimi kesinleştirmeyecektim tabi ki. Kapıdan dışarı baktım. Yüzüme hafif bir rüzgar çarptı. Birinin sesini duydum. İçimden dualar ederek korkumu bir yana bıraktım mantıklı düşünmeye çalıştım. Kilidi kapının üstünde mi unutmuştum? Bu ihtimali düşünmenin şuan sırası değildi. Ne olur ne olmaz diye odama sakladığım bıçağı elime aldım. Napalım Türkiye'de tek yaşayınca böyle alışkanlıklar kazanıyorsun. Tüy gibi adımlarla salonuma yaklaştım. Biri fotoğraf çerçevelerimden birini almıştı. Dışardan süzen ışıkla fotoğrafıma bakıyordu. Elektrik düğmesine bastım. Karşımdaki kişi kim ise çok tanıdık gelmişti. Yavaşça ona doğru yürüdüm. Başıma gelecek senaryoları düşünmemeye çalıştım. Onu tanıyordum. Ama hatırlayamıyordum. 

+Yüzünü dön bana !!!

Elindeki çerçevem düştü. Hızla nefes almaya başladı. Sonra iç gıdıklayıcı bir gülme sesi geldi. Yavaşça yüzünü döndü. O çok güvendiğim kesici alet elimden düştü. Çığlık atmaya başlayacakken başım döndü. Ve sonrası zifir karanlık...

Herkese merhaba!!!

Okuduğunuz pilot bölümün devamı gelecek. Sadece beklemede kalın^-^

ABİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin