GİZEMLİ KAPİNİN ARDI (Ara Verildi)

KUTLAMA

''Tutamam, tutamam hep yeni bir gün doğar...''

Bugünlerde bu korkuyu çok yaşadılar ama olayları anlayana kadar bu korkudan kurtulamayacaklardı anlaşılan... İçeriye girenin Ahmet amca olduğunu görünce rahatladılar. Okuldan hep birlikte çıktılar ve Sahaf Dükkanına doğru yola koyuldular. Sahaf'a doğru giderken bir yandan da sohbet ediyorlar Ahmet amcaya okulda nasıl kaldıklarını anlatıyorlardı. 

Azra:'' Biz sabaha doğru binadan çıkınca haliyle uykusuz kaldık. Okula gitmeden biraz dinlendik ama gece uyuyamadığımızdan dolayı uykusuzduk. Okula geldik ama derslerden ben hiçbir şey anlamadım.''       

 Kadir:'' Sadece sen mi, ben bile anlamadım.''

Azra:'' Neyse işte biz ne ara uyuduk bilmiyorum ama derste uyuyakalmışız ben uyandığımda sınıfta bizden başka kimse yoktu saatin yedi olduğunu görünce şok oldum zaten.'' 

Defne:'' Sonra bizi uyandırdı bağırarak.''

Azra:'' Yok ya ben telaşla bağırmışım fark etmemiştim bile.''

Uraz:'' Sonra zaten seni aradık ama telefon kapandı duymadın sandım ama duymuşsun belli ki.''

Ahmet Amca:'' Sadece okul dediğini duydum telefon kapanınca defalarca aradım ulaşamadım sonra buraya bakmaya geldim iyi ki gelmişim.''

Konuşmalar bittiğinde Sahaf'ın önündelerdi kapıyı açıp içeriye girdiler. 

Ahmet Amca:'' Aç mısınız çocuklar?'' 

Kadir:'' Kurt gibi acıktım ben''

Ahmet Amca:'' Tamam çocuklar, siz bekleyin ben bir şeyler hazırlayıp geleyim.'' der.  Ahmet amca  küçük mutfağından tepsiye kahvaltılık koyarken Azra'nın telefonu çalar ,arayan Gonca abladır. Azra konuşmak için dışarıya çıkarken Ahmet amca elinde tepsiyle geri döner. Tepsiyi masaya koyar koymaz Kadir hemen yemeye başlar.

Defne:'' Bekleseydin biraz'' diyerek Kadire söylenir ama onun beklemeye niyeti yoktur.

Uraz:'' Yavaş ye boğulacaksın.''                                                                                                                                           Kadir ağzı doluyken bir yandan da Uraz'a laf yetiştirmeye çalışıyordu. '' Bisö olmas.'' söylediği anlaşılmıyordu bile .Yemek yemeye devam ederken birden öksürmeye başladı. Uraz Kadirin sırtına vururken bir yandan da söyleniyordu ''Ben demedim mi yavaş ye diye.'' 

Kadir: '' Senin yüzünden oldu açtın yine şom ağzını .''

Uraz Kadire söylenmeye devam ederken Defne de su getirmişti. Kadir suyu içince biraz daha rahatlasa da hala öksürüyordu. Onlar arlarında konuşurken Azra içeriye girdi ;yüzü asılmıştı ,anlaşılan konuşması pek iyi geçmemişti.

Defne: ''Ne oldu yüzün asılmış gibi.''

Azra:'' Gonca ablaydı arayan. Bu günlerde bu olaylardan dolayı yurda geç gittiğim  ve yurdun servisine binmediğim için cezalı olduğumu ,bir süreliğine okuldan sonra dışarıya çıkmamın yasak olduğunu söyledi.'' 

Uraz: ''Bu hiç iyi olmadı. Biz mi konuşsak birde.''

Azra:'' Hiç uğraşmayın kararı çok kesindi .Onu kararından vazgeçirmek biraz zordur.''